Donkere wolken pakken zich samen boven de duurbetaalde sterren van de Los Angeles Dodgers. Nadat Clayton Kershaw in Game 1 het einde van de eerste inning niet eens haalde, maakten de Arizona Diamondbacks in Game 2 korte metten met Bobby Miller. De als zesde geplaatste D-backs namen al vroeg afstand van de Dodgers om daarna een 2-0 voorsprong in deze best-of-5 veilig te stellen.
DIAMONDBACKS VERJAGEN OOK MILLER
Waar veteraan Kershaw vreselijk door het ijs zakte in Game 1, daar hadden de Dodgers nu hun hoop gevestigd op rookie Bobby Miller. In 22 starts hielp Miller zijn team dit jaar aan 11 wins en leed hij slechts 4 nederlagen. Helaas voor Miller en de Dodgers grepen de Diamondbacks ook deze starter direct bij de keel. Na vier wijd voor Corbin Carroll stroomden de honken vol omdat Ketel Marte en Tommy Pham elk door kwamen met een single.
In Dodger Stadium gingen de gedachten al snel terug naar zaterdagavond. De Diamondbacks waren toen meedogenloos en scoorden 6 runs in de eerste inning. Ook in Game 2 hield de thuisploeg het niet droog. Een sac fly van Christian Walker – een knappe catch van James Outman voorkwam erger – bracht Carroll binnen voor de 1-0 waarna Gabriel Moreno via een productieve out de tweede run binnenbracht. De pitch count van Miller tikte inmiddels bijna de 30 aan, maar de rookie had nog één nul nodig om uit de inning te komen. Lourdes Gurriel Jr. werd die noodzakelijke out niet. Een RBI-single van de outfielder maakte er 3-0 van.
De schade was voor LA minder groot dan een paar dagen geleden, maar tegen Zac Gallen is dit seizoen vrijwel elke achterstand onoverkomelijk. De Diamondbacks-starter was niet voor niets goed voor 17 zeges in het reguliere seizoen en was ook de winnende werper in Game 2 van de NLWC tegen Milwaukee. Tegen de Dodgers was Gallen niet foutloos in de eerste inning. Een single van Freddie Freeman en vier wijd voor Max Muncy dreigden hem in verlegenheid te brengen, maar dit bleek slechts schijn.
GRATEROL TO THE RESCUE
Miller wist ook in de tweede inning niet uit de sores te blijven. Zijn pitch count was de 50 al gepasseerd toen manager Dave Roberts hem na 1.2 innings uit z’n lijden verloste. Brusdar Graterol werd ingebracht om de achterstand niet verder op te laten lopen en gezien zijn vorm was hij daar de aangewezen persoon voor. Graterol had in zijn laatste 25 innings namelijk geen run tegen gekregen. Dat dit geen toeval was, bewees de 25-jarige reliever tegen de D-backs. Graterol gaf zijn manager 2 innings en moest slechts één keer vier wijd toestaan.
Gesterkt door de run support voelde Gallen zich steeds lekkerder op de vijandelijke heuvel in LA. In zowel de tweede als derde inning gaf hij de Dodgers geen schijn van kans, maar bij 2 outs in de vierde was daar toch een schrikmoment. J.D. Martinez bracht wat hoop in de harten van de Dodgers terug door de bal diep te nemen voor een homerun. Het betrof een solo homerun, dus Gallen kon dit wel lijden. Hij herpakte zich ook rap, want 2 pitches en een flyball later was deze inning voorbij.
DREUN
In de vijfde inning begon LA echter weer te blaffen. Gallen zette James Outman met vier wijd op het eerste honk en Miguel Rojas kwam door met een single. Rojas werd na een grondbal van Mookie Betts de tweede nul, maar de Dodgers hadden nu wel het eerste en het derde honk in handen met Freddie Freeman aan slag. Gallen moest even diep graven, maar na 6 pitches en 3 strikes werd de eerstehonkman de bevrijdende derde nul.
Als de Dodgers dachten dat het momentum nu hun kant gekozen had, kwamen ze in de zesde inning akelig bedrogen uit. Reliever Ryan Brasier was inmiddels bezig aan zijn derde inning en leek freewheelend richting de zevende te gaan. Na twee rappe nullen zette Gurriel Jr. zijn knuppel echter keihard tegen de bal voor een solo homerun en een 4-1 voorsprong. Deze klap deed zeer in LA. Net op het moment dat ze dachten terug in de wedstrijd en de serie te komen, konden de Dodgers weer van voor af aan beginnen.
BLAFFEN MAAR NIET BIJTEN
Het vertrek van Zac Gallen (5.1 IP, 5 H, 2 ER, 2 BB, 4 K) in de zesde inning zou de thuisploeg terug in het zadel kunnen helpen. De starter liet twee man achter op de honken. Reliever Andrew Saalfrank begon slecht met vier wijd voor Chris Taylor, waardoor de Dodgers alle honken in handen hadden. Een RBI-single van Enrique Hernandez bracht de achterstand terug tot 2-4 en nadat Ryan Thompson Saalfrank was komen aflossen werd Kolten Wong de derde nul. Weer lieten de Dodgers twee man achter op de honken en dat zou hen uiteindelijk duur komen te staan.
Het was achteraf namelijk de laatste kans die de Dodgers kregen. Kevin Ginkel en Paul Sewald waren vanaf de heuvel oppermachtig in de laatste innings en lieten geen enkele tegenstander toe op de honken. De Diamondbacks op hun beurt dreigden in de negende inning de voorsprong verder uit te bouwen, maar wisten de volle honken niet in één of meer runs om te zetten. Achteraf maalde daar niemand om bij Arizona. Dankzij de 2-0 voorsprong hebben zij deze NLDS in een houdgreep en moet ’t favoriete LA met een flinke Houdini-act komen om deze best-of-5 om te draaien.
UP NEXT:
De vijf beste teams van het reguliere seizoen speelden gezamenlijk 10 wedstrijden in het postseason en alleen de Braves wisten één duel te winnen. En dat deden ze dan ook nog na een 0-4 achterstand. De Rays zijn al uitgeschakeld door de Rangers en diezelfde Rangers staan op het punt de als eerste geplaatste Orioles pootje te lichten. Arizona rekende in de NLWC al af met de Brewers en zijn nog één zege verwijderd om de Dodgers te elimineren.
Zij kunnen dit al doen in de nacht van woensdag op donderdag (03.00 uur Nederlandse tijd). De ervaren Lance Lynn moet het seizoen van LA dan in leven houden, terwijl de D-backs Brandon Pfaadt naar de heuvel sturen.
Cover photo: Mark J. Terrill/AP Photo
