Het was geen typische Russell Wilson op de maandagavond. Waar de MVP-kandidaat eerder dit seizoen strooide met absurde passes was het tegen de Eagles voornamelijk efficiënt game management. Dat heeft natuurlijk zijn weerslag op de frivoliteit en het spektakel van zijn spel, maar het brengt ook meer stabiliteit. Voor de tweede week op rij kreeg Wilson namelijk geen interception om de oren. Gedecideerd leidde hij zijn team naar een 23-17 overwinning die dikwijls voelde als een blowout.
Wilson laat zijn game management-kant zien
Wilson was aan het eind van het duel goed voor 22 voltooide passes uit 31 pogingen, 230 passing yards en één passing touchdown. Voor zijn doen was hij ook een stuk minder actief over de grond. Hij eindigde de wedstrijd met zes carries voor 12 yards. Het was illustratief voor de Wilson die we in de laatste twee weken hebben gezien: efficiënt en zonder fratsen. Tegen de Eagles eindigde het eerste kwart met de brilstand op het bord. In de daaropvolgende drie kwarten bewerkstelligde de quarterback echter vijf drives die leidden tot punten: een TD pass op David Moore, een TD van Chris Carson en drie field goals van Jason Myers. Als het moet, kan Wilson dus hoge scores op het bord toveren. Als men echter een zakelijke winst nodig heeft, kan hij dat ook.
Wentz stelt wederom teleur
Hoe anders was het bij de Philadelphia Eagles. Voorafgaand aan dit duel kreeg Jalen Hurts tijd met de aanvallende basisspelers. De geruchtenmolen werd daarmee aangezwengeld en Carson Wentz leek te moeten vrezen voor zijn basisplek. Desondanks begon Wentz gewoon aan het duel. De geplaagde quarterback had een slechte start en wist voor het tweede duel op rij niet meer dan 20 punten te scoren met zijn offense. Zijn eerste drie drives eindigden in three-and-outs. Hurts mocht komen opdraven, maar kon niet meer laten zien dan één pas die werd gevangen voor zes yards. Ondanks het slechte spel leken de statistieken van Wentz overigens niet eens beroerd. Hij voltooide 25 van zijn 45 passes, was daarmee goed voor 215 yards en scoorde twee touchdowns, plus een lelijke INT. Daarnaast was hij ook goed voor het hoogste aantal rushing yards (47) van zijn team. Ondanks zijn slechte spel blijft hij dus de enige die de Eagles offense gaande houdt.
Philadelphia defense haalt zijn niveau, geen maat op Metcalf
Waar het aanvallend erg pover was, liet de defense wel van zich horen. De Seahawks hadden het vaak lastig tegen de Philly defense. Overigens is die unit het gehele seizoen al van een significant beter niveau dan de offense. Tegen Seattle liet voornamelijk defensive end Derek Barnett zich gelden. Met tackles op twee fourth-downs wist hij de eerste twee drives van Seattle te stoppen. Een aanvallende playmaker als D.K. Metcalf is echter iedere defense te machtig. Cornerback Darius Slay moest hem dekken, maar de verdediger had een verschrikkelijke avond. Alleen in de eerste helft was Metcalf al goed voor 118 receiving yards. Slay probeerde van alles, maar het was niet voldoende om het Metcalf enigszins moeilijk te maken. De atleet pur sang eindigde het duel met 177 yards; een persoonlijk record in de NFL.
Defensieve groei vergroot kansen Seattle
Het was echter niet het zoveelste uitzonderlijke optreden van Metcalf dat de Seahawks vertrouwen gaf. Het was de duurzame wederopstanding van de defense die hen doet dromen van het Raymond James Stadium in februari. Sinds de aanfluiting tegen de Bills in week 10 stond Seattle niet meer dan 23 punten per wedstrijd toe. Jamal Adams hervindt langzaam zijn vorm en dat werkt opzwepend voor deze Seahawks defense. De mannen uit Seattle gaan nu aan de leiding in de NFC West en er lijkt weinig reden te zijn om niet aan te nemen dat ze daar over vijf speelrondes nog steeds staan.
Beluister hier de SportAmerika NFL Podcast van deze week en lees hier de recaps van de vroege en late duels op zondag!
Cover foto: Chris Szagola/AP Photo
