Met de nodige vertraging, maar wel met een 2-0 voorsprong in de serie stapten de Florida Panthers op het vliegtuig voor de lange vlucht naar Edmonton. Daar, gesteund door de eigen fans, moet het voor de Oilers gebeuren. Voor het eerst sinds 2006 staat de franchise in de Stanley Cup Final en winst in Game 3 is bijna noodzakelijk om er nog een serie van te maken. Winnen van de sterke Panthers is echter geen sinecure…
STANLEY CUP FINAL
GAME 3: EDMONTON OILERS – FLORIDA PANTHERS
Het ging in aanloop naar Game 3 over een eventuele blessure van Aleksander Barkov en een mogelijke schorsing voor Leon Draisaitl. Beide grootmeesters stonden echter op het ijs in Rogers Place toen de puck viel voor de derde wedstrijd. Dit gold niet voor de geblesseerde Evander Kane. De aanvaller zal echter ongetwijfeld ergens gezien hebben dat zijn Oilers goed aan het duel begonnen. Edmonton was lang niet zo dominant als in Game 1, maar het was duidelijk dat de Oilers een missie hadden. Stapje voor stapje moesten zij terug in deze serie zien te komen.
In de slotfase van de eerste periode maakten ze het zichzelf niet eenvoudiger. Evan Bouchard zag er niet goed uit, Aleksander Barkov zette Gustav Forsling aan het werk, die op zijn beurt Sam Reinhart in staat stelde de score te openen. Een domper zo laat in de periode, maar Warren Foegele zorgde er al vroeg in de tweede periode voor dat de Oilers-aanhang mocht juichen. Oog in oog met Sergei Bobrovsky maakte hij geen fout: 1-1.
Onbedoeld leidde Stuart Skinner, de collega van Bobrovsky in het doel van de Oilers, de 1-2 van Vladimir Tarasenko in. De goalie kon de stuiterende puch niet controleren en de Panthers straften het meedogenloos af. Afgezien van wat opstootjes hier en daar hadden we van Matthew Tkachuk nog niet veel vernomen in deze finale. Dit veranderde dankzij z’n lepe assist op Sam Bennett bij de 1-3. Opeens ging het de Oilers allemaal even te snel. De 1-4 van Barkov was daar een mooi voorbeeld van. Florida stak in no time het ijs over en de captain bekroonde zijn toch al goede wedstrijd met een goal: 1-4.
HOOP DOET LEVEN!
De mannen van Paul Maurice hadden Rogers Place stil gekregen. Edmonton domineerde weliswaar op de shot clock, maar verder waren de Panthers de baas. Een goal van Philip Broberg in de derde periode maakte nog even iets los bij de fans, maar zij konden toch ook niet om de kracht van dit Florida heen. Toch kregen de Oilers deze Cats wel degelijk aan het wankelen. Een schot van Brett Kulak werd door Rayn McLeod van richting veranderd waardoor Bobrovsky kansloos was.
Het momentum had nu helemaal de kant van de thuisploeg gekozen en de fans gingen er ook nog maar eens achter staan. Kris Knoblauch haalde Skinner van het ijs, maar het slotoffensief mocht niet baten. Het werd uiteindelijk nog een zwaarbevochten overwinning voor de Panthers, maar zij trokken ‘m wel over de streep. In de nacht van zaterdag op zondag (Nederlandse tijd) kunnen zij voor het eerst in de geschiedenis van de franchise de Stanley Cup pakken.
UP NEXT:
Het lukte de sterren van de Lightning niet, het lukte David Pastrnak en Brad Marchand van de Bruins niet en ook de sterren van de Rangers werden aan banden gelegd door de Panthers. Hetzelfde overkomt de supersterren van de Oilers in de eerste drie duels van deze Stanley Cup Final. Knoblauch trachtte McDavid bij Barkov weg te halen, maar ook dit bood geen soelaas. Was Game 3 al een soort van must win, komende zondag (02.00 uur Nederlandse tijd) hebben de Oilers geen keus meer. Zij moeten een manier vinden om deze Panthers te verslaan. Een monsterklus voor Knoblauch, want hij zal toch ook zien dat dit Florida praktisch geen zwakke plekken kent.
Tussenstand in de serie: Florida leidt met 3-0
Cover photo: Harry How
