In de Central Division staat er nog altijd geen maat op de Winnipeg Jets van head coach Scott Arniel. Fans in andere delen van Canada zijn minder gelukkig met de prestaties van hun favorieten. Met name in Montreal is het even huilen met de rood-wit-blauwe pet op. Daarnaast hebben we in deze NHL Weekly de terugkeer van Macklin Celebrini, de aanhoudende problemen in Pittsburgh en nog heel veel meer!
Door Dennis Bakker en Hans Mulder
ATLANTIC DIVISION
MAPLE LEAFS STERK ZONDER MATTHEWS
De Toronto Maple Leafs hadden vijf van hun laatste zeven wedstrijden verloren en moesten ’t in Boston deze week ook nog eens stellen zonder Auston Matthews. Met back-to-back shutouts waren de Bruins juist aan de beterende hand na een lastige fase. Je zou denken dat dit genoeg reden was voor de Leafs om toch met wat knikkende knietjes de mensen uit Beantown te ontvangen. Daar hadden ze echter geen enkele reden voor. Zonder Matthews presteren de Maple Leafs opvallend goed en deze wedstrijd was geen uitzondering.
Van de 56 wedstrijden die de B’s door de jaren heen zonder Auston Matthews speelden, wonnen ze er maar liefst 35. Nummer 36 volgde dinsdag. Thuis waren de Leafs namelijk veel te sterk voor de Bruins en zonder hun captain gaf de powerplay zowaar ook een teken van leven. Drie keer zelfs! Toronto scoorde 2 keer in hun laatste 24 powerplays, maar tegen Boston vonden achtereenvolgens Morgan Rielly, William Nylander (met zijn tiende van het seizoen alweer) en Matthew Knies het net achter Jeremy Swayman. Steven Lorentz bepaalde met een empty-netter de eindstand op 4-0.
Het is nog niet duidelijk wat Auston Matthews precies mankeert en wanneer hij weer terugkeert op het ijs. De blessure leek hem al langer parten te spelen. Voor zijn doen, is Matthews vrij bescheiden aan het seizoen begonnen met 5 goals in 13 wedstrijden. Dat wordt door iemand als Knies ruimschoots gecompenseerd. De winger is bezig aan zijn tweede volledige seizoen en staat al op 7 goals.
BOLTS HEBBEN HET LASTIG ZONDER POINT
Afgelopen weekend viel Brayden Point al vrij vroeg weg voor de Lightning. Een paar dagen later was nog altijd niet precies duidelijk wat er aan de hand was. Point kon in elk geval niet spelen tegen de St. Louis Blues, maar dat leek de Lightning aanvankelijk niet te deren. De ploeg van Jon Cooper heeft immers altijd nog Nikita Kucherov. De Rus had er al 10 in liggen, maar draait zijn hand ook niet om voor een assist. Op de openingstreffer van Nicklaus Perbix bijvoorbeeld.
Kucherov kan de kar echter ook niet helemaal alleen trekken. Dankzij goals van Oskar Sundqvist en Alexey Toropchenko nam de thuisploeg de leiding en bouwde deze in de derde periode uit dankzij Jordan Kyrou. Victor Hedman deed nog wel iets terug voor de Bolts, maar een derde nederlaag op rij kon niet worden voorkomen. Een streak die overigens volgt op een tweede 3-game winning streak dit seizoen.
Donderdag bleken ook de Flyers te sterk voor de Point-loze Lightning. De ploeg van John Tortorella had daar wel een shootout voor nodig. Bij winst mocht Andrei Vasilevskiy zijn 300e overwinning in de NHL vieren, maar in plaats daarvan beleefde Ivan Fedotov zijn eerste moment van glorie in de sterkste competitie ter wereld.
STILSTAND IS ACHTERUITGANG IN MONTREAL
Drie jaar geleden verloren ze de Stanley Cup Final van de Tampa Bay Lightning. Daarna begon voor de Montreal Canadiens die door fans vaak vervloekte rebuild. In Kent Hughes werd een nieuwe general manager aangesteld en de onervaren Martin St. Louis werd de nieuwe head coach. Dat er in de jaren daarna vaak verloren werd, deed niet zo ter zake. De meest succesvolle franchise in de historie van de NHL stond in de steigers en met draft picks en wat rake trades gloorde er een mooie toekomst. Er waren volgers die hen dit seizoen zelfs al als outsider zagen voor een wildcard in het oosten.
Dat de trotse Canadiens in 2022 én 2023 én 2024 als laatste eindigden in hun divisie vonden de diehard-fans niet zo’n probleem. Met spelers als Cole Caufield, Nick Suzuki, Juraj Slafkovsky, Lane Hutson, Kirby Dach en nu ook (de geblesseerde) Patrik Laine ziet de toekomst er immers zonnig uit. In een rebuild is het echter wel zaak dat er iets van progressie te zien is. In het geval van de Habs is daar in de eerste maand van dit seizoen nog geen sprake van. Met name verdedigend heeft Martin St. Louis zijn zaken niet voor elkaar. Zijn Canadiens vinden we in vrijwel alle defensieve statistieken terug bij de slechtste teams in de League.
COLE GOALFIELD
Voor de goals moeten ze vooral bij Cole Caufield zijn. Van de 35 treffers nam de jonge winger er 10 voor zijn rekening. De laatste drie wedstrijden wil ’t bij hem echter ook niet meer lukken. Brendan Gallagher en Nick Suzuki zijn daarnaast goed voor respectievelijk 5 en 4 treffers. Een Laine zou dit op kunnen lossen, maar helaas voor speler en club staat die nog wel even aan de kant. De weg omhoog moet dus door de aanwezige spelers ingeslagen worden. Niet in de laatste plaats om de positie van St. Louis niet in gevaar te brengen.
In de media werd nooit gesproken over zijn onervarenheid, maar nu dit roster er maar niet in slaagt de volgende stap in hun ontwikkeling te zetten, lijkt het gebrek aan ervaring de coach op te breken. Donderdag zag Martin St. Louis zijn Habs niet eens zo slecht spelen in New Jersey, maar werd wel voor de vijfde keer op rij verloren. Daarbij was het de negende nederlaag in de laatste elf duels.
ALLES OF NIETS IN OTTAWA
Ook in Ottawa gaat het nog niet helemaal zoals gehoopt. De club zorgt af en toe voor geweldig spektakel getuige de 8-7 tegen LA, de 8-1 tegen St. Louis of de 4-6 tegen de Knights, maar als het aanvallend allemaal niet zo loopt, krijgen de Senators het de laatste tijd lastig. In de vier wedstrijden die de ploeg deze maand speelde, scoorden ze 7 goals. Drie daarvan in de met 3-0 gewonnen wedstrijd tegen de Kraken. Het zijn getallen die niet passen bij een team dat zulke getalenteerde aanvallers heeft rondlopen.
Voor paniek is het nog veel te vroeg, maar vijf nederlagen in de laatste zeven duels komt zeker in Ottawa niet zo gelegen. Het was de laatste jaren al vaak onrustig en van dat stempel hoopten ze eindelijk eens verlost te zijn. Nederlagen tegen Buffalo (1-5) en de Islanders (2-4) helpen daar echter niet aan mee. In de Canadese hoofdstad willen ze koste wat kost terug naar het postseason, maar voorlopig bivakkeren ze opnieuw in de kelder van de Eastern Conference.
CATS DENDEREN DOOR
Vorige week acteerden ze nog in Tampere en donderdag stonden de Panthers weer in het eigen Sunrise op ’t ijs. De grote vraag was of ze tegen de Nashville Predators last hadden van een jetlag. Het antwoord kwam al razendsnel. Als de dolende Preds verwacht hadden dat er iets te halen viel, dan kwam de ploeg enorm bedrogen uit. Florida was oppermachtig en vertoonde geen enkel teken van zwakte.
Aan de hand van uitblinkers Carter Verhaeghe (2G, 1A) en Aleksander Barkov (3A) lieten de Cats de bezoekers alle hoeken van Amerant Bank Arena zien. Het verschil op het scorebord was groot met 6-2. Het verschil op de shot clock was zo mogelijk nog groter: 34-18. In Nashville trokken ze afgelopen zomer de portemonnee, maar deze donderdag werd duidelijk dat het gat tussen hen en titelhouder Florida nog levensgroot is. Zij verloren hun derde wedstrijd op rij en de vijfde in de laatste zes. De Panthers zetten daar een 6-game winning streak tegenover en gaan voorlopig ruimschoots aan kop in de Atlantic.
METROPOLITAN DIVISION
MIKE SULLIVAN HAALT STERKHOUDERS DOOR GEHAKTMOLEN
Pittsburgh Penguins zit na een maand NHL nog altijd stevig in de hoek waar de klappen vallen. De ploeg van head coach Mike Sullivan staat na vijftien wedstrijden op een voorlaatste plaats in de Metropolitan Division en kreeg in de nacht van donderdag op vrijdag ijshockeyles van divisiegenoot Carolina Hurricanes (1-5).
Hiermee “verlengen” de Penguins haar losing streak op bezoek in Raleigh, waar voor het laatst in 2018 werd gewonnen. Over zestig minuten speelden de Hurricanes werkelijk met de bezoekers, waarmee het seizoentotaal op een bedenkelijk 5-8-2 record staat. Ondanks het feit het seizoen nog niet eens op een kwart is aanbeland, lijkt de maat voor Sullivan reeds vol.
Na afloop wond de head coach er tegenover de aanwezige media dan ook geen doekjes om: “I think there were a few guys that didn’t live up to the expectations. It’s hard. We need everybody top bring it every night to have a chance to win.” Hoewel hij geen specifieke namen noemde, kon iedereen onder meer de naam van Erik Karlsson invullen. De blue-liner is sinds zijn komst vanuit San Jose nog geen moment bepalend geweest in Steel City en zakte tegen de Hurricanes finaal door het ijs.
Bij zowel de eerste, als de tweede treffer was de Zweed negatief betrokken. Met name de tweede treffer in de eerste periode van Jack Roslovic kwam voor een groot gedeelte op de rekening van Karlsson.
Hoewel onder meer Evgeni Malkin en Sidney Crosby één op één lopen in de puntencategorie, blijft de rest van het roster ver achter. Onderaan de streep zal er een andere wind moeten gaan waaien in Pittsburgh, anders lijken de dagen van Sullivan geteld. Kijk er niet gek van op dat de Pengs het roster de komende maanden flink in de steigers zullen zetten.
BLESSUREGOLF OP LONG ISLAND HOUDT AAN
New York Islanders blijft maar in gevecht met het spook genaamd blessures. De manschappen van head coach Patrick Roy zagen de voorbije weken al diverse spelers met blessures afhaken, maar konden daar van de week onder meer sterkhouders Mathew Barzal en Adam Pelech bijvoegen.
Barzal liep een upper-body blessure op voorafgaand aan het onderonsje met Buffalo Sabres en keerde vroegtijdig naar New York terug. Na medisch onderzoek heeft het Front Office besloten de forward op de LTIR te plaatsen, wat met name de flexibiliteit in het salarishuis verhoogd. Voor Roy betekent het andermaal een flink hoofdpijndossier extra, daar Barzal (na Duclair) al het tweede blessuregeval op de eerste lijn is.
Nog veel belangrijker is het feit dat de al lakende productie bij de Islanders nu nog meer onder druk komt te staan. Kyle Palmieri voert de lijst aan aantal goals op dit moment aan met slechts zes treffers, waarmee de blauwhemden op dit moment in totaal aantal treffers en GF/G bottom five NHL zijn.
Ook op de blauwe lijn is het eveneens allesbehalve rozengeur en maneschijn op Long Island. Life long Islander Adam Pelech, Alexander Romanov en Mike Reilly gingen stuk voor stuk tegen diezelfde Sabres vroegtijdig de catacomben in. Hoewel zijn terugkeer inmiddels alweer voor de deur lijkt te staan, was met name de hoofdblessure van Reilly ernstig schrikken. De blue-liner klapte na een hit van Jordan Greenway keihard met zijn hoofd tegen het ijs.
TANDEM NEW YORK RANGERS ANDERMAAL FINGER LICKIN’ GOOD
New York Rangers smijt zich ook dit seizoen andermaal als één van de favorieten in de jacht op de Stanley Cup. De ploeg van head coach Peter Laviolette is aanvallend en defensief top vijf NHL — op moment van publiceren staan de Rangers met een 90.7% penalty-kill bovenaan –, maar is de tandem Igor Shesterkin – Jonathan Quick tot op heden en fuego.
Dat ‘Shesty’ — hands down — de beste goalie in de NHL is, lijkt zelfs in menig debat een overbodige stelling. Voorafgaand aan de All-Star Game eind januari leek de klad er bij de Rus een beetje in te zitten, maar logenstraft hij alle twijfels sindsdien. Vanaf februari tot nu noteert de goalie een duizelingwekkend .928 sv% en is zijn xSGA van 46.35 met afstand de beste in de League. Enkel Vezina Trophy winnaar Connor Hellebuyck komt in de buurt van de ster uit New York. Ook backup goalie Jonathan Quick heeft zijn puike vorm van ’23 – ’24 doorgetrokken. De veteraan kwam nog maar twee keer in actie, maar noteerde in beide wedstrijden een quality start en is zijn .946 sv% en 1.65 GAA meer dan uitstekend.
Toch is de fanschare in Madison Square Garden er nog altijd niet gerust op, dat Shesterkin volgend seizoen nog actief is in New York. De Rus wandelt na afloop van dit seizoen als UFA uit zijn contract en in de onderhandelingen is er nog altijd geen witte rook zichtbaar geweest. Afgelopen nacht kwamen er echter voorzichtig geluiden uit de media, dat beide partijen elkaar naderen over een verlenging. De doorgaans zeer goed ingevoerde (en oud goalie) Kevin Weekes meldde op zijn X-kanaal een initieel bedrag van $11.5 miljoen dollar. Hiermee zou hij Carey Price aflossen als best betaalde goalie ooit.
CENTRAL DIVISION
WINNIPEG BLIJFT OP DE BROMMER
Winnipeg Jets kunnen we na een vijftiental wedstrijden inmiddels geen verrassing meer noemen, maar dat de huidige start van het seizoen inmiddels voer is voor menig NHL-record had zelfs de meest doorgewinterde Winnipeg fan niet voor mogelijk gehouden.
Na veertien wedstrijden staat er namelijk een duizelingwekkend 13-1-0 record in de boeken en is het samen met Ottawa Senators uit het seizoen 2007 – 2008 de enige franchise in de NHL geschiedenis, die van de eerste veertien er dertien winnend afsloten. Voor de fans is het overigens niet te hopen dat de Jets hetzelfde pad als diezelfde Senators bewandelen. Halverwege het seizoen voerden de Sens een coachwissel door en werd het in de openingsronde van de play-offs door Pittsburgh Penguins met 4-0 van het ijs geveegd.
Nieuwbakken head coach Scott Arniel verdient flink wat credits voor de huidige Jets vorm. Voorafgaand aan het seizoen waren er flinke twijfels over het doorschuiven van de head coach, maar logenstraft hij alle speculaties. Met name het top trio Kyle Connor – Mark Scheifele – Gabe Vilardi is flink op de brommer en heeft Arniel ook Nikolaj Ehlers en Neal Pionk aan de praat gekregen.
In zo’n beetje iedere statistiek voeren de Jets het NHL-klassement aan, met onder meer wins (13), punten (26), winstpercentage (.929%), powerplay (42.11%) en is het met een 4.50 GF/G eveneens lijstaanvoerder.
Aanstaande zaterdag staat de volgende wedstrijd op het programma. Om 21:00 uur Nederlandse tijd (kijktip!!) wacht een clash met divisierivaal Dallas Stars.
BARRY TROTZ LUIDT REEDS NOODKLOK IN TENNESSEE
Wat waren de verwachtingen hoog in Nashville voorafgaand aan dit seizoen. Met onder meer de aanwinsten Steven Stamkos, Jonathan Marchessault en Brady Skjei promoveerden de Predators zich direct tot één van de favorieten in de Central Division en de Western Conference.
Hoe anders hangt de vlag er na één maand regular season in de Bridgestone Arena voor. Met een 4-9-1 record staat Nashville allerlaatste in de Central en zelfs de gehele NHL. Afgelopen dinsdag was GM Barry Trotz in de media dan ook kiezelhard voor dit roster. Als het tij niet snel wordt gekeerd, zal er een flinke bezem door dit roster gaan.
Hoewel dit lijnrecht tegenover zijn oorspronkelijke “all-in” strategie staat, snijdt zijn uitleg verrassend hout. Nadat de voormalig Islanders head coach in juli 2023 het stokje van David Poile overnam was zijn eerste doelstelling om tradechips en draft kapitaal te vergaren. 12 maanden later herbergen de Predators drie (!) first-round picks in 2025. “I’ve tried to buy time through free agency with these older players so that we can still be a threat”, wijst Trotz met name naar het niet volledig afbreken van het roster en simpelweg competitief blijven.
FARM SYSTEM IS NIET ONAARDIG
Grootste vraagstuk is en blijft de tweede lijn, die met name op de centre positie al door vier verschillende spelers dit seizoen werd bespeeld. Tommy Novak, Juuso Parssinen, Colton Sissons en Steven Stamkos konden allen nog geen vuist maken achter de onomstreden Ryan O’Reilly en denkt Trotz er serieus aan om reeds jonkies zoals Reid Schaefer, Zachary L’Heureux en Joakim Kemell door te schuiven.
Het is in het Farm System in Nashville sowieso dringen geblazen voor een positie op het roster. Ondanks het weg traden van toekomstig stergoalie Yaroslav Askarov hebben de Predators nog genoeg core material in het bezit. Met onder meer Tanner Molendyk, Teddy Stiga, Joakim Kemell en Andrew Gibson in het geel heeft Nashville genoeg toekomstige stabiliteit.
PACIFIC DIVISION
SNEL HERSTEL MCDAVID
Connor McDavid zou vanwege een enkelblessure zo’n twee tot drie weken uit de running zijn, maar al na anderhalve week was de superster terug op het ijs. Tot verrassing van velen dook zijn naam opeens op in de line-up tegen de Vegas Golden Knights afgelopen woensdag. Kris Knoblauch gaf zijn captain ruim 21 minuten, maar daarin kon McDavid zijn stempel niet drukken. Hij moest het doen met 2 SOG en een -1 rating in een duel waarin twee powerhouses ontzettend aan elkaar gewaagd waren.
De Oilers hebben zich redelijk hersteld na een slechte start, maar hebben nog lang niet de juiste vorm te pakken. De Golden Knights hebben dat zeker wel! Vegas kende in de tweede week van dit seizoen even een dipje tijdens een road trip, maar wonnen zes van hun laatste zeven wedstrijden en scoren aan de lopende band. Jack Eichel en Mark Stone spelen daarbij een belangrijke rol. Eichel was de second-overall in de draft van 2015. Na Connor McDavid. Woensdagavond in Edmonton was Eichel echter de baas. Met een goal (zijn vierde) en 2 assists had de voormalig Sabre een belangrijk aandeel in de 4-2 overwinning. Voor Vegas alweer de negende in dertien wedstrijden.
RETURN OF THE MACK
Hij kwam, hij scoorde, hij gaf een assist…en hij verdween vervolgens voor langere tijd op de IR. Voor Sharks-fans was het debuut van Macklin Celebrini als een lekkere taart waar je maar een klein hapje van mag proeven. De first-overall van de afgelopen draft liet zich goed zien in de verloren seizoensouverture tegen de St. Louis Blues, maar een heupblessure hield hem daarna een maand van het ijs. In die maand zag Celebrini zijn Sharks heel vaak verliezen, maar toch ook steeds beter spelen. En hij zag zijn maatje Will Smith vorige week z’n eerste goals in de NHL scoren.
Afgelopen dinsdag tegen de Columbus Blue Jackets mocht de toekomst van deze franchise weer samen het publiek vermaken. Dat laatste lukte niet helemaal. Columbus was namelijk met afstand de beste ploeg en het was aan goalie Vitek Vanecek te danken dat het überhaupt spannend was. De voormalig Devil pakte 49 van de 50 SOG en zag Alex Wennberg in OT een prachtige gamewinner scoren. Celebrini kon zijn stempel weliswaar niet drukken, maar had nu wel zijn eerste overwinning in de NHL te pakken.
Donderdag vinkte de ster in wording zijn eerste multi-goal game van zijn prille loopbaan af. Tegen de 21 jaar oudere Marc-Andre Fleury vond Celebrini twee keer het net. Toch was het uiteindelijk Flower die in zijn laatste bezoek aan San Jose het laatst lachte. Zijn Wild wonnen met 5-2 en boekten zo hun negende overwinning van dit seizoen.
SUCCESVOLLE ROAD TRIP SPRONG EN CANUCKS
Donderdag stond er in Los Angeles een interessant affiche op het programma. De regerend kampioen van de Pacific Division bracht een bezoek aan één van de koplopers van nu. Voor de Kings is het tot nu toe een opmerkelijk jaar. Zo verloren ze vorige week bijvoorbeeld van de Sharks om een dag later de Golden Knights te kloppen. En dat lieten ze dan weer volgen door een nederlaag tegen de Blackhawks. Deze week lieten ze in Minnesota echter zien hoe sterk dit team kan zijn. In St. Paul werden de Wild met 5-1 over de knie gelegd.
De Vancouver Canucks waren bezig aan een sterke serie in Californië. Daniel Sprong en consorten hadden al gewonnen in San Jose en Anaheim en wilden nu ook de scalp van de Kings. Tijdens deze road trip maakte onze landgenoot tot nu toe elke keer zijn opwachting. In LA bleef zijn bijdrage beperkt tot 9.32 minuten, maar sloot Sprong wel af met een +1 rating. Mede dankzij een schitterende goal van captain Quinn Hughes sloten de Canucks deze trip in Californië inderdaad af met drie overwinningen. In de stand van de Pacific naderden ze de Kings en Golden Knights tot op 2 punten. Zowel Vegas (13 wedstrijden) als LA (15 wedstrijden) hebben meer duels in de benen als Vancouver (12).
Cover photo: James Carey Lauder-USA TODAY Sports
