Elke dag maakt de NBA-redactie van SportAmerika naast de NBA recap, waarin de belangrijkste wedstrijd(en) worden besproken, en een highlight reel van de mooiste momenten van de afgelopen nacht in het Amerikaanse basketball. 1. Jimmy Buckets
In in ieder geval een opzicht is Jimmy Butler de beste Chicago Bulls-speler aller tijden. Gister scoorde hij veertig van zijn tweeënveertig punten in een helft. Meer dan wie dan ook in de historie van die franchise.
2. Jordan Clarkson speelt niet langer ‘wit’
Na de wedstrijd waarin Jordan Clarkson een snoeiharde dunk afleverde, had hij een opvallende uitleg: “Ik kan me herinneren dat Kobe zei dat ik als een lichtgekleurde gozer naar de ‘hole’ ga. Nu ga ik weer als een donkergekleurde. Ik zag dat er een gat was om te dunken en daarna weet ik het niet meer.”
3. Perfect Afflalo
Met 38 punten had Aaron Afflalo een enorme bijdrage aan de winstpartij van zijn New York Knicks tegen de, hoger ingeschaalde, Atlanta Hawks. Hij nam zeven driepunters, die allen door de hoepel gingen.
Zijn teamgenoten waren vast blij met de prestatie van AA. Carmel Anthony feliciteerde hem via Twitter met zijn wedstrijd, maar laat daarbij geen kans voorbij gaan om ook zichzelf te promoten.
4. $95.000,-!!
De Lakers hebben al drie wedstrijden op rij niet verloren! De trouwe fans die nog altijd naar het Staples Center in Los Angeles komen, hebben het de laatste jaren niet makkelijk gehad. Maar een fan zal de wedstrijd tegen de Phoenix Suns altijd blijven herinneren. In de theepauze mocht hij vanaf de middellijn aanleggen voor een nieuwjaarspremie van 95.000,- dollar. Een toegangsbewijs voor een andere wedstrijd kan de beste man nu wel betalen:
5. Porzingis flikt het weer
Kristaps Porzinigs maakt een uitstekend eerste seizoen in de NBA door. Ook gisteravond had hij weer zeven assists en elf punten. Maar het hoogtepunt van zijn avond kwam toen Jeff Teague op hem af kwam vliegen:
BONUS: DeAndre Jordan doet het met opzet!
DeAndre Jordan on airball FT: "If I miss one badly, I feel like they’ll foul me and I’ll just knock them down. It’s pretty smart on my part.
We gaan vrolijk verder met de Baseball Hall of Fame week bij Sport Amerika. Overmorgen wordt bekend welke spelers er deze zomer zullen toetreden tot het honkbalwalhalla in Cooperstown, NY. Eerder deze week bespraken wij de terugkerende spelers op de ballot (deel 1 en deel 2). Gisteren werd Ken Griffey Jr. als grootste naam tussen de nieuwkomers behandeld en vandaag de rest van de nieuwkomers op de lijst. Not a chance in hell Elk jaar zijn er weer spelers die wel voldoen aan de eisen voor een plekje op de ballot (10 seizoenen op het hoogste niveau en 5 jaar gepensioneerd), maar het moge duidelijk zijn dat deze eisen in veel gevallen lang niet voldoende zijn voor het behalen van de Hall of Fame. Ook dit jaar is er weer een grote groep spelers, die geen schijn van kans maakt op uitverkiezing. Toch is het uiteraard een hele eer om op de lijst te staan. Dit jaar bestaat de groep met deze eervolle benoeming uit: Brad Ausmus (de huidige manager van de Detroit Tigers, 16.4 WAR), David Eckstein (20.8 WAR), Mike Sweeney (24.7 WAR), Mike Lowell (24.8 WAR), Garret Anderson (25.6 WAR), Mark Grudzielanek (26.3 WAR), Randy Winn (27.5 WAR), Luis Castillo (28.9 WAR) en Mike Hampton (29.0 WAR).
Catcher Rick Ferrell is met 22.9 de speler met het laagste WAR in de Hall of Fame en wordt door de meeste kenners gezien als de meest onterechte verkiezing aller tijden. Om tegenwoordig kans te maken op de Hall of Fame moet je als speler een WAR van minimaal 50-55 hebben, tenzij je een reliever bent wellicht. Deze mannen komen daar dus niet in de buurt. De kans is groot dat we hen dan ook volgend jaar niet terug zullen zien keren op de ballot. Van de bovenstaande groep is Mike Hampton vooral bekend vanwege het feit dat hij ooit het grootste contract voor een pitcher ooit tekende… en vervolgens geen schim van zijn oude zelf meer was. De mooiste prestatie van een speler uit deze groep? Dat moet de World Series MVP Award zijn van David Eckstein, die met de Cardinals in 2006 de titel pakte:
Zien we hen volgend jaar terug? Om terug te keren op de ballot moet je als speler van 5% van de schrijvers een stem krijgen. Deze spelers zouden hier wel eens op uit kunnen komen (met de nodige mazzel, want de ballot is nogal goed gevuld!). Troy Glaus
* Career stats: .254/.358/.489, 1375 hits, 889 runs, 320 homeruns, 950 RBI, 37.9 WAR
De kans dat Troy Glaus de ballot van dit jaar overleeft, is vrij klein. Hij komt eigenlijk op alle statistieken flink tekort. Op basis van JAWS komt hij zelfs 20 punten tekort. De enige kans dat de viervoudig All-Star en tweevoudig Silver Slugger Award winnaar de 5% haalt zou zijn postseason repertoire moeten zijn. Hij sloeg in oktober .321 met 9 homeruns en zorgde er in 2002 bijna helemaal in zijn eentje voor dat Barry Bonds en de Giants geen titel pakten. In de World Series sloeg hij .385 met 9 runs, 3 homeruns en 8 RBI. Het leverde hem de World Series MVP Award op, maar is dat genoeg? Waarschijnlijk niet. Jason Kendall
* Career stats: .288/.366/.378, 2195 hits, 1030 runs, 75 homeruns, 189 stolen bases, 41.5 WAR
Op het eerste gezicht lijken de statistieken van Kendall niet super, maar we moeten deze stats wel afzetten tegen zijn gelijken. Dan zie je dat hij vijfde staat op de ranglijst voor meeste honkslagen voor een catcher aller tijden. Achter Ivan Rodriguez en Carlton Fisk, maar voor sterren als Yogi Berra en Mike Piazza. Hij staat bovendien vijfde in doubles en zesde in gestolen honken. Bovendien staat hij in de top-10 in on-base percentage. Hij was een vreemde eend in de bijt in een periode waarin catchers of trage power hitters waren (Piazza, Javy Lopez en Jorge Posada) of verdedigend ijzersterk waren (Ivan Rodriguez en Benito Santiago), was Kendall een catcher die het moest hebben van zijn hoge slaggemiddelde en snelheid.
Op basis van JAWS komt hij net tekort (35.9 tegen 43.1) en met Piazza op de huidige ballot en Ivan ‘Pudge’ Rodriguez en Jorge Posada onderweg is de kans erg klein dat Kendall het gaat halen. Wellicht dat hij dit jaar nog net de benodigde 5% haalt. Jim Edmonds
* Career stats: .284/.370/.538, 1949 hits, 1251 runs, 393 homeruns, 1199 RBI, 60.3 WAR
Met een career WAR van 60.3 moet je serieus genomen worden. Als je dan ook nog eens 4x All-Star was, een Silver Slugger Award achter je naam hebt staan en acht Gold Gloves won dan mag je met recht een serieuze kandidaat voor de Hall of Fame genoemd worden. Hij heeft alleen de pech dat hij een geweldig verdedigende center fielder was, die ook nog eens bovengemiddeld goed kon slaan in een tijdperk waarin ook Ken Griffey Jr., Barry Bonds, Andruw Jones, Bernie Williams en anderen het outfield patrouilleerden. En ook onder de huidige sterren lopen spelers die in potentie beter zijn: Mike Trout, Andrew McCutchen, etc. De kans dat Edmonds de benodigde 5% van de stemmen haalt om ook volgend jaar terug te keren op de ballot lijkt groter dan die van bovengenoemde spelers. Al is het alleen al vanwege dit soort vangballen:
Deze relievers maken een kans Naast Ken Griffey Jr. zijn het twee relief pitchers die het beste curriculum hebben van de nieuwkomers op de kieslijst. Een lefty en een righty. Billy Wagner
* Career stats: 47-40 W-L Record, 2.31 ERA, 1196 K’s in 903 innings, 422 saves, 28.1 WAR
De linkshandige reliever Billy Wagner was een zeer verdienstelijk closer gedurende 16 seizoenen in de Major League. 422 saves stapel je niet zomaar bij elkaar, maar Wagner – die overigens zeven keer All-Star was en twee keer in de top tien van de Cy Young Award voting eindigde – heeft de pech dat hij zijn gloriedagen moest delen met niemand minder dan Trevor Hoffman en vooral Mariano Rivera. Overigens moet hij op deze ballot naast Hoffman in zowel saves als WAR ook nog Lee Smith boven zich dulden. Op basis van JAWS komt Wagner overigens tekort, dus de Hall of Fame zal hij waarschijnlijk niet halen, maar de 5% moet haalbaar zijn.
Trevor Hoffman
* Career stats: 61-75 W-L Record, 2.87 ERA, 1133 K’s in 1083.2 innings, 601 saves, 28.4 WAR
Tussen 2006 en 2011, vanaf het moment dat hij Lee Smith inhaalde tot het moment dat Mariano Rivera hem voorbijstreefde, was Trevor Hoffman de all-time leader in saves. De rechtshander, die in 18 seizoenen uitkwam voor de Marlins (1 seizoen), Padres (15 seizoenen) en de Brewers (2 seizoenen), was een lichtelijk atypische closer. De meeste closers, zoals bijvoorbeeld Billy Wagner, moesten het hebben van een keiharde fastball. Hoffman heeft nooit hoog in de negentig mijl per uur gegooid, maar zat meer rond de 90 en daaronder. Zijn beste pitch was zijn changeup, die door Brooks Baseball als Palmball omschreven wordt.
De grip voor deze pitch ontwikkelde hij in 1995 terwijl hij geblesseerd was. Slagmensen kwamen op deze pitch tussen 2007 en het einde van zijn loopbaan (deze statistieken per pitch werden pas vanaf 2007 opgeslagen) niet verder dan een slaggemiddelde dan .162. Ruim 22% van de swings op de changeup was een ‘Whiff’ (mis). De changeup van Hoffman was een historisch goede pitch. Als je alleen kijkt naar de hoeveelheid saves lijkt Hoffman duidelijk een Hall-of-Famer. De rest van zijn statistieken is iets minder indrukwekkend. Hij gaat ongetwijfeld een hoop stemmen krijgen en dat kans is zeker aanwezig dat Hoffman binnen de komende tien jaar (het maximum aantal jaren dat een speler op de ballot mag blijven staan) Cooperstown ingestemd wordt. Hij heeft echter hevige concurrentie en die zal in de komende jaren niet minder worden.
Over twee dagen weten we welke spelers het redden, wie de grens van 5% gehaald hebben en wie er van de ballot af vallen. Voor die tijd zullen wij net als vorig jaar ons eigen SportAmerika ballot presenteren. Wie stemmen onze schrijvers onze imaginary Hall of Fame in? Je leest het snel! Ondertussen zijn wij uiteraard ook benieuwd op wie jullie zouden stemmen. Laat het ons weten in de comments.
Hoelang Michael Jordan ook eigenaar blijft van de Charlotte Hornets, bij het horen van zijn naam zal er altijd eerst aan de Chicago Bulls gedacht worden. In zijn tijd bij de Bulls heeft hij, naast zes titels, een onuitputtelijke lijst van records bij elkaar gespeeld. Sinds gisteravond is deze lijst een record minder lang. Jimmy Butler scoorde veertig punten in een helft, een meer dan MJ ooit deed.
What a performance by @JimmyButler. You don’t see individual efforts like this too often.
Na twee kwarten gespeeld, gingen de Bulls met een achterstand van maar liefst twaalf punten aan de thee in Toronto. Jimmy Butler had slechts twee punten achter zijn naam staan, en had daarnaast een hechting in zijn mond overgehouden aan een duel met Raptor DeMarre Carroll. In de tweede helft bleek Chicago, waar Derrick Rose – verrassend genoeg – niet mee speelde, een slag te groot. De twee kwarten leverde opgeteld zevenenzestig punten op, tegen ‘slechts’ drieënvijftig voor de thuisploeg. De einduitslag: Chicago Bulls 115 – 113 Tornoto Raptors.
“Don’t compare me to him, man, I’m me.” — @JimmyButler on scoring franchise record 40pts in second half, besting legend @Jumpman23. #Bulls
— Michiel Jonkman (@michieljonkman) 3 januari 2016
Bij Toronto had DeMar DeRozan vierentwintig punten, twee minder dan Kyle Lowry, die ook nog tien assists had. Bij de Bulls was het vanzelfsprekend Butler die de show stal. Hij schoot veertien van zijn negentien pogingen in de tweede helft raak, tot grote waardering bij alles en iedereen. “Hij scoorde niet alleen veel punten, maar deed dat ook heel effectief,” zei Pau Gasol, die negentien punten en dertien rebounds bijdroeg. Ook Bulls-coach Fred Hoiberg was onder de indruk van zijn pupil: “Dit is de beste prestatie die ik als coach gezien heb.”
Jimmy Butler has tied a #Bulls franchise record with 39 second half points, tying a record set in 1988 by MJ. pic.twitter.com/4inWdBo2Uw
Phoenix Suns – Los Angeles Lakers
Als je geld had ingezet dat de Los Angeles Lakers drie wedstrijden op rij zouden winnen, had je een leuk zakcentje kunnen verdienen. Toch is het na de 97-77 overwinning op de Phoenix Suns het geval. Rookie Larry Nance Jr. had voor de tweede wedstrijd op rij veertien rebounds, en scoorde daarnaast zeer efficiënt vijftien punten.
De Suns speelden hun vierde wedstrijd in vijf dagen en maakte, op zijn zachtst gezegd, een vermoeide indruk. Brandon Knight had naast negen assists en drie rebounds ook nog vijfentwintig punten, wat meer was dan zijn hele team in de eerste helft scoorde (!). Na een kwart stond de teller op tien punten, en na twee kwarten op tweeëntwintig. Slechts negen van de zesenveertig pogingen troffen doel. De eerste helft was een record, in positieve zin voor de Lakers, als in negatieve zin voor de Suns. “We namen schoten die we niet moesten nemen, we overhaasten en we vielen de basket niet aan,” voerde Suns-coach Hornacek als excuus aan.
De overwinningsmarge van twintig punten werd voor het eerst sinds maart 2014 weer bereikt. Toen werden de New York Knicks met 127-96 verslagen. Net als tegen de Phoenix Suns was ook toen Kobe Bryant afwezig. Gisteravond speelde hij niet vanwege last aan zijn rechterschouder, dezelfde als waar hij vorig jaar aan geopereerd is.
Als vervanger van Bryant in de basisopstelling deed Lou Williams van zich spreken. De guard die normaal als zesde man speelde eindigde met dertig punten, waaronder zes uit zeven vanachter de driepuntslijn. Zoals eerder vermeld had ook Nance Jr. een goede wedstrijd, en ook Julius Randle pakte twaalf rebounds.
De drie wedstrijden die nu achtereen gewonnen zijn, speelden de Lakers tegen de Boston Celtics, Philadelphia 76’ers en dus de Phoenix Suns. Samen goed voor een gemiddeld winstpercentage van iets meer dan drie uit tien wedstrijden. Dinsdagnacht wordt andere koek. Dan komen de Golden State Warriors op bezoek. Score Sheet:
Chicago Bulls @ Toronto Raptors: 115-113
Atlanta Hawks @ New York Knicks: 97-111
Miami Heat @ Washignton Wizards: 97-75
Portland Trail Blazers @ Denver Nuggets: 112-106
Phoenix Suns @ Los Angeles Lakers: 77-97 Foto: Getty Images/archief
Ondanks dat gisteren al elf van de twaalf play-off teams in de NFL vast stonden, kon er nog een hoop veranderen, en dat gebeurde dan ook.
De New York Jets gaven hun plekje weg aan de Pittsburgh Steelers, de Denver Broncos grepen op onwaarschijnlijke wijze de #1 seed in de AFC na een misstap van de New England Patriots, en tot slot wisten de Minnesota Vikings de Green Bay Packers van de troon af te stoten tijdens de laatste wedstrijd van het reguliere seizoen. Hierdoor gaan de Vikings niet als #6 seed, maar als #3 de play-offs in terwijl de Packers afzakten naar #5.
Daarmee staat het schema dan eindelijk vast, en hieronder nemen we een kijkje naar wat er ons allemaal te wachten staat aan play-off football. Overigens zullen we de komende week bij SportAmerika voor al deze wedstrijden nog uitgebreidere previews gaan geven! Alle speeltijden zijn aangepast naar Nederlandse tijden. AFC First-round byes: #1 Denver Broncos (12-4) & #2 New England Patriots (12-4)
De weg in de AFC loopt in principe door de Rocky Mountains. Na de misstap van de New England Patriots (10-20 verlies op bezoek bij de Miami Dolphins) leken de Denver Broncos zichzelf ook geen dienst te bewijzen door het zichzelf moeilijk te maken tegen de San Diego Chargers.
Het kwam zelf zo ver dat Peyton Manning de wedstrijd in kwam om Brock Osweiler te vervangen, en met Peyton aan het roer werd er een 27-20 overwinning geboekt, waardoor de Broncos niet naar de #5 seed afzakten, maar zelfs de koppositie in handen kregen.
Het is overigens het vierde jaar op rij dat Tom Brady en Peyton Manning de eerste ronde van de play-offs in de AFC vanaf de bank mogen bekijken. Wedstrijd #1 – Zaterdag 9 januari, 22:35
#5 Kansas City Chiefs (11-5) @ #4 Houston Texans (9-7)
De Kansas City Chiefs begonnen aan het seizoen met een 1-5 record, en mochten zelfs even hopen op de titel in de AFC West. Zo ver kwam het echter niet, maar de ploeg van Andy Reid gaat met tien overwinningen op rij nu de play-offs in, en is het eerste team ooit dat na een 1-5 start de play-offs weet te halen.
Ondertussen komen de Houston Texans deze wedstrijd in als winnaar van de AFC South. Hoeveel die titel waard is, is echter maar de vraag. De divisie was door de problemen in Indianapolis uiterst zwak, en ondanks de quarterback-carrousel die maar liefst vier quarterbacks zag starten in Houston, mag de ploeg nu wel een thuiswedstrijd spelen in de play-offs. Dat is vooral een compliment waard richting defensive coordinator Romeo Crennel, die de defense na een slechte start er bovenop heeft gekregen.
In week 1 speelden beide ploegen ook al tegen elkaar. Toen wonnen de Chiefs met 27-20, en besloot Texans-coach Bill O’Brien om Brian Hoyer naar de bank te verwijzen voor Ryan Mallett. Een beslissing waarvan hij later erkende dat het niet de juiste was. Verder proberen de Chiefs voor het eerst sinds 1993 een play-off wedstrijd te winnen. Wedstrijd #2 – Zondag 10 januari, 02:15
#6 Pittsburgh Steelers (10-6) @ #3 Cincinnati Bengals (12-4)
De Pittsburgh Steelers hadden wat hulp nodig van de Buffalo Bills – die de New York Jets versloegen – en mogen daarom alsnog als #6 seed de play-offs in.
En dat is iets wat vooral de Cincinnati Bengals angst zal inboezemen. Want naast het feit dat de Pittsburgh Steelers de laatste ontmoeting in Cincinnati wonnen (33-20, week 14), is de ploeg de afgelopen jaren nooit succesvol geweest in de play-offs (zeven nederlagen op rij in de play-offs), en ook niet in primetime wedstrijden (1-3 tijdens primetime in 2015).
Daar bovenop komt ook nog eens dat de Bengals zonder quarterback Andy Dalton zitten, die het seizoen fenomenaal begon, maar voor wie het een race tegen de klok wordt om fit te geraken voor aankomende zaterdagavond. Daarnaast hebben ook de Steelers blessureproblemen: DeAngelo Williams, de veteraan die een revelatie was op de runningback positie, blesseerde in de slotwedstrijd tegen Cleveland zijn been en zijn status is tot op heden nog onzeker. NFC First round byes: #1 Carolina Panthers (15-1) & #2 Arizona Cardinals (13-3)
De Carolina Panthers wonnen plichtmatig in eigen huis van de Tampa Bay Buccaneers en verzekerden zich daarmee van de koppositie in de NFC. Aan de andere kant leden de Arizona Cardinals een pijnlijke nederlaag tegen de Seattle Seahawks. Een nederlaag zonder gevolgen voor hun plek in de NFC, maar wel een verlies dat laat zien dat ook de Cardinals in deze zware NFC niet onaantastbaar zijn. Wedstrijd #3 – Zondag 10 januari, 19:05
#6 Seattle Seahawks (10-6) @ #3 Minnesota Vikings (11-5)
De Minnesota Vikings maakten gisteren een statement door de Green Bay Packers van de troon te stoten in de NFC North. Daardoor mogen de Vikings zich dit jaar kampioen van het noorden noemen in de NFC, maar de ‘beloning’ is een thuiswedstrijd tegen de Seattle Seahawks. Een ploeg die misschien wel één van de meest gevaarlijke #6 seeds van de laatste jaren is.
De Seahawks gaven afgelopen avond namelijk een demonstratie tegen de normaliter ijzersterke Arizona Cardinals. Iets wat deels komt door de altijd sterke defensie, maar ook door het spel van quarterback Russell Wilson. Hij gooide in de laatste zeven wedstrijden maar liefst 24 touchdown, iets wat alleen Drew Brees in 2011 beter deed als we kijken naar een dergelijke stretch.
Ondertussen eindigden de Vikings het seizoen ook op een sterke noot, met drie overwinningen op rij. Maar toch zal er met enig ongemak teruggekeken worden naar week 13, toen de Seattle Seahawks ook naar Minnesota kwamen en met 38-7 over de Vikings heen walsten. Destijds mistten de Vikings echter enkele bepalende spelers (DT Linval Joseph, S Harrison Smith & LB Anthony Barr) en de hoop is dat ze met deze spelers in de gelederen beter voor de dag kunnen komen in deze cruciale wedstrijd. Wedstrijd #4 – Zondag 10 januari, 22:40
#5 Green Bay Packers (10-6) @ Washington Redskins (9-7)
Net zoals de Texans in de AFC, hadden de Washington Redskins aan een 9-7 record genoeg om hun divisie te winnen. Op papier lijken de Packers hierdoor dé favoriet in deze wedstrijd, maar bij deze Packers lijkt momenteel niets zeker.
Na een sterke start die de ploeg 5-0 zag starten, is de ploeg namelijk 4-6 in de laatste tien weken. Daarentegen zijn de Redskins dit seizoen in eigen huis heel moeilijk te verslaan. De ploeg ging in het FedEx Stadium 6-2 en met name Kirk Cousins lijkt in Washington een andere speler dan daar buiten. De touchdowns liggen hoger, de interceptions lager, en zijn completion percentage in thuiswedstrijden is momenteel zelfs het hoogste in de NFL.
Dit alles leidt er toe dat de wedkantoren in Las Vegas op dit moment alleen Washington als favoriet zien van alle thuisspelende ploegen in de play-offs. Hoewel de lijn inmiddels is verschoven naar een ‘pick-em’ (oftewel: 50/50) zijn verder de Vikings (+4.5), de Bengals (+2.5) en de Texans (+3.0) allemaal underdogs in eigen huis.
Foto’s: Getty Images
NHL Play of the Day. Elke dag lezen jullie alle actie in onze recaps, maar wij zetten graag één speler, één team of briljante actie in onze spotlights. De play of the day van vandaag is: Jaromir Jagr; the legend himself!
Jaromir Jagr. Wat moet je nu nog over deze man zeggen? 43 jaar. Speelt gewoon ‘omdat het nog steeds kan’. Liefhebber. Maar bovenal een legende. #68 speelt op dit moment bij de Florida Panthers en is de nestor van de groep. Het lijkt dit seizoen bij de Cats allemaal op zijn plek te vallen. Een franchise record van negen overwinningen op rij en een opmars die Florida aan de leiding heeft gebracht van de Atlantic Division. Je kunt niet alles aan Jagr hangen, maar hij is belangrijk.
Vannacht kwam Minnesota Wild op bezoek, geen misselijke ploeg en gewoon op weg om een playoff ticket te bemachtigen in Central. Jaromir Jagr won met 2-1 van Minnesota. Wij bedoelen, Florida Panthers won met 2-1 van Minnesota. Beide goals van Jagr zelve. Gewoon een ode aan een nog actieve legende, omdat het kan. Take your hat off, make a bow for Jagr!
Tot morgen!
Vier wedstrijden werden er vannacht gespeeld in de NHL. Onder andere de league leaders Dallas Stars en de redhot Florida Panthers kwamen in actie. Richard de Weijze blikt graag even met je terug. Florida Panthers-Minnesota Wild
De laatste thuiswedstrijd in een serie van zes voor de Florida Panthers leverde weer een zege op: 2-1. De zege zorgde voor een nieuw record want de Panthers staan op een winning streak op van negen wedstrijden. Jaromir Jagr was de grote man, hij maakte beide goals. Roberto Luongo speelde niet, Al Montoya stond weer eens tussen de palen. Net als tegen New York Rangers in de vorige wedstrijd werd de Panthers goal flink onder vuur genomen, maar trok het uiteindelijk weer aan het langste eind.
Jaromir Jagr scoorde al na 27 seconden in de wedstrijd voor de enige goal in de eerste periode. In de tweede helft zette Jason Zucker voor de Minnesota Wild de gelijkmaker op het bord. Maar een nieuwe goal van Jagr zorgde voor een groot feest in Sunrise: 2-1. Al Montoya was op de enige tegengoal na onpasseerbaar in het Florida doel. Florida heeft nu een gat van drie punten te pakken op achtervolger Montreal en leidt de Atlantic Division. Het sprookje gaat daar voorlopig door.
Vier wedstrijden werden er vannacht gespeeld in de NHL. Onder andere de league leaders Dallas Stars en de redhot Florida Panthers kwamen in actie. Richard de Weijze blikt graag even met je terug. New York Islanders-Dallas Stars
Vorig seizoen eindigde het duel tussen de Islanders en de Stars in een 7-5 overwinning voor de Islanders. Ook dit jaar regende het goals. Het open duel eindigde in 6-5 voor de Islanders. Koploper Dallas Stars riep het wel over zichzelf af, want tijdens twee tijdstraffen kreeg het goals om de oren. Jamie Benn zat zes minuten op de strafbank en Jason Demers kreeg een game misconduct aan zijn broek voor een late hit.
Benn opende de de score wel voor Dallas, maar Strome maakte gelijk. Sharp zette de Stars weer op voorspring maar Kyle Okposo zette de 2-2 op het bord. In de tweede periode stoomde de Islanders door. Goals van Okposo, Grabovski en Clutterbuck zorgde voor een 5-2 stand. Valeri Nichuskin bracht het gat terug tot twee goals, maar opnieuw Clutterbuck scoorde met een shorthanded goal de 6-3. Opnieuw Nichuskin en Jason Spezza zorgden voor de 6-5 eindstand.
Chicago Blackhawks-Ottawa Senators
Ooit, in 2001, werd hij gedraft door de Chicago Blackhawks. Vannacht speelde goalie Craig Anderson met de Ottawa Senators tegen het team waar het ooit voor hem begon. Met een 3-0 nederlaag ging het echter met de staart tussen de benen het stadion uit. Zijn collega Corey Crawford zette zijn zesde shutout van het seizoen neer. Daarmee leidt hij de NHL.
Duncan Keith zette de Blackhawks op een 1-0 voorsprong in de tweede periode. In de derde periode waren goals van Artem Anisimov en een empty netter Andrew Desjardins (zijn vierde goal in de laatste drie wedstrijden) genoeg voor de 3-0 zege. Chicago staat inmiddels weer tweede in de Central Division. Ottawa zakt door de nederlaag verder weg in de Atlantic.
Anaheim Ducks-Winnipeg Jets
De eerste in een serie van liefst acht thuiswedstrijden op rij voor de Ducks leverde een simpele 4-1 zege op tegen de Winnipeg Jets. Het was pas de derde keer sinds 30 november dat de Ducks meer dan twee goals scoorden. Ze hadden hier 35 schoten voor nodig, terwijl Winnipeg slechts 20 keer op de goal van John Gibson vuurde.
Rickard Rackell en Kevin Bieksa (powerplay goal) zorgden voor de 2-0 stand na de eerste periode. Nadat Corey Perry de 3-0 maakte, scoorde Tyler Myers de uiteindelijk enige goal voor de Winnipeg Jets. Ruim een minuuut voor het einde van de tweede periode zette Ryan Kesler de 4-1 uitslag op het bord. Anaheim staat inmiddels alweer stiekem op de derde plaats in de Pacific Division.
De tiende week van de Pool is voorbij. Het is 2016, en de Warriors blijken kwetsbaar zonder Steph Curry. De Phoenix Suns zijn het lelijke eendje met 9 verloren wedstrijden op rij. Zelfs de Lakers en Sixers deden het beter. Eric Bledsoe moest onder het mes voor z’n kniepees en hem zien we dit seizoen niet meer terug. Vandaar dat vraag 12 slechts 4 goede antwoorden had.
Bricky en Mark van Buren hadden beide vraag 1 t/m 7 goed. Bricky had meer geluk met de overige vragen en wint deze week. Iede Klaas Koffeman gaat nog steeds aan kop in het klassement.
Mocht je je vragen van week 11 nog niet hebben beantwoord, dit kan nog even tot de tip-off van de eerste game vannacht. https://www.archief.sportamerika.nl/nba-pool-201516-week-11
Dan nu de antwoorden van week 10:
1. De Bulls wonnen van de Raptors. (55 goede antwoorden)
2. De Grizzlies wonnen van de Heat in OT. (33 goede antwoorden)
3. De Bulls wonnen van de Pacers in OT. (44 goede antwoorden)
4. De Clippers wonnen van de Pelicans (68 goede antwoorden)
5. De Wizards wonnen van de Magic. (53 goede antwoorden)
6. De Bucks wonnen van de Timberwolves. (26 goede antwoorden)
7. De Trail Blazers wonnen van de Nuggets (43 goede antwoorden)
8. De Sacramento Kings scoorde de meeste punten in 1 wedstrijd deze week, 142 tegen Phoenix. (3 goede antwoorden)
9. De New Orleans Pelicans wonnen 1 van de 3 wedstrijden deze week. (57 goede antwoorden)
10. Kemba Walker scoorde 38 punten in de game tegen de Lakers deze week. (17 goede antwoorden)
11. Gordon Hayward pakte de meeste rebounds tegen Portland, ‘iemand anders’ was het goede antwoord. (12 goede antwoorden)
12. Eric Bledsoe en Brendan Knight maakte deze week 92 punten. (4 goede antwoorden)
Dat resulteert in de volgende weekuitslag:
Vanavond (vanmiddag voor onze Amerikaanse vrienden) het begin van de laatste week van het reguliere seizoen, waarin er nog van alles op het spel stond. Zo waren er op de slotdag van het seizoen nog een aantal wildcards te verdelen. Wie ging er met eentje vandoor en welke teams haakten af? De Steelers moesten winnen en waren afhankelijk van het resultaat van hun naaste concurrent, de Jets. De Houston Texans konden zich bij winst verzekeren van de titel in de AFC South. Steelers rekenen af met Browns en grijpen wild card
De Buffalo Bills deden hun sportieve plicht en rekenden af met de New York Jets. Dus hadden de Steelers aan winst genoeg om zich op de valreep te plaatsen voor de play-offs. Ben Roethlisberger was goed voor drie touchdown passes en 349 yards, waarbij Antonio Brown dertien catches maakte voor 187 yards. Het was genoeg om de dramatische Cleveland Browns (3-13) van zich te ontdoen en een wild card in de wacht te slepen: 28-12.
Mike Pettine zal naar alle waarschijnlijkheid de laan uit worden gestuurd. Johnny Manziel vond het allemaal wel prima en zat lekker in Las Vegas. Pettine presteerde het om in twee seizoenen tot een 10-22 record te komen, waarbij van de laatste één-en-twintig wedstrijden er liefst achttien verloren werden. Ook general manager Ray Farmer mag zijn bureau leeg maken.
De Steelers bereiken op de slotdag van regular season alsnog de play-offs, mede omdat de Jets het in eigen huis niet konden afmaken. Texans winnen AFC South door winst tegen Jaguars
Waar niemand aan het begin van het seizoen ooit rekening mee gehouden heeft, gebeurde. De Houston Texans spelen voor het eerst sinds 2012 weer in de play-offs door de titel te grijpen in de AFC South. In eigen huis werd kordaat afgerekend met de Jacksonville Jaguars en dus houden de Texanen de Indianapolis Colts voor zich.
De Jags hadden werkelijk niks in te brengen en gingen met 30-6 de bietenbrug op. J.J. Watt en Whitney Mercilus waren aan de kant van de verdediging uitstekend op dreef en aanvallend deed Jonathan Grims met twee scores een aardige duit in het zakje.
Mercilus was goed voor 3,5 sacks, iets wat hem één keer eerder lukte in zijn carrière. Verder forceerde hij nog een fumble en zorgde voor een fumble recovery. Patriots na verlies afhankelijk van de Broncos voor nummer één seed
De Patriots hadden in de voorbereiding één doel voor ogen: Brady zo ongeschonden mogelijk uit de strijd laten komen. Aan de kant van de Dolphins hadden ze blijkbaar iets anders besproken in de kleedkamer. Brady ontving namelijk hit na hit en als een klein wonder kon hij de wedstrijd uitspelen. Hij kwam tot slechts twaalf uit één-en-twintig passes, voor een totaal aantal van 134 yards, zijn laagste aantal dit seizoen. Het was dan ook niet goed genoeg voor de winst: 20-10.
Voor de tweede week op rij dus werd er verloren (12-4) en daarmee ook de uitgelezen kans om er met de nummer één seed vandoor te gaan. Daarvoor zijn ze nu afhankelijk van het resultaat tussen de Broncos en de Chargers, die momenteel aan het spelen zijn.
De Patriots verloren vier van hun laatste zes wedstrijden en gaan zeker niet als favoriet naar de play-offs. Ook kunnen ze geen aanspraak maken op het thuisvoordeel. Patriots fans zullen hun ogen en energie richten op de San Diego Chargers. Bij winst van de Chargers hebben de Pats een bye in de eerste ronde van de play-offs. Colts ontsnappen door winst aan verliezend seizoen, spelen geen play-offs
Twee weken terug stond de Colts nog op 6-8 en leek voor het eerst sinds 2011 het seizoen op een lager dan .500 percentage te gaan eindigen, maar door twee keer winst in de laatste twee wedstrijden staan de Colts op 8-8. De arme Titans, waar veel verwacht werd van rookie Marcus Mariota (die overigens niet speelde), ging met 30-24 nipt ten onder. Door hun vierde verlies op rij en totaal van 3-13 gaan ze er wel met de eerste pick tijdens de NFL Draft van 2016 vandoor.
De Colts maakte theoretisch nog een kans op een plek in de play-offs, maar daarvoor moest de Texans verliezen én zeven andere partijen zouden in hun voordeel moeten eindigen. Dat gebeurde niet, want de Texans deden wat ze moesten doen om de eerste plek in de AFC South te verdedigen. McCarron en Bengals winnen en maken nog kans op een bye in de eerste ronde
Het begin was niet goed, maar A.J. McCarron wist op tijd zijn vorm te herpakken en leidde zijn (tot dat Andy Dalton terug is natuurlijk) Bengals (12-4) naar een 24-16 zege op de Baltimore Ravens. Door die winst zijn ook de Bengals nog in de running om de eerste ronde niet te hoeven spelen. Ook de Bengals zullen hun ogen daarvoor richten op het resultaat tussen de San Diego Chargers en de Denver Broncos.
De Ravens eindigen het seizoen met een 5-11 record. Het team verloor een aantal close matches en hadden ook te worstelen met tal van blessures.
De Cincinnati Bengals kwamen in 1981 en 1988 ook tot een 12-4 record. In beide seizoenen werd uiteindelijk ook de Super Bowl gehaald. Beide finales werden overigens ook verloren.
Andy Dalton is herstellende van een gebroken duim, die hij op 13 december opliep in de verloren wedstrijd tegen de Steelers. De Bengals hopen Dalton op tijd fit te hebben voor het begin van de play-offs. Die bye zou daarom wel heel lekker voor ze zijn.
Foto’s: Getty Images (archief)
Het is zover. Vandaag komt het reguliere seizoen aan bij de laatste wedstrijden . Op het programma staan louter division games, met als uitschieter de wedstrijd tussen de New York Jets en de Buffalo Bills. De Jets kunnen met een overwinning een play-off plaats veilig stellen. Ze komen lijnrecht tegenover hun ex-coach Rex Ryan te staan, die de rol van spoiler maar wat graag op zich zou willen nemen. Verder kan Washington de goede lijn van de afgelopen weken doorzetten door Dallas opzij te schuiven. Philadelphia speelt tegen de New York Giants in de laatste wedstrijd van een teleurstellend seizoen voor beide ploegen. Verder spelen de New Orleans Saints en Atlanta Falcons tegen elkaar, waar Atlanta nog een piepkleine kans heeft om de play-offs te halen. Buffalo Bills v New York Jets
De Jets hebben alles in eigen hand. Een overwinning stelt een plaats in de playoffs veilig. Maar de Bills nemen hun rol van eventuele spoiler serieus. Tyrod Taylor gooit met een TD rush al snel roet in het eten van de Jets. Rookie Carlos Williams van de Bills brengt de Jets al snel nog dieper in de problemen. Chris Ivory blaast met een 58-yard run leven in de aanval van de Jets. Het levert echter nog geen punten op. Even later kan Brandon Marshall eindelijk punten laten noteren. Toch moet New York met een achterstand de rust in.
Darrelle Revis is met een fumble recovery weer uitermate belangrijk voor de Jets aan het begin van de tweede helft. Maar de Bills hebben Sammy Watkins. De snelle receiver is al de hele middag een doorn in de zijde van de Jets. Hij heeft op dit punt al negen vangballen en 116 yards achter zijn naam staan. Gelukkig voor de Jets hebben zij zelf ook twee klasse receivers. Eric Decker maakt het gat kleiner wanneer Fitzpatrick hem in de endzone vindt.
Brandon Marshall already got in, so you knew it was only a matter of time before Eric Decker got his. #NYJvsBUFhttps://t.co/v2VXxGH7vr
Diezelfde combinatie wordt vroeg in het vierde kwart opgebroken door de Bills. Ze onderscheppen een pass bedoeld voor Decker in de endzone en dit kon wel eens heel duur gaan worden voor New York. De minuten tikken weg en de play-off aspiraties van de Jets lijken te verdwijnen wanneer Buffalo nog een fieldgoal aan het totaal toevoegd. Met nog een kleine vier minuten te gaan staan de Bills met 22-17 voor. Met nog twee minuten te gaan lijkt het over voor de Jets wanneer Fitzpatrick weer een onderschepping gooit. De Jets krijgen de bal echter nog een keer terug, maar dan is het echt over wanneer Fitzpatrick zijn derde onderschepping van de dag gooit. De Jets verliezen op de laatste dag hun play-off ticket en moeten lijdzaam toezien hoe de Pittsburgh Steelers hun ticket inpikken.
Bills 22, Jets 17 New York Giants v Philadelphia Eagles
In deze NFC East battle staat er voor beide ploegen niets meer op het spel. Verrassend genoeg opent DeMarco Murray met een 54-yard TD run de score voor de Eagles. De running back kwam de laatste weken nog maar nauwelijks aan spelen toe, maar is nu gelijk belangrijk. Een andere running back, Darren Sproles, brengt met nog een TD de Eagles in een dominante positie. Will Ty brengt de Giants snel weer in de buurt van Philly. Jordan Matthews maakt het gat weer groter met een simpele TD catch. Rashad Jennings zorgt met een TD run door het midden dat de Giants snel bij de Eagles bijhaken.
Met een lange TD pass op Rueben Randle kunnen de Giants eindelijk eens op voorsprong komen. De scores blijven zich in de shoot-out opvolgen. Walter Thurmond onderschept een pass van Manning na goed werk van Connor Barwin en rent ongehinderd de endzone in.
Jordan Matthews kan met zijn tweede TD catch weer wat ruimte tussen de Eagles en Giants verschaffen. Het blijkt genoeg om de wedstrijd over de streep te trekken. Giants 30, Eagles 35 Dallas Cowboys v Washington Redskins
Met zijn eerste TD pass van de middag wordt Kirk Cousins de eerste Redskins QB die in elke wedstrijd van een seizoen een TD pass heeft gegooid. Op de volgende drive is het opnieuw raak. Pierre Garcon is de gelukkige ontvanger van weer een Cousins’ TD pass. Dallas is absoluut niet bij machte om de Redskins af te stoppen, want ook bij de derde drive van de Skins is het raak. 21-0 voor Washington en de tweede kwart moet nog beginnen. Bij een 24-0 stand heeft coach Jay Gruden genoeg gezien. Cousins mag naar de kant en op zijn gemak bijtanken voor de naderende play-offs. Vanaf dat moment tapt Dallas uit een ander vaatje. Jason Witten en Cole Beasley zorgen ervoor dat de score wat dragelijker wordt. Diezelfde Beasley kan laat in het vierde kwart zijn tweede touchdown catch op zijn conto bijschrijven. Dichterbij kunnen de Cowboys echter niet meer komen.
Cowboys 23, Redskins 34 Atlanta Falcons v New Orleans Saints
Tim Hightower voegt nog maar eens een hoofdstuk toe aan zijn geweldige comeback. Met een machtige rush zorgt hij ervoor dat de Saints op voorsprong komen tegen de Falcons. Matt Ryan zorgt ervoor dat Atlanta de leiding overneemt, maar lang kunnen ze niet genieten. Met een knappe catch zorgt Ben Watson er voor dat de Saints het stokje weer overnemen. Met zijn viertiende touchdown van het seizoen van Devonta Freeman kan Atlanta toch nog met een voorsprong de kleedkamer opzoeken.
Humans the size of Ben Watson should not be able to have this type of footwork.
What. A. Catch. #NOvsATLhttps://t.co/sNeaJlB5MN
Julio Jones speelt een zeer sterke wedstrijd met al 9 catches en 150 yards en is dichtbij het catch record dat op naam staat van Marvin Harrison. In het seizoen heeft hij inmiddels 134 catches, wat er elf minder zijn dan het record. De stand in de wedstrijd is inmiddels 17-17 met nog een kleine zes minuten te gaan. Drew Brees brengt de Saints in fieldgoal range en met drie seconden te gaan kan New Orleans de game winning fieldgoal door de palen trappen. De play-off hoop van de Falcons is met de nederlaag voorgoed verdwenen. Falcons 17, Saints 20
Chicago Bears v Detroit Lions
De Lions marcheren onmiddellijk naar de redzone van de Bears en laten gelijk zeven punten op het bord noteren. De Bears kunnen in de eerste helft daar bitter weinig tegenover stellen. Detroit gaat met een 10-0 voorsprong de rust in.
In de tweede helft hebben de Bears wat anders in petto. Snel verdwijnt de 10-0 voorsprong van de Lions als sneeuw voor de zon. De Lions hebben echter nog altijd Megatron. Met een typische Megatron catch brengt hij de Lions weer op voorsprong. Hijzelf heeft dan al 7 catches en 117 yards bij elkaar geraapt. Maar de Bears zijn nog lang niet knockout. Matt Forte heeft na een sterke drive een antwoord voor Megatron klaar. Matthew Stafford speelt echter een puike partij en brengt de Lions weer op voorsprong. De Bears kunnen het gat niet meer dichten en sluiten het seizoen af met een nederlaag op Soldier Field.
We zitten pas net in 2016 en zijn afgelopen zaterdag al getuigen geweest van misschien wel het gevecht van het jaar. Robbie Lawler en Carlos Condit maakten er een lange show van, vijf rondes moesten er aan te pas komen. Lawler trok aan het langste eind en bleef de welterweight kampioen in de UFC.
Verder kwam er een einde aan de zegereeks van zwaargewicht Andrei Arlovski. De Wit-Rus stond tegenover Stipe Miocic, die vorig jaar mei voor het laatst in actie kwam en na een thriller Mark Hunt versloeg. UFC 195 is de eerste PPV van het jaar waarin de organisatie records hoopt te breken. Robbie Lawler verslaat Carlos Condit – Jurybesluit (verdeeld)
Vooraf werd het gevecht al voorspeld als gewelddadig en dat was zaterdag ook het geval. Vanaf de eerste stoot probeert Condit het gevecht te domineren. Dat lukt ook grotendeels in de eerste ronde die gaat naar de challenger.
In de tweede ronde komt Lawler terug met agressie en mooie counterstoten. Het lukt hem zelfs om Condit naar de grond te krijgen, daar weet de kampioen niet profiteren. Condit verdedigt zich uitstekend.
In een gelijkgaand gevecht probeert Condit de derde ronde weer naar zich toe te trekken. In tegenstelling tot de voorgaande rondes waarin hij vooral met zijn stoten Lawler probeerde pijn te doen, gaat hij nu voor de lage trappen. Lawler heeft echter een antwoord alles wat Condit brengt. Het tempo wordt opgeschroefd in de laatste twee rondes. De vierde ronde gaat zelfs naar de uitdager die het Lawler heel moeilijk maakt met een aantal uitstekende trappen en stootcombinaties.
Voor Lawler is het dan zaak om de laatste en beslissende ronde na zich toe te trekken, aangezien het gevecht op punten nu in het voordeel is van Carlos Condit. Als het er om gaat staat Robbie Lawler altijd op, zo ook tegen Condit. De kampioen ging als een beest tekeer in de vijfde ronde. Hij maakte bijna een einde aan het gevecht. Condit had moeite met de agressie van Lawler. De kampioen ging in de laatste minuut helemaal los Condit kan zich alleen verdedigen en hopen op de bel. Die komt er ook, waarna er een jurybesluit moet komen. Die zijn verdeeld, twee geven het voordeel aan Lawler (48-47) een andere jurylid geef de overwinning aan Condit (48-47). Het is de tweede titelverdediging van Condit
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.OkPrivacybeleid
