Met het seizoen 2017 in de boeken en het off-season onderweg, werpen we een blik in de achteruitkijkspiegel van het Major League-jaar. In volgorde van de draft, van slechtste team naar het beste, kijken we terug op het seizoen van de 30 verschillende Major League-organisaties. Vandaag in deel 10: Pittsburgh Pirates.
‘BACK TO IRRELEVANCE’
De Pittsburgh Pirates stonden tot voor kort bekend als één van de meest irrelevante MLB-teams. Tussen 1992 en 2012 haalde het geen enkele keer de play-offs en elke poging om toch succes te behalen mislukte faliekant. In dat opzicht is het te hopen dat de afgelopen twee seizoenen geen voorbode vormen voor een herhaling van deze twintig droge jaren.
Nadat de ploeg sinds 2013 driemaal op rij de play-offs haalde, eindigde het team dit jaar met het slechtste record sinds 2011 (75-87). Op geen enkel moment in het jaar leek de ploeg een bedreiging te vormen voor de Chicago Cubs, de Milwaukee Brewers en de St. Louis Cardinals. Daarmee kunnen we met recht spreken van een kleurloos jaar.
WAT GING GOED IN 2017?
SPAARZAME PLUSPUNTEN
Met een kleurloos jaar komen weinig concrete pluspunten. Toch waren er qua samenstelling van het team twee opvallende namen: Gift Ngoepe en Dovydas Neverauskas.
De 27-jarige Ngoepe zou met zijn debuut op 26 april de eerste in Afrika geboren MLB-speler worden. De infielder uit Randburg, Zuid-Afrika kwam in 28 wedstrijden tot een slaggemiddelde van .222 en zes RBI’s; geen overweldigende cijfers, maar voor de toekomst van honkbal in Afrika desalniettemin een positieve ontwikkeling. Wie Ngoepe komend seizoen aan het werk wil zien, zal echter de Toronto Blue Jays moeten volgen. Deze club nam de Zuid-Afrikaan afgelopen winter over van Pittsburgh.
Dan was er nog Dovydas Neverauskas, die zich de eerste Litouwer in de MLB mocht noemen. De 24-jarige werper maakte twee dagen voor Ngoepe zijn debuut en beleefde een aardig rookie-seizoen. Met een ERA van 3.91 en een WHIP van 1.26 zagen de Pirates genoeg om hem de nodige wedstrijden (25) te laten gooien. In tegenstelling tot Ngoepe zal de in Vilnius geboren relief pitcher komend seizoen – zoals het er nu naar staat – wel nog steeds voor Pittsburgh uitkomen.
RIVERO EN DE REST
Waar de starting rotation een teleurstelling was te noemen, was met name Felipe Rivero in de bullpen wel een lichtpuntje. Rivero — die in 2016 van Washington overkwam in ruil voor Mark Melancon — mocht het dit seizoen als closer proberen en stelde niet teleur. Een 1.67 ERA en 21 saves zou de pas 25-jarige Dominicaan noteren en daarmee was hij positieve verschijning in de bullpen.
Over pitching gesproken: vergeet ook Juan Nicasio niet, die na vele onopvallende jaren ineens tot bloei leek te komen in de Pirates-bullpen. Echter, om onverklaarbare redenen, zou Pittsburgh Nicasio met een 2.85 ERA op straat zetten om zodoende zes ton aan salariskosten te besparen. Het gevolg: de Philadelphia Phillies plukten hem op en daarna ruilden zij Nicasio richting de St. Louis Cardinals. Daarmee was het plan om Nicasio uit handen te houden van de rivalen uit de divisie ook jammerlijk mislukt.
Tot slot verdient wat betreft de veldspelers Josh Bell nog een vermelding. De rookie sloeg als eerste honkman 26 ballen het stadion uit en was met 90 RBI’s de meeste productieve speler van de Pirates.
WAT GING FOUT IN 2017?
ZINKEND SCHIP
In de succesjaren waarin de play-offs werden gehaald was de pitching rotation een belangrijk onderdeel van de Pirates. In 2017 stelde deze echter hevig teleur.
Ondanks dat zware blessures de rotation bespaard bleven, zegt het genoeg dat Trevor Williams met een 4.07 ERA de starter met het laagste ERA was. Gerrit Cole wist namelijk zijn status als ace niet waar te maken met een 4.26 ERA. Ook mannen als Ivan Nova, Chad Kuhl en Jameson Taillon waren niet uiterst belabberd, maar ook niet goed genoeg om de Pirates omhoog te stuwen. Het enige puntje van positiviteit is wel dat vier van de hiervoor genoemde werpers allemaal tussen de 24 en 26 jaar zijn en genoeg kwaliteit hebben om in de toekomst wel betere resultaten te noteren.
Dat laatste hoopt men ook te krijgen van Tyler Glasnow. De 23-jarige werper kreeg dit seizoen zijn eerste kans. Terwijl er grootse dingen werden verwacht, wist Glasnow in ruil daarvoor een 7.69 ERA te noteren. Glasnow leek, ondanks zijn goede prestaties in de minors, nog niet klaar voor de MLB. Volgend jaar kan hij allicht zijn tweede kans proberen te grijpen.
OFFENSE = VERMIST
Hoewel Josh Bell dus een lichtpuntje vormde, kwam de Pirates-offense nooit echt los. Andrew McCutchen wisselde geweldige wedstrijden af met mindere periodes en leek lange tijd zijn beste jaren te hebben gehad. Op de San Diego Padres en San Francisco Giants na kan de Pirates-offense dan ook met recht de zwakste offense van de MLB genoemd worden.
Daarbij hielpen blessures en andere problemen ook niet. Josh Harrison had een solide seizoen, totdat een gebroken hand hier een einde aan maakte, terwijl Starling Marte een half seizoen moest missen wegens een schorsing voor dopinggebruik. Daarnaast kwam ook Gregory Polanco nooit in zijn ritme terecht en zodoende bleef het aantal slagmensen dat voor offensieve productie kon zorgen op een heel laag aantal staan.
WAT BRENGT 2018?
STILSTAAN OF REBUILDEN?
De Pirates hebben onlangs de contracten van coach Clint Hurdle en GM Neal Huntington verlengd. Dat kan erop duiden dat Pittsburgh geen grootse veranderingen wil aanbrengen. Daarnaast is Pittsburgh doorgaans geen team dat de portemonnee trekt voor grote namen en al te gekke dingen doet.
Toch lijkt dit wel het offseason om in ieder geval iets te proberen. Hoewel er een kern van jonge en ogenschijnlijk talentvolle werpers is en de offense allicht een comeback kan maken met Polanco, Harrison, Marte, Bell en McCutchen, lijkt het team niet sterk genoeg om te concurreren met de top van de NL Central. De Chicago Cubs lijken lichtjaren van Pittsburgh verwijderd. Ook de Cardinals en de Brewers lijken momenteel verder in hun ontwikkeling.
Er moet dus wel iets gebeuren. De naam van de 31-jarige McCutchen zal weer rondzingen als mogelijk trade-vehikel. Het gezicht van de organisatie was met 28 homeruns één van de weinige Pirates die wel een bal het stadion uit kon slaan. Een andere optie zou Gerrit Cole kunnen zijn. Deze relatief jonge en goedkope werper zal ondanks een minder jaar genoeg interesse op de markt opwekken.
Makkelijk wordt het niet, maar zeker lijkt het wel dat de Pirates komend offseason iets moeten gaan. Een jaar stilzitten zal immers zeker gelijk gaan staan aan wederom een kleurloos 2018.
Top photo: Ross D. Franklin/Associated Press
