De All-Star Game in Denver staat voor de deur en dat geeft ons de gelegenheid om terug te blikken op de eerste seizoenshelft. Dat Ozzie Albies en Xander Bogaerts zijn geselecteerd voor respectievelijk de National League en de American League zegt genoeg over hen. Jonathan Schoop was met name in juni op oorlogspad en Kenley Jansen laat de concurrentie bij tijd en wijle duizelen. Helaas kunnen Jurickson Profar, Andrelton Simmons en Didi Gregorius om uiteenlopende redenen niet terugblikken op een overdreven goede seizoenshelft.
SEIZOENSSTATS: 336 AB, .262/.323/.500, .823 OPS, 53R, 61 RBI, 25 2B, 15 HR, 13 SB, 112 OPS+
Ozzie Albies mocht voor de tweede keer in zijn nog prille loopbaan de gang naar de ASG maken. In 2018 debuteerde hij op het jaarlijkse feestje van de MLB. Voor hij naar Denver mocht, moest hij met de Braves eerst nog aantreden tegen Miami, Pittsburgh en nog een keer Miami. Met zijn club bivakkeert Albies net onder de .500 en daarmee is een vierde divisietitel voor de Braves voorlopig ver weg. Atlanta zal in de tweede seizoenshelft, zonder superster Ronald Acuna Jr. flink wat terrein moeten goedmaken op de New York Mets (4 gewonnen wedstrijden achterstand).
Dat Ozzie Albies op de nominatie voor de ASG stond, was al een prestatie op zich. Zo goed begon onze landgenoot namelijk niet aan het seizoen. Pas in zijn twintigste AB kwam Albies door met een hit, maar daarna was hij ook vertrokken. Na zes wedstrijden moest hij het nog doen met een .091 slaggemiddelde, maar aan het einde van de maand april stond er al een wat acceptabeler .227 achter zijn naam. Hij sloeg in die eerste maand 9 doubles en dat bleek een voorbode op wat komen ging. De naam van Albies vinden we terug in de bovenste regionen van de majors als het om XBH gaat.
ZON GAAT SCHIJNEN VOOR OZZIE
De statistieken van mei leken op die van de maand april. Albies sloeg 4 homeruns en dat was er één minder dan in de eerst maand. Dit keer moest de infielder tevreden zijn met 4 tweehonkslagen, maar daar kwamen dan wel weer zijn eerste triples (3 stuks) bij. Al met al waren het nog geen cijfers die je direct in verband brengt met een All Star. Die kwamen pas in juni. Ozzie Albies sloeg in de eerste twee maanden (186 AB’s) van het seizoen in totaal 27 runs binnen. In de eerste zomermaand deed hij daar een flinke schep bovenop en timmerde Albies in 112 at-bats 29 runs binnen. Daarbij gingen 6 ballen het stadion uit, noteerde Albies 36 hits en kwam zijn slaggemiddelde die maand uit op .321.
Ozzie Albies was vorige maand ontzettend belangrijk voor zijn Atlanta Braves en heeft de uitverkiezing voor de ASG met name in juni dikverdiend. In de NL komt geen enkele tweedehonkman ook maar in de buurt van zijn cijfers. Jake Cronenworth van de Padres sloeg 27 runs binnen en dat staat in schril contrast tot de 59 RBIs van onze landgenoot. In de AL mag Jose Altuve van de Astros met 52 RBIs nog een beetje in de schaduw van Albies staan. Voor de Braves en Ozzie Albies, die defensief overigens vrijwel foutloos is, is het te hopen dat het na deze ASG beter gaat dan in 2018. De klad kwam er toen een beetje in en de infielder was destijds in de tweede seizoenshelft lang niet zo productief dan in zijn eerste maanden dat jaar.
SEIZOENSSTATS: 321 AB, .321/.385/.545, .930 OPS, 57 R, 51 RBI, 27 2B, 15 HR, 5 SB, 149 OPS+
Dat Xander Bogaerts de gang naar de ASG mag maken, komt niet als een verrassing. De kortestop behoort al jaren tot de absolute elite in de majors en dit jaar vormt daarop geen uitzondering. Dat onze landgenoot ze lekker staat te raken, blijkt wel uit zijn cijfers. Met zijn slaggemiddelde en aantal hits behoort hij tot de top van de MLB. Dat geldt ook weer voor de Boston Red Sox, die in de AL East, met een kleine voorsprong op de Tampa Bay Rays, aan de tweede seizoenshelft gaan beginnen.
Net als Albies kwam Bogaerts wat moeizaam uit de startblokken. Bij de kortestop bleef dit echter beperkt tot drie wedstrijden, want in zijn vierde, tegen de Tampa Bay Rays, toonde hij zijn enorme potentie. Met 4-for-5 was hij dat duel een plaag voor de vijandelijke pitchers. Zijn slaggemiddelde schoot omhoog naar .294. In diezelfde serie was hij 3-for-3, waardoor zijn gemiddelde op .375 uitkwam. Dit was niet vol te houden, al deed hij wel zijn best en tikte Bogaerts zelfs nog even de .412 aan. Zijn slaggemiddelde zou in de eerste seizoenshelft echter geen moment meer onder de .300 komen.
ZWITSERS UURWERK
Met de regelmaat van de klok komt de rappe Bogaerts door met een double, maar op zijn eerste homerun moest hij 16 wedstrijden wachten. In de serie tegen Toronto brak hij de ban en sloeg hij op twee achtereenvolgende dag de bal het park uit. Inmiddels staat de teller op 14 en daarmee blijft hij iets achter op 2019. In dat jaar stokte de teller wat homers betreft op 33, een persoonlijk record. Drie jaar eerder speelde Bogaerts zijn eerste ASG en in dat jaar timmerde hij de bal 21 keer weg. Dat aantal moet hij in deze jaargang moeiteloos kunnen halen.
Wat productiviteit betreft, steekt de maand mei er iets bovenuit. In 90 at-bats sloeg Bogaerts 18 runs binnen en verliet de bal 6 keer het stadion. Het was echter ook de maand met het laagste slaggemiddelde (.311) en het hoogste SLG (.567). Hij liet die maand volgen door een juni met 34 hits, waaronder 10 tweehonkslagen. Daar koppelde hij 3 homeruns en 17 RBIs aan. Zijn slaggemiddelde tikte die maand .347 aan en zijn .541 SLG was nu het laagste van ’t seizoen tot nog toe.
Bogaerts heeft inmiddels vijf wedstrijden met 3 RBIs achter zijn naam staan en twee duels met 4 hits. Op zijn positie heeft Bogaerts het beste slaggemiddelde in de league, maar wat productiviteit betreft moet hij er nog wel wat voor laten gaan. Defensief kent Bogaerts een gemiddeld seizoen. Zijn .978 fld% (7 errors) komt overeen met wat hij in andere jaren laat zien.
SEIZOENSSTATS: 151 AB, .225/.273/.404, .677 OPS, 16 R, 26 RBI, 6 2B, 7 HR, 85 OPS+
Na vijf jaar in de pinstripes van de Yankees begon Didi Gregorius aan zijn tweede seizoen in Philadelphia. De geboren Amsterdammer trapte af met een 11-game hitting streak, dus een beter begin kon Gregorius zich nauwelijks wensen. Toch werd zijn eerste seizoenshelft er niet één om met een goed gevoel op terug te kijken. Het was even schrikken toen hij op de covid-lijst terechtkwam, maar halverwege mei volgde een veel langer verblijf op de IL. Inmiddels is Sir Didi terug en pakt hij de draad moeiteloos op.
Didi Gregorius was een zekerheidje aan slag tijdens de eerste weken van het seizoen. Op 1 april kwam hij in de achtste inning door met zijn eerste single van de jaargang en tot en met de doubleheader op 13 april noteerde de international elke wedstrijd minimaal één hit. Gregorius sloeg in die periode 9 runs binnen, maar 4 daarvan kwamen in de wedstrijd tegen de Braves op 11 april. Een 3-run homerun van Gregorius legde daarin de basis voor een belangrijke 7-6 zege van de Phillies op de divisierivaal.
HERPAKKEN
Op 14 april kwam er een einde aan die mooie reeks. Dat viel Gregorius nauwelijks kwalijk te nemen, want manager Joe Girardi gebruikte zijn kortestop als pinch-hitter en hij kreeg slechts één AB. Dat die streak niet uit de lucht kwam vallen, bewees Gregorius in de wedstrijden daarna. Hij maakte veelvuldig contact en sloeg onder meer een grand slam op 5 mei tegen de Brewers. Gregorius kwakkelde op dat moment al wat met zijn gezondheid en moest al een paar wedstrijden aan zich voorbij laten gaan. Het slaggemiddelde van Gregorius bevond zich enige tijd rond de .300, maar in mei zakte het wat weg. Op 12 mei, tegen de Nationals, werd Gregorius na vijf innings gewisseld en stond er nog .229 achter zijn naam. Het werd zijn laatste duel in bijna twee maanden.
Een vorm van jicht hield de kortestop aan de kant, maar op 2 juli was daar zijn langverwachte rentree. Aan ritme had Gregorius niets ingeboet, want in zijn eerste drie wedstrijden terug van de IL ging de bal al twee keer het stadion uit. Afgelopen donderdag, tegen de Cubs, sloeg hij al zijn derde homerun deze maand. In dat duel was Sir Didi 3-for-5 met ook nog zijn zesde tweehonkslag van het jaar. Zijn slaggemiddelde kruipt voorzichtig weer omhoog en dat is een indicatie dat Gregorius fit is.
Vanwege die blessure is het niet helemaal eerlijk om zijn huidige statistieken te vergelijken met die uit het verleden. Sinds 2015 steekt zijn slaggemiddelde steevast boven de .250 uit. Een uitzondering was er in 2019 (.238) maar ook in dat jaar kampte Gregorius met een blessure. In het veld houdt het dit seizoen vooralsnog niet over. Zijn fielding percentage staat op .953 en dat was niet eerder zo laag in de MLB. Na 40 wedstrijden staat er al 7 errors achter de naam van onze landgenoot.
SEIZOENSSTATS: 36.1 IP, 0-2 (21 SV), 1.24 ERA, 1.018 WHIP, 3.17 FIP, 8 R, 5 ER, 22 BB, 41 K, 311 ERA+
Kenley Jansen won vorig seizoen de World Series met de Dodgers. Hoewel de teamprestatie formidabel was, zal Jansen over zijn eigen prestaties niet geheel tevreden zijn geweest. Zijn 3.33 ERA volgde op een jaar waarin hij 3.71 noteerde. In 2016 en 2017, de jaren waarin hij respectievelijk tot 47 en 41 saves kwam, lag dit ERA ver onder de 2.00. Dat waren ook de jaren waarin Jansen zijn opwachting mocht maken in de Midsummer Classic. Vreemd was het dan ook niet dat er voor aanvang van dit seizoen getwijfeld werd aan Kenley Jansen. Er werd zelfs gefluisterd dat hij zijn rol als closer kon verliezen. In de eerste helft van dit seizoen heeft Jansen al die twijfels weggenomen. Hij is ouderwets op dreef, maar dit werd niet beloond met een trip naar Denver.
Alleen zijn ERA is al iets om even bij stil te staan. Na 35 wedstrijden en 35.1 innings staat dit op 1.27. We zijn pas halverwege, maar zelfs tijdens zijn beste jaren was dit niet zo laag. Alleen 2017 komt met 1.32 in de buurt. Nemen we zijn wedstrijden onder de loep, dan zien we dat Jansen op 28 mei, in de verloren wedstrijd tegen de Giants, 2 hits en 2 earned runs te slikken kreeg. Voor dit duel stond zijn ERA op 1.25, maar na deze nederlaag schoot het omhoog naar 2.01. Na 28 mei besteeg Jansen nog 14 keer de heuvel en gaf hij geen enkele earned run meer op. Wel waren er 7 hits en 6 walks.
Met 5 saves en een ERA van 2.61 sloot Jansen de eerste maand van het seizoen af. Hij kwam negen keer in actie, stond 3 hits toe en tevens 3 earned runs. Helemaal vlekkeloos verliep april dus niet, maar hoe anders was dat in mei. Op 5 mei was daar, tegen de Cubs, eerst nog zijn tweede blown save, maar vanaf 11 mei ging het opeens in gestrekte draf. Tussen 11 mei en 27 mei verzamelde Jansen de ene na de andere save en ging zijn ERA steeds verder omlaag. Helaas trof hij de Giants op de 28e en sloot hij de maand enigszins in mineur af.
BELEDIGING
In mei had Jansen al bewezen zijn status als closer meer dan waard te zijn. Dit trok hij in juni door. Elf keer werd hij door Dave Roberts aan het werk gezet en de vijandelijke batters wisten gezamenlijk tot slechts 4 hits te komen. Aan het einde van die maand stond hij op 20 saves en een 1.38 ERA. Spelers en fans gingen al voorzichtig denken aan de ASG en daarin zou Jansen ook zeker niet misstaan. Die mening bleek de closer ook zelf te hebben. Dat bleek eerder deze maand wel toen hij reageerde op het feit dat hij geen uitnodiging had gekregen. Jansen vatte het op als een belediging, maar wilde er ook niet te lang bij stilstaan. Hij mag tevreden zijn over zijn seizoen tot dusver en Jansen legt zijn criticasters het zwijgen op. De man uit Willemstand toont aan dat hij nog altijd tot de elite behoort.
In 2017, misschien wel zijn beste jaar, stond hij rond deze tijd ook op 21 saves. Zijn ERA was toen zelfs nog beter met 0.96 en van blown saves had hij dat jaar nog niet gehoord. Z’n succes in het verleden lijkt Jansen een beetje in de weg te zitten nu, maar onze landgenoot heeft ook te maken met andere geweldige closers in de NL. Mark Melancon van de Padres voert de lijst van closers aan met 27 saves, maar noteert wel een 2.09 ERA. Josh Hader van de Brewers heeft net als Jansen 21 saves en koppelt dit aan een 1.01 ERA. Met 0.57 zit Craig Kimbrel van de Cubs daar zelfs nog onder. Alex Reyes van de Cardinals mag zich ook opmaken voor de ASG, hij is 20-for-20 in save changes al is zijn 1.52 ERA minder dan dat van Jansen.
SEIZOENSSTATS: 237 AB, .232/.336/.300, .635 OPS, 33 R, 20 RBI, 7 2B, 1 HR, 10 SB, 82 OPS+
Als we aan Jurickson Profar denken, dan komt al snel het woord “veelzijdigheid” naar boven. Het voormalige topprospect was bij de Rangers en de Athletics vaak het manusje-van-alles en ook in zijn eerste jaar in San Diego pakte hij verschillende posities mee. Dit seizoen is dat niet anders. Profar verlengde zijn contract bij de Padres en daar sprak vertrouwen uit. Geheel ontrecht was dit niet, want het korte seizoen van 2020 was bepaald niet slecht. Zijn .278 batting average was nimmer hoger in de majors en het was dan ook zaak om dit in 2021 door te trekken.
In San Diego was zich langzaam maar zeker een sterrenensemble gaan vormen en Profar moest zich maar staande zien te houden. Dat lukte aanvankelijk vrij aardig dit seizoen. Hij was vaak één van de outfielders en aan slag lukte het Profar regelmatig om contact te maken. Zijn slaggemiddelde zwierf lang boven de .250, maar erg productief was hij daarbij niet. In april vielen die cijfers nog alleszins mee. Profar kwam tot 86 officiële AB’s, kwam 21 keer door met een hit en sloeg 9 runs binnen.
DALENDE LIJN
In mei moest Profar wat wedstrijden laten schieten vanwege corona. Hij zat ongeveer een week in quarantaine en daarna een sterke serie tegen de Mariners waarin hij 6-for-15 was. Op 3 juni, tegen de Mets, was Jurickson Profar 2-for-4 met een RBI. Daarna trad een lange periode van droogte in. Tien wedstrijden op rij bleef de international verstoken van een hit en in deze periode verloor hij ook zijn status van vaste waarde.
Steeds vaker moest hij het, als pinch-hitter, doen met één AB per wedstrijd. Eerder deze maand, op 2 juli, mocht hij een gehele wedstrijd spelen tegen de Phillies. Met 2-for-4 en 2 RBIs was hij belangrijk voor de Friars, maar niet belangrijk genoeg om zijn plek in de starting line-up te behouden. Er staan inmiddels 237 AB’s achter zijn naam en 55 hits. Zijn eerste en enige homerun van het seizoen sloeg hij op 1 mei tegen de Giants.
De 20 RBIs van Profar zijn ook bij lange na niet genoeg om een plek bij de beste negen af te dwingen. Met 20 homeruns en 77 RBIs namens de Rangers in 2018 leek Profar op de goede weg. Een jaar later noteerde hij namens de A’s soortgelijke cijfers. Dit jaar komt hij daar in San Diego niet aan toe. Dat komt mede ook door de concurrentie, maar Profar is wel een voormalig topprospect en die status kan hij helaas ook nu niet waarmaken.
SEIZOENSSTATS: 339 AB, .277/.321/.466, .787 OPS, 45 R, 52 RBI, 14 2B, 16 HR, 1 SB, 118 OPS+
Op het moment dat Jonathan Schoop zijn krabbel zette onder een nieuw contract bij de Detroit Tigers wist hij al dat de kansen op play-offs erg klein waren. Hij moest de motivatie zogezegd uit zichzelf halen en dat viel hem de eerste maanden van het seizoen erg zwaar. De Tigers presteerden niet best, maar dat gold zeker ook voor Jonathan Schoop. De tweedehonkman, die ook veelvuldig op het eerste te vinden is in 2021, speelde in 2017 zijn enige ASG. Toen nog in dienst van Baltimore. Hij is nu helemaal niet ver van die statistieken verwijderd en dat heeft alles te maken met een meer dan geweldige juni.
Alsof hij een aanloopje moest nemen. In april speelde Schoop 24 wedstrijden en kwam daarin tot 16 hits, 6 RBIs en 2 homeruns. Magere getallen voor een slagman van zijn statuur. Het bijbehorende slaggemiddelde (.198) was ook al niet om over naar huis te schrijven. In de eerste week van mei zakte dit zelfs nog naar .180. Schoop en de Tigers speelden daarna een serie tegen de Kansas City Royals en vanaf dat moment begon het een beetje te draaien bij onze landgenoot. Schoop was 5-for-9 in de eerste twee wedstrijden van dat drieluik en die AB’s leken voor het broodnodige zelfvertrouwen te zorgen.
RED HOT
In normale jaren is Jonathan Schoop altijd wel goed voor minimaal 20 homeruns. Zijn eerste 190 at-bats van dit jaar leverden hem slechts 5 long balls op. In minder dan 3% van de gevallen ging de bal het stadion uit. Twee jaar geleden, in dienst van de Twins, sloeg hij in ruim 5% van de AB’s een homerun. Van zijn drie homers in mei sloeg hij er twee in de laatste vijf wedstrijden van die maand. Het kondigde zich dus al aan, maar dat hij dit liet volgen door zo’n sterke juni had Schoop waarschijnlijk zelf ook niet kunnen bedenken. De infielder noteerde 106 AB’s in de eerste zomermaand en niet minder dan 10 keer timmerde hij de bal de tribunes in. Logischerwijs maakte ook zijn aantal RBIs een enorme vlucht. Dit ging van 18 in de eerste twee maanden naar 27 in juni.
Bij al dit geweld kon het niet anders dan dat ook zijn slaggemiddelde omhoog vloog. Op 8 mei stond dit dus op .180. Een maand later kwam het al uit op .257 om vervolgens door te stoten naar .283 aan het begin van juli. Schoop is dit seizoen van ver gekomen en zal straks tijdens de trade deadline ongetwijfeld interessant zijn voor verschillende teams. Zijn opleving kwam te laat om nog serieus mee te dingen naar een nominatie voor de All-Star Game, maar onze landgenoot laat in elk geval zien dat hij het slaan nog niet verleerd is. Met 6 errors in 79 wedstrijden gaat het verdedigend ook niet onaardig.
SEIZOENSSTATS: 234 AB, .231/.302/.308, .610 OPS, 30 R, 18 RBI, 9 2B, 3 HR, 74 OPS+
Na zijn jaren in Los Angeles bij de Angels wilde Andrelton Simmons wel weer eens spelen om de prijzen. In de Minnesota Twins hoopte hij daarvoor een geschikte danspartner te vinden. Met twee divisietitels in de laatste twee seizoenen en drie keer play-offs in de laatste vier jaar was dat ook geen rare gedachte. We zijn pas halverwege het seizoen, maar we kunnen nu al concluderen dat Andrelton Simmons ook dit seizoen al na het reguliere seizoen klaar is. Als hij voor de trade deadline niet van werkgever verandert tenminste, maar zijn statistieken geven daar geen enkele aanleiding toe.
Vier Golden Gloves staan er in huize Simmons op de schoorsteenmantel en we weten allemaal dat de kortestop het vooral van zijn defensieve kwaliteiten moet hebben. Met 8 errors in 69 wedstrijden valt ’t dit jaar niet mee. Zijn .971 fld% is voor zijn doen vrij laag. Dit brengt Simmons nog maar net bij de beste 15 shortstops in de league. Vorig seizoen bleef dit percentage steken op .960 en het jaar daarvoor op .974. Dat was in 2019. Het jaar dat Simmons voor het eerst geplaagd werd door een enkelblessure.
TELEURSTELLEND SEIZOEN
Ook dit seizoen hield Simmons de pechduivel niet buiten de deur. Het seizoen was nog geen twee weken oud of er was een uitbraak van het coronavirus bij de Twins. Simmons was één van de getroffen spelers. Zoiets komt natuurlijk altijd ongelegen, maar in dit geval zeker. De kortestop had het aan slag op zijn heupen in de openingsfase en tikte na tien wedstrijden een .355 slaggemiddelde aan. Hij had op dat moment al 11 hits in 31 AB’s. Ook met de resultaten van zijn Minnesota Twins viel het tot dat moment nog best mee. Ze mochten zelfs nog heel even genieten van de koppositie in de AL Central, maar vanaf de tweede helft van april ging het keihard bergafwaarts.
Het virus hield Simmons tien wedstrijden aan de kant en de kortestop had daarna moeite om aan te pikken. In de resterende vier wedstrijden van april was hij 1-for-14 en zag hij zijn batting average duikelen naar .267. De vreemde maand april liet Simba volgen door een vrij gemiddelde maand mei. Hij kwam 21 keer door met een hit, sloeg zijn eerste homerun en schreef 9 RBIs bij. Helaas speelde de enkel weer op in juni, maar lukte het Simmons wel om wat meer contact te maken. Dit blijkt wel uit zijn .254 slaggemiddelde. Hij toonde ook wat meer discipline in het slagperk. Na zijn 21 K’s in mei verliet hij vorige maand 9 keer het strijdtoneel met drie slag.
Simba staat halverwege het seizoen op 3 homeruns en slechts 18 RBIs. Daarnaast wist hij ook nog geen enkel honk te stelen, iets wat hem voor 2019 regelmatig lukte. De international tekende voor één seizoen in Minnesota, maar zal met een sterke tweede seizoenshelft op de proppen moeten komen om een (mooi) contract voor 2022 af te dwingen.
Cover photo: Omar Rawlings/Getty Images
