Het nieuwe NHL-seizoen staat weer voor de deur en bij SportAmerika laten we dat niet onopgemerkt voorbij gaan! Op dinsdag 8 oktober openen St. Louis Blues en Seattle Kraken om 22:30 uur Nederlandse tijd officieel het Noord-Amerikaanse bal. De komende 32 dagen leggen wij alle teams langs de meetlat en besluiten natuurlijk met titelverdediger Florida Panthers. Vandaag de franchise die na een fantastisch seizoen 2023 – 2024 zich plotseling bij de big guns heeft gemeld: Vancouver Canucks.
2023 – 2024: BOVEN ALLE VERWACHTINGEN EERSTE DIVISIETITEL IN TIEN JAAR
Hoewel de fans in het westen van Canada geen hoge verwachtingen van het huidige seizoen hadden, schoot GM Patrik Allvin in het offseason met scherp. Onder leiding van head coach Bruce Boudreau ontbrak het in ’22 – ’23 vooral aan diepte op de blue-line, iets wat het Front Office met onder meer de komst van Ian Cole en Carson Soucy vrijwel teniet deed. Bovendien poetste Allvin het resterende contract van Oliver-Ekman Larsson van tafel en promoveerde het Quinn Hughes tot jongste captain uit de franchise geschiedenis.
Een beslissing die Vancouver geen windeieren legde. Aan de hand van de 24-jarige Amerikaan werd vanaf speelronde één serieus naar de divisietitel gehengeld. Met 92 punten verpulverde Hughes het franchise record voor aantal punten als blue-liner (dat overigens reeds op zijn naam stond). Bovendien doorkruiste J.T. Miller voor het eerst de grens van 100 punten (103) en schoot Brock Boeser voor het eerst 40 goals tegen de touwen. Om het verhaal compleet te maken werd ook nog eens het contract van Elias Pettersson verlengd.
Hoe anders hing de vlag er in oktober 2023 voor. De franchise stond op een belangrijk kruispunt en was het grootste vraagstuk het gebrek aan ervaren krachten. Met hier en daar een uitzondering herbergden de aanvallende linies louter twintigers en ook de blue-line stroomde niet over van ervarenheid. Tel daarbij op dat Vancouver in de voorgaande jaren drie head coaches versleet en menig klepper zijn heil elders zocht.
CANUCKS VINDEN WATERLOO TEGEN EDMONTON
Desalniettemin was de stemming in het westen van Canada opperbest. Hoewel de blauwhemden de laatste twee weken van het reguliere seizoen qua niveau wat wegzakten, was alweer even geleden dat Vancouver als winnaar uit de bus van een divisie kwam. In notabene de Northwest Division kropen de blauwhemden onder leiding van de broers Sedin in het seizoen 2012 – 2013 voor het laatst op het hoogste schavot. Overigens kon je deze titel enigszins met een korrel zout nemen, want na de lockout begon het seizoen pas halverwege januari en kwam men niet verder dan 48 reguliere wedstrijden.
In de eerste ronde van de play-offs trof het Nashville Predators, dat juist in de laatste weken van het seizoen zichzelf tot één van de beste franchises uit de NHL manifesteerde. Hoewel de geelhemden geregeld de boventoon voerden, wonnen de Canucks de serie uiteindelijk met 4-2 en kon het zich opmaken voor een ‘Battle of Canada’ tegen Edmonton Oilers.
Het sprookje van Vancouver eindigde helaas in de tweede ronde. Nadat de Canucks brutaal een 3-2 voorsprong in de serie namen, trokken de Oilers uiteindelijk met de hakken over de sloot de overwinning uit het vuur. In de allesbeslissende Game 7 kwamen de blauwhemden van een 3-0 achterstand nog knap terug tot 3-2 (niet voor het eerst overigens), maar hield de latere Stanley Cup finalist uiteindelijk stand. De kater in Vancouver werd er niet minder door, maar het seizoen 2023 – 2024 was een prachtig fundament om op voort te borduren.
EXAMEN ‘ZOEKTOCHT NAAR DIEPTE’ MET VLAG EN WIMPEL BEHAALD
Het valt lastig te ontkennen dat Vancouver het voorbije seizoen geregeld boven zichzelf uitsteeg. Na 82 wedstrijden eindigden de blauwhemden op een zesde plaats in GF (279) en GF/G (3.40), maar stonden ze in de vele prognoses op een middenmoot positie ingeschaald. Desondanks was het voor het duo Patrik Allvin – Jim Rutherford duidelijk dat er in de aanvallende linies geïnvesteerd diende te worden.
Toch beginnen we bovenaan de aanvallende depth chart. J.T. Miller kwam in 2019 over van Tampa Bay Lightning en was vanaf dag één vertrokken. Zijn monsterseizoen 2021 – 2022 (99 punten) werd uiteindelijk met een zevenjarige contractverlenging ($8 mil AAV) beloond. Dat hij het voorbije seizoen voor het eerst in zijn carrière de grens van 100 punten passeerde, laat wel zien dat de Canucks met Miller als stralende middelpunten spekkoper zijn. In de tandem met Brock Boeser was het duo goed voor een totaal van 77 goals, des te knapper gezien het feit de tegenstander geregeld het eerste blauwe paar ertegenover stelde.
Op de eerste lijn krijgt het duo komend seizoen gezelschap van Danton Heinen (Boston Bruins). De 29-jarige Canadees groeide in Boston van een professional try-out uit tot een belangrijke schakel op de derde lijn en noteerde uiteindelijk 36 punten in 74 wedstrijden. Blijven we in Boston want ook Jake DeBrusk verdedigt vanaf komend seizoen de clubkleuren van Vancouver. De 2015 first-rounder van Beantown tekende op 1 juli een zevenjarige deal — $5.5 miljoen AAV — en gaat naar alle waarschijnlijkheid de nieuwe partner van Elias Pettersson op de tweede lijn worden.
DANIEL SPRONG IN TOWN
Aanvallend sloten Ilya Mikheyev (Chicago Blackhawks) en Sam Lafferty (Buffalo Sabres) het avonturenboek Vancouver, maar zat het Front Office allesbehalve stil. Zo kwamen achtereenvolgens Kiefer Sherwood en onze eigen Daniel Sprong richting het westen van Canada. Sherwood verdedigde vorig jaar de clubkleuren van Nashville, waar hij afwisselend op de derde- en vierde lijn tot een totaal van 27 punten (tien goals, zeventien assists) kwam. Met het spijtig wegvallen van Dakota Joshua (teelbalkanker) zal voor Sherwood een mogelijke derde lijn met Connor Garland en Teddy Blueger in het verschiet liggen.
Dan hebben we daar ook nog Daniel Sprong. De Nederlander kwam na een ijzersterk jaar in Seattle vorig seizoen uit voor Detroit Red Wings, waar hij in 76 wedstrijden eveneens op de brommer was (43 punten). Voor $975K versterkt de Amsterdammer komend seizoen de vierde lijn van de blauwhemden. In het preseason liet hij er geen misverstand over bestaan. Met een ‘McDavidiaanse’ actie schoot hij de Canucks op de powerplay (waar hij eveneens een sleutelspeler in kan worden) tegen Calgary fantastisch op gelijke hoogte.
QUINN HUGHES KRIJGT EEN NIEUW DERDE DUO
Ja. Quinn Hughes was vorig jaar van de absolute buitencategorie. De captain kreeg de ‘C’ — als jongste Canuck ooit — op de borst gespeld en nam de ploeg aan de hand. Met legio franchise records als blue-liner won hij dik verdiend de Norris Trophy als de beste verdediger in de NHL. Partner in crime Filip Hronek was minstens zo belangrijk in het succesverhaal van de ‘captain’. De 26-jarige Tsjech beleefde in zijn eerste, echte Vancouver seizoen toch wel een breakout en is qua core nog minimaal vier jaar actief in Canada.
Het tweede paar is en blijft Carson Soucy – Tyler Myers. Mede door blessures kwam Soucy tot slechts 40 wedstrijden het voorbije seizoen, maar was hij in zijn minuten op het ijs uiterst betrouwbaar. Het leidde ertoe dat ook Myers zijn beste +/- uit zijn carrière (+16) noteerde.
Daarachter is het een wisseling van de wacht. Nikita Zadorov vertrok (zoals bekend) naar Boston Bruins en Ian Cole zoekt zijn heil vanaf komend seizoen bij Utah Hockey Club. Met Derek Forbort (Boston Bruins) en Vincent Desharnais (Edmonton Oilers) kan Rick Tocchet zijn tactiek toch anders opbouwen. Waar Cole en Zadorov vooral 5 v 5 belangrijk waren, zal het duo Forbort en Desharnais met name de penalty-kill upspicen. Met 79.1% was die het voorbije seizoen simpelweg average.
SILOVS STARTER IN AFWEZIGHEID VAN DEMKO
‘Between the pipes’ heeft inmiddels bewezen één van de beste goalies in de wereld te staan, maar staat geregeld blessureleed zijn fitheid in de weg. Met enkel Connor Hellebuyck voor zich in de strijd om de Calder Trophy ging zijn fabelachtige seizoen (2.45 GAA, .918 sv%) in maart door een knieblessure al voortijdig de prullenbak in. Op moment van schrijven is de Amerikaan nog altijd niet fit verklaard, waardoor een startende rol voor play-off revelatie Arturs Silovs in het verschiet ligt.
De 23-jarige Let lifte als tweede goalie achter de huidig Dallas Star Casey DeSmith mee het postseason in, maar werd vrij rap voor de leeuwen gegooid. Ondanks de stat line niet in zijn voordeel spreekt, kreeg hij het publiek met zijn optredens geregeld op de banken. Als extra optie kwam redelijk verrassend Kevin Lankinen over vanuit Tennesee. In de tandem met Juuse Saros was de 28-jarige Fin één van de betere backups in de NHL, maar bleef een contractaanbieding als UFA tot eind augustus uit.
VOORUITBLIK: BACK-TO-BACK DIVISIETITEL REËLE DOELSTELLING
Vancouver Canucks gaat ook komend seizoen de play-offs halen. De blauwhemden hebben ondanks de vertrekken van Zadorov, Cole, DeSmith en Elias Lindholm prima alternatieven binnenboord gehaald. Vraagteken is nog wel waar Rick Tocchet het trio Danton Heinen – Kiefer Sherwood – Daniel Sprong posteert, maar het betekent in ieder geval wel dat de Canucks de broodnodige diepte hebben binnen gehengeld.
”Voordeel” voor een eventuele prolongatie van de divisietitel is de op papier zwakker geworden Pacific Division. Natuurlijk melden (normaal gesproken) Edmonton Oilers en LA Kings zich mede aan het front, maar kun je niet ontkennen dat Vegas Golden Knights en Calgary Flames een jasje hebben uitgedaan.
Als het trio Pettersson, Miller en Hughes weer doet wat het zo goed kan.. Is Vancouver Canucks één van de ultieme outsiders voor de Stanley Cup (Final). You heared it here first.
Cover photo: Bob Frid-USA TODAY Sports
