Het nieuwe NHL-seizoen staat weer voor de deur en bij SportAmerika laten we dat niet onopgemerkt voorbij gaan! Op dinsdag 10 oktober openen Nashville Predators en Tampa Bay Lightning om 23:30 uur Nederlandse tijd het bal in Florida. De komende 32 dagen leggen wij alle teams langs de meetlat en besluiten natuurlijk met titelverdediger Vegas Golden Knights. Vandaag behandelen we in de 32-in-32 de franchise, die na de gouden Stanley Cup run van 2019 voorzichtig pas op de plaats lijkt te gaan maken: St. Louis Blues.
2022 – 2023: VERWACHTINGEN HOOG, UITKOMST LAAG
Het zal de ogen van de fans en het Front Office in St. Louis voorzichtig hebben geopend. Het tegenvallende seizoen 2022 – 2023. De ploeg uit de staat Missouri bouwde het afgelopen decennium aan een kampioensploeg, die in het seizoen 2018 – 2019 loon na werken kreeg door het winnen van de Stanley Cup. Het topje van de ijsberg leek bereikt, daar de franchise de twee volgende seizoenen (oké, de COVID-pandemie deed ook vreemde zaken met de krachtsverhoudingen) in de eerste ronde van de playoffs werd uitgeschakeld.
Totdat men in het seizoen 2021 – 2022 zich redelijk voor het seizoenstoetje plaatste. Onder leiding van een ontketende Vladimir Tarasenko begon de motor op volle toeren te draaien na de Trade Deadline. Tussen 1 en 24 april vestigde de blauwhemden een nieuw franchiserecord, door in zestien wedstrijden op rij minimaal een punt te behalen.
180 GRADEN
De ploeg bevestigde haar outsiderstatus met verve, door in de eerste ronde van het postseason relatief eenvoudig met Minnesota Wild af te rekenen. Vooral de manier waarop de Blues Minnesota aan de kant zette, werd zelfs door de grootste criticasters met goedkeuring aanschouwt. Dat St. Louis uiteindelijk in de tweede ronde simpelweg niet tegen de sterkste ploeg (en latere kampioen) Colorado Avalanche was opgewassen, veranderde niets aan het feit dat de fans met vertrouwen het seizoen 2022 – 2023 tegemoet zagen, zeker met de monstercontracten voor Robert Thomas en Jordan Kyrou.
Niets bleek minder waar. Binnen een tijdsbestek van nog geen twaalf maanden is St. Louis van leuk, frivool team “afgegleden” naar een franchise die op het punt staat te gaan retoolen. Met een 37-38-7 record en 81 punten sloten de Blues het seizoen met een zesde plaats in de Central Division af. Een schril contrast met de in ’21 – ’22 behaalde 109 punten. De verandering van mindset kreeg een definitief karakter, toen in de weken voorafgaand aan de Trade Deadline zowel Vladimir Tarasenko (New York Rangers), Ryan O’Reilly (Toronto Maple Leafs) en Ivan Barbashev (Vegas Golden Knights) vertrokken.
OFFENSE: KEVIN HAYES MOET DE BLUES WEER OMHOOG DUWEN
GM Doug Armstrong heeft in de afgelopen maanden nimmer het woord rebuild in de mond genomen. Hij noemde de vertrekken van O’Reilly, Tarasenko en Barbashev eerder een mogelijkheid om gerichte namen (en Draft Picks !) ervoor in de plaats terug te nemen.
Waar in februari Kasperi Kapanen vanuit Pittsburgh door St. Louis Blues werd geclaimed en Jakub Vrana middels een trade het rode shirt van Detroit verruilde voor het blauw-gele, is de meest in het oog springende toevoeging dit offseason die van centre Kevin Hayes. De 31-jarige Amerikaan werd in 2010 in de eerste ronde door Chicago Blackhawks gedraft, maar droeg nimmer het shirt van de ploeg.
Na een aantal solide jaren bij New York Rangers, een jaartje Winnipeg Jets, stond de centre de voorbije vier seizoenen op het roster van Philadelphia Flyers. Centraal middelpunt in de carrière van Hayes is tot op heden blessureleed. In de College jaren bij Boston blesseerde hij zijn been dusdanig, dat amputatie serieus werd overwogen. Ook in Philly reeg de Amerikaan de blessures aaneen en overleed bovendien zijn broer Jimmy aan een overdosis drugs. Afgelopen seizoen was zijn eerste, echt volledige seizoen in het shirt van de Flyers. In 81 wedstrijden noteerde hij 54 punten (achttien goals, 36 assists), waarin Hayes vooral op de penalty kill en short-handed zijn waarde liet zien.
TERUGKEER VAN TWEE OUDE BEKENDEN
Naast Kevin Hayes keren er ook twee spelers terug op het oude nest. Oskar Sundqvist verruilde tijdens de Trade Deadline van 2022 — samen met Jake Walman — St. Louis voor Detroit Red Wings. Via een jaartje Minnesota Wild keert de 29-jarige Zweed nu terug bij de ploeg waar hij in 2019 de Stanley Cup mee won. Ook Mackenzie MacEachern speelt vanaf heden weer in zijn vertrouwde Blues-outfit. De 29-jarige Amerikaan werd in 2012 in de derde ronde door de Blues gedraft en maakte deel uit van het Cup roster in 2019 (alhoewel hij in geen enkele playoff wedstrijd in actie kwam).
DEFENSE: STATUS QUO OP DE BLUE-LINE
Head coach Craig Berube heeft het aankomende seizoen wederom zijn vertrouwde back six tot zijn beschikking. Of dit een zegen is voor de Blues fans is vooralsnog afwachten. Het voorbije seizoen kreeg de blue-line maar liefst 298 tegentreffers om de oren, op het seizoen 1983 – 1984 na de meeste ooit in de franchisegeschiedenis.
Het deed dan ook Doug Armstrong besluiten om afscheid te nemen van assistent coaches Mike van Ryn en Craig MacTavish. Daarvoor in de plaats een — op papier — schot in de roos: Mike Weber. De 35-jarige Amerikaan komt over van Buffalo Sabres, waar hij de voorbije drie jaar de defensieve lijnen uitzette bij AHL dochterfranchise Rochester Americans. Weber kwam zijn gehele NHL carrière uit voor Buffalo Sabres, maar sloot zijn laatste maanden in de League af in Washington. Naast Weber vinden we het komende seizoen — zoals het er op het moment van schrijven voor staat in ieder geval — nog een Babcock terug in de NHL. Michael Babcock (inderdaad de zoon van Blue Jackets head coach Mike) is vanaf heden verantwoordelijk voor de techniektrainingen in Missouri.
SAME SIX, DIFFERENT DAY
Zoomen we in op de blue-line, zal deze ook dit jaar onder leiding staan van Justin Faulk. De 31-jarige Amerikaan kwam in september 2019 middels een trade over vanuit Carolina en ontpopte zich tot de leider op de blauwe lijn. Met 50 punten (elf goals, 39 assists) noteerde ‘JF’ het voorbije seizoen zijn beste seizoensaantal uit zijn carrière. Naast Faulk wederom de bekende namen van Nick Leddy, Colton Parayko, Torey Krug, Marco Scandella en Calle Rosén.
Bovendien is het voor de fans heel erg hopen op een bounce back jaar van Jordan Binnington. Na zijn glorieuze campagne in het seizoen 2018 – 2019 kwam er lichtelijk zand in de motor van de 30-jarige Canadees, die gedurende het seizoen ’21 – ’22 zelfs naar het tweede plan werd verwezen door Ville Husso. Het voorbije seizoen bereikte Binnington zijn dieptepunt met een erbarmelijk 3.31 GAA en .894 sv%. Backup Joel Hofer is qua statistieken en talent er ook één van de breedte.
VERWACHTING: 3 O’CLOCK BLUES
B.B. King bezong het origineel van Lowell Fulson uit 1946 eens zo prachtig met bijbehorend gitaarspel: 3 O’Clock Blues. De verwachtingen van St. Louis ogen een beetje als de strekking van de songtekst: Hoofdpijn, worstelingen en een lichtelijke vorm van depressie.
Zo’n vaart zal het in Missouri niet lopen. Toch moet men niet gek opkijken dat met een verbetert Arizona Coyotes er eerder omlaag, dan omhoog gekeken moet worden. Doug Armstrong hengelde met succes Kevin Hayes binnen, maar dit staat nog altijd in schril contrast met de vertrekken van Tarasenko, O’Reilly en Barbashev.
Aanvallend gezien is de ploeg met onder meer Kyrou, Thomas, Saad en Buchnevich nog altijd prima op sterkte en liggen de sterkhouders ook nog meerdere jaren vast. Maar het gezegde ‘de aanval is de beste verdediging’ gaat in het Scottrade Center letterlijk op, want de blue-line is en blijft karig.
Cover photo: Dustin Bradford/Icon Sportswire
