Dinsdagavond 23.00 uur Nederlandse tijd zetten de Chicago Blackhawks en titelhouder Florida Panthers het nieuwe NHL-seizoen in gang. Nu al belooft het een bijzonder seizoen te worden, want door de overeenkomst met DAZN kunnen wereldwijd veel meer mensen de NHL gaan volgen. Dat is natuurlijk iets voor later. Eerst duiken wij in onze traditionele 32-in-32 en komen we vandaag een franchise tegen op zoek naar hun identiteit: Detroit Red Wings.
SEIZOEN 2024-2025: YZER-PLAN STAGNEERT
De plannen lagen klaar, de toekomst zag er enorm rooskleurig uit…tot alles op papier veel simpeler lijkt dan het is werkelijkheid is. Nadat Steve Yzerman in 2019 het stokje van Ken Holland overnam als GM van de Detroit Red Wings ontstond het zogenaamde Yzer-plan. Aan de hand van hun voormalig captain zouden de Red Wings de weg terug naar de play-offs vinden. En niet alleen dat, maar zou Detroit weer in no time bovenop die apenrots zitten. Daar waar ze zelf vinden dat ze thuishoren.
Er werden daarna deals gesloten, er werden hier en daar geweldige spelers gedraft en er werden nieuwe coaches aangesteld. Wat er echter niet gebeurde, was de gang naar het postseason. Ook vorig jaar niet toen Derek Lalonde niet het antwoord op alle vragen bleek en vervangen werd door Todd McLellan. Onder de voormalig speler van Utrecht presteerden de Wings niet slecht. Maar ook niet goed genoeg om een plekje bij de beste acht in het oosten te veroveren.
Dit lag niet aan winger Lucas Raymond. De Zweedse winger bevestigde nog maar eens over een neusje voor de goal te beschikken en sloot af met 27 goals en 80 punten. Het lag ook niet aan Alex DeBrincat, Dylan Larkin of Patrick Kane. Stuk voor stuk goed voor meer dan 20 goals. Achter dit viertal liet de diepte echter te wensen over. Aanvallend bungelden de Red Wings dan ook onderin de middenmoot. Een positie die ook was weggelegd voor het defensieve deel van dit team, want ook de blauwe lijn en goalies blonken bepaald niet uit. Uiteindelijk kwam Detroit 5 punten tekort voor de play-offs. Een tegenvaller, want een jaar eerder liepen ze dit op onderling resultaat mis.
SEIZOEN 2025-2026: CRUCIAAL JAAR OP KOMST
Het is inmiddels negen jaar geleden dat de Detroit Red Wings voor het laatst tot de elite van de NHL behoorden. Veel te lang natuurlijk voor een franchise zo trots als deze. De vraag is dan ook hoeveel geduld de fanbase, maar vooral het ownership nog heeft. Iedereen omarmde zes jaar geleden de komst van Steve Yzerman en diens plan van aanpak, maar veel vruchten heeft het nog niet afgeworpen. Zo eerlijk moeten we zijn. Todd McLellan wordt door velen gezien als laatste kans voor de GM. Die coach begint nu aan zijn eerste volledige seizoen in Detroit. Waar hij vorig jaar rond kerst moest instappen en puin ging ruimen, daar heeft McLellan het nu vanaf dag 1 al voor het zeggen.
De voormalig head coach van de Sharks, Oilers en Kings krijgt met grotendeels dezelfde groep te maken. Dylan Larkin zal daarbij opnieuw de “C” dragen voor deze iconische franchise en dit komt de centre ook zeker toe. Larkin gaat op zoek naar zijn vijfde seizoen op rij waarin hij tenminste 30 goals noteert. Hij is één van de pijlers waar McLellan op kan bouwen en misschien wel één van de meest ondergewaardeerde sterren in de NHL. Larkin was nog een broekie tijdens de hoogtijdagen. Zijn enige ervaring in de play-offs dateert alweer uit 2015-2016 en voor de 29-jarige captain wordt het de hoogste tijd om – met zijn Wings – eens terug te keren naar dat beloofde land.
ERVARING EN TALENT
Patrick Kane kan hem de weg wijzen. Eén van de beste Amerikaanse spelers ooit wordt 37 in november, heeft alles al meegemaakt, maar zou nog heel graag eens een gooi naar de Cup doen met de Red Wings. Daar is hij per slot van rekening voor gekomen een paar jaar geleden. Ondanks zijn leeftijd zit de sleet er nog niet op. Natuurlijk is Showtime niet meer de speler die hij was in Chicago, maar dat hij kans maakt op een selectie voor Team USA tijdens de Winterspelen zegt al genoeg. Over Chicago gesproken, vorig seizoen werd duidelijk dat de chemie er met die andere voormalig Blackhawk, Alex DeBrincat, er nog altijd is. De winger vond zijn scoring touch terug en zette 39 treffers op het bord voor Detroit.
Met J.T. Compher en Andrew Copp loopt er nog meer ervaring rond in Motown. Zij moeten die ervaring gebruiken in de bottom six, daar waar we ook een hoop jong talent tegenkomen. Michael Rasmussen, Jonathan Berggren en Elmer Soderblom zijn elk al in de 20 maar met name van Michael Rasmussen wordt de echte doorbraak nog verlangt. De Canadese centre is ondertussen al 26 en een voormalig top tien draft pick. Als junior liet Rasmussen het netje vaak bollen, maar in de NHL gaat hem dit nog altijd niet zo eenvoudig af. Eén keer, vier jaar geleden, tikte hij een keertje de 15 treffers aan. Eigenlijk te weinig voor zo’n talentvolle speler.
OOSTENRIJKSE SURPRISE?
Rasmussen zal het niet toegeven, maar diep van binnen heeft hij vast een beetje jaloers naar Marco Kasper gekeken. De 21-jarige Oostenrijker, de nummer acht in de draft van 2022, beleefde met 19 goals en 37 punten toch wel een beetje het jaar van zijn doorbraak. Kasper eindigde als tiende in de Calder-verkiezing als Rookie of the Year en zal naar verwachting op zijn lijn gezelschap krijgen van Kane en DeBrincat. Laten we wel zijn, er zijn slechtere linemates mogelijk in de league…
De oplettende lezer zal vast zijn opgevallen dat we tot dusver alleen nog maar bekende namen zijn tegengekomen. Toch verschijnen er wel degelijk nieuwe gezichten in het aanvallende deel van de line-up. James van Riemsdyk voegt een vleugje oranje toe aan de Red Wings. De 36-jarige winger met Nederlandse roots is al een tijdje niet meer de doelpuntenmachine die hij in bijvoorbeeld Toronto kon zijn, maar de noodzakelijke depth scoring kan JVR wel degelijk zorgen. Mason Appleton is eveneens nieuw in de line-up. Hij sleet zijn jaren voornamelijk in Winnipeg, waar hij niet overdreven vaak scoorde maar wel keihard werkte. Zo’n instelling kunnen ze in Detroit ongetwijfeld ook waarderen.
KROONJUWEEL!
Aanvallend lopen er dus wel een paar groeibriljantjes rond daar in de Little Caesars Arena. Ongetwijfeld hun grootste talent vinden we echter op de blauwe lijn. Moritz Seider is pas 24 jaar, maar nu al dé dragende kracht van deze defensie. De jonge Duitser debuteerde in 2021-2022 en speelde daarna 328 duels in de NHL. Dat wil zeggen dat Seider na zijn debuut nog geen wedstrijd miste. Als rookie was de Duitser gemiddeld al goed voor ruim 23 minuten per wedstrijd en vorig seizoen werden dat er ruim 25. Oh ja, na zijn eerste jaar mocht Seider ook nog de Calder Trophy als beste rookie in ontvangst nemen.
Seider is het kroonjuweel, maar zeker niet de enige talentvolle blueliner daar. Simon Edvinsson heeft net zijn eerste volledige jaar op het hoogste niveau achter de rug. Dat ze in Detroit tevreden zijn met hem blijkt wel uit het feit dat hij gemiddeld ruim 21 minuten op het ijs stond. Met andere woorden, de jongeling kreeg best veel verantwoordelijkheid. Zijn 7 goals en 31 punten zullen overigens ook een reden zijn dat Edvinsson steeds populairder wordt in Detroit.
Net als Edvinsson is ook Albert Johansson afkomstig uit Zweden. Met zijn 24 jaar is hij 2 jaar ouder dan zijn landgenoot, maar ook Johansson maakte vorig seizoen pas zijn eerste vlieguren. Hoewel hij in de schaduw van bijvoorbeeld Edvinsson en Seider opereert, debuteerde hij bepaald niet onverdienstelijk.
We blijven nog even in Zweden, want ook Erik Gustavsson staat hier nog altijd onder contract. Dat op zich is al een bijzonderheid, want de 33-jarige verdediger toonde zich de laatste jaren een clubhopper pur sang. Detroit is zijn achtste werkgever in negen seizoenen NHL. Hij is één van de ervaren krachten op de blauwe lijn. Daar kunnen we ook de 33-jarige Justin Holl en 34-jarige Ben Chiarot toe rekenen. Geen blueliners die goals of assists voor je verzamelen. Zij moeten het hebben van hun defensieve kwaliteiten. Dat dit niet altijd even goed lukt, blijkt wel uit het feit dat de Red Wings relatief veel kansen weggaven vorig seizoen.
ZOEKENDE
Onder de lat waren ze zoekende in Detroit. Qua namen zag het er op papier allemaal niet eens zo slecht uit, maar eenmaal op het ijs viel het in de meeste gevallen toch tegen. Ville Husso was bij de Blues in 2021-2022 nog een zeer capabele goalie. Helaas voor de Wings nam de Fin deze vorm niet mee naar Detroit. Als jonkie was Petr Mrazek ruim tien jaar geleden een prima goalie voor Detroit, maar ook de inmiddels 33-jarige Tsjech kon het vorig jaar niet bolwerken. Hij werd in ruil voor een andere sluitpost getrade naar Anaheim.
Die sluitpost luistert naar de naam John Gibson. De 32-jarige Amerikaan werd – ook in onze eigen NHL Power Play Podcast – al vaak en lang genoemd in het geruchtencircuit, maar eind juni werd de knoop dan eindelijk doorgehakt. Na wat moeizame jaren leefde Gibson vorig seizoen helemaal weer op bij de Ducks getuige zijn .911 sv% en 2.77 GAA. Hij mag nu samen met Cam Talbot gaan uitvechten wie de rol van starter krijgt in Detroit. Voor de 38-jarige Talbot gaan de jaren inmiddels ook tellen, dus is het helemaal niet raar als hij straks genoegen moet nemen met een rol van ervaren backup.
VOORSPELLING
Zijn de Red Wings goed genoeg om voor het eerst sinds 2016 weer de gang naar het postseason te maken? Voor we daar een antwoord op geven, stellen we ons de vraag of deze Wings beter zijn dan die van vorig jaar. In Vladimir Tarasenko (Minnesota) vertrok een grote naam, maar de 33-jarige Rus liet in Detroit maar zelden zijn ware gezicht zien. Heel voorzichtig trekken we dan ook de conclusie dat de Red Wings met bijvoorbeeld Appleton en zonder Tarasenko er niet minder op zijn geworden. Of ze ook béter zijn, is dan weer voer voor discussie.
In een normale wereld, met een goede John Gibson, zouden de Red Wings in de eigen defensieve zone de zaakjes beter op orde moeten hebben. Ze hebben daar ook Jacob Bernard-Docker nog aangetrokken. Geen grote naam waar de concurrentie heel bang van wordt, maar wel een degelijke blueliner die er staat op de momenten dat het nodig is. Als al het talent zich blijft ontwikkelen en de sterkhouders op dit roster niet aanlopen tegen vervelende blessures, dan behoort een wildcard tot de mogelijkheden.
Helaas voor Detroit hebben ze in hun Atlantic Division sowieso al last van Florida, Tampa Bay en Toronto. Daarnaast zijn clubs als Montreal en Ottawa in opkomst. En heb je natuurlijk altijd de Sabres nog, die zich daar ook (eindelijk eens) tussen willen gooien. Een zekerheidje zijn de Red Wings dan ook zeker niet voor het postseason. Dat gezegd hebbende, zijn ze ook bepaald niet kansloos. De druk zal daarnaast ook worden opgevoerd. Zowel intern als van buitenaf. Het Yzer-plan begint aan een cruciaal jaar en het zou zomaar eens de laatste kans voor Steve Yzerman kunnen worden in zijn geliefde Detroit.
Cover photo: Nick Wass / Associated Press
