Hoe haal je ’t momentum weg bij een team dat je in de late innings pijn doet? Simpel, je zet good old Merrill Kelly op de heuvel en laat hem zijn gang gaan tegen de Texas Rangers. De 35-jarige starter was precies wat de Arizona Diamondbacks nodig hadden in Game 2. Aan de hand van de veteraan en ontwaakte knuppels liepen de D-backs naar een eenvoudige overwinning. Met klinkende cijfers werden de Rangers verslagen en zo de stand in deze best-of-7 weer in evenwicht gebracht.
STARTERS OPENEN STERK
Zo onrustig de start van Game 1 was, zo stabiel hielden de starters het in deze Game 2. Jordan Montgomery had namens de Rangers in dit postseason al een paar prima optredens afgeleverd en was duidelijk niet van plan daar mee te stoppen. Als hij al last had van wat zenuwen, dan wist Montgomery dat in de eerste inning goed te verbergen. Hij had veertien pitches nodig om drie D-backs de deur te wijzen.
Merrill Kelly mag dan de dertig ruimschoots gepasseerd zijn, maar ook voor hem was dit allemaal nieuw. Leadoff hitter Marcus Semien maakte er een lange at-bat van om dit duel te beginnen. Misschien was dit wel precies wat Kelly nodig had. Na zeven pitches had de starter zijn eerste nul (en strikeout) te pakken waarna het voor hem allemaal wat gemakkelijker ging. De tweede en derde nul lieten niet lang op zich wachten. Het bleek voor de Rangers een voorbode op wat komen ging.
MORENO BREEKT DE BAN
Montgomery en Kelly domineerden de eerste innings. In deze staredown der starter was ’t wachten tot iemand met de ogen knipperde en helaas voor de thuisploeg was het hun Jordan Montgomery. Na drie vrijwel foutloze innings zette Gabriel Moreno, na een lange AB, zijn knuppel tegen de bal voor een solo homerun. Een klap met gevolgen, want de Rangers moesten op dat moment iets doen wat nog geen ander team was gelukt. Arizona had deze play-offs namelijk nog niet verloren nadat zij de eerste run van de wedstrijd scoorden.
Voor Jordan Montgomery was deze inning echter nog niet voorbij. Hij zag Tommy Pham een tweehonkslag slaan waardoor het voor Lourdes Gurriel Jr. een koud kunstje was om er met een RBI-single 2-0 van te maken. Montgomery herpakte zich daarna en hield de Diamondbacks in de vijfde inning van scoren. Dat kon zijn collega niet zeggen, want in de vijfde was het de beurt aan de Rangers om een run te scoren. Mitch Garver haalde hard uit voor zijn derde homerun van deze play-offs en zette zo de thuisclub op het scorebord.
KLEIN SMETJE
Het bleek een schoonheidsfoutje dat ook weer snel konden worden weggepoetst door Merrill Kelly. De veteraan pakte de draad weer op door in de zesde inning achtereenvolgens Marcus Semien, Corey Seager en Evan Carter op een strikeout te trakteren. Zijn slagploeg zorgde er vervolgens in de zevende inning voor dat de starter met een fijne buffer zijn wedstrijd kon vervolgen. Met een double van Alek Thomas gevolgd door een RBI-single van Evan Longoria maakten de D-backs namelijk een einde aan de werkdag van Montgomery (6.0 IP, 9 H, 4 ER, 1 BB, 0 K).
Met Longoria op het eerste honk begon reliever Andrew Heaney aan zijn taak. Hij zag hoe Geraldo Perdomo met een stootslag Longoria in scoringspositie bracht. Corbin Carroll hielp de routinier over de thuisplaat met zijn RBI-single. En dus een 4-1 voorsprong. Heaney stond de bal af aan Dane Dunning, die het bloeden in deze inning wist te stoppen. Texas keek nu echter wel tegen een 4-1 achterstand aan en met Kelly in deze vorm was dat een flinke berg om te beklimmen.
Merrill Kelly had zijn pitch count goed onder controle, waardoor Torey Lovullo hem terug naar de heuvel stuurde voor de zevende inning. Geen slechte keuze, want ook zo laat in de wedstrijd bleef de starter domineren. Adolis Garcia, de held van Game 1, en Jonah Heim kregen drie slag van Kelly en bij Mitch Garver kreeg de starter hulp van ’t infield. Na slechts 89 pitches (7.0 IP, 3 H, 1 ER, 0 BB, 9 K) gaf Kelly ’t stokje over aan de bullpen. Zijn relievers konden met een betrekkelijk comfortabele 4-1 voorsprong aan ’t werk.
BUFFER
Of toch niet. In de achtste inning pakten de Diamondbacks de relievers van de Rangers namelijk hard aan. Met Martin Perez inmiddels op de heuvel voor Texas liepen de honken, met twee nullen op het bord, vol. Daarvoor hadden de D-backs niets spectaculairs nodig, want een single en twee keer vier wijd waren daar debet aan. Ketel Marte kreeg zo een uitgelezen mogelijkheid om geschiedenis te schrijven. Zijn 2-run RBI-single betekende niet alleen de 6-1 voorsprong, maar Marte tilde zijn hitting streak in de play-offs naar ongeëvenaarde achttien wedstrijden. De infielder legde de basis voor de streak al in 2017 en blijft zes jaar later vrolijk verder bouwen.
Terug naar de wedstrijd, want de D-backs hadden nog altijd twee honken in handen met Corbin Carroll aan slag. De rookie kwam door met een RBI-single waarop Geraldo Perdomo de 7-1 kon scoren. Daarmee was de honger naar runs nog altijd niet gestild, want in de negende inning tekende Emmanuel Rivera voor een twee-run RBI-single. Jace Peterson en Gurriel Jr. konden de volgende runs scoren en daarmee voor een zeer duidelijke cijfers zorgen: 9-1.
Hadden de Rangers dan nog iets in de melk te brokkelen nadat Kelly was verdwenen? Niet echt. Andrew Saalfrank had maar twaalf pitches nodig in de achtste inning, maar liep in de negende tegen een single van Semien aan. Lovullo nam geen risico en liet Luis Frias de wedstrijd afmaken. Garcia dwong nog wel vier wijd af, maar voor dreiging zorgden de Rangers geen moment. Na de spannende eerste wedstrijd viel Game 2 duidelijk in het voordeel uit van de bezoekende Diamondbacks: 9-1.
UP NEXT:
Het circus verplaatst zich nu naar Chase Field in Phoenix, waar in de nacht van maandag op dinsdag Game 3 (01.00 uur Nederlandse tijd) gespeeld wordt. Op de heuvel zien we dan een duel tussen twee generaties. Rookie Brandon Pfaadt probeert zijn goede vorm in ’t postseason door te trekken, terwijl de Rangers hun lot in handen leggen van de 39-jarige Max Scherzer. De veteraan werd ooit gedraft door de Diamondbacks, maar is natuurlijk vooral bekend van zijn jaren in Detroit en Washington. Scherzer kwam voor ’t laatst in actie op 23 oktober en heeft dus meer dan een week rust gehad.
Cover photo: Rob Schumacher/The Republic
