Dit jaar publiceren meerdere SportAmerika-redacteuren hun persoonlijke Hall of Fame-ballot. Uiteraard hebben ze geen van allen een officiële stem, maar mochten ze die wel hebben gehad, zouden ze hem zó hebben gebruikt. Wil je vooraf nog even alle namen en een korte beschrijving van de genomineerden lezen? Dat kan hier. Als format voor het stembiljet gebruiken we dat van de officiële Hall of Fame tracker, de onovertroffen Ryan Thibodeaux.
Vandaag: Mike van Dijk.
BOBBY ABREU
Is Bobby Abreu een clear Hall of Fame speler? Nee, dat niet. Toch valt er een goede case te maken waarom de Venezolaan wel een plek in de Hall of Fame verdient. In 18 seizoenen kwam Abreu tot 60.2 WAR, sloeg hij 288 homeruns en kwam hij tot een career slashline van .291/.395/.475. Die laatste twee statistieken tellen op tot een OPS van .870. Alleen Barry Bonds, Manny Ramirez, Todd Helton, Gary Sheffield en Sammy Sosa. Aangezien vier van de vijf PEDs gebruikten (side note, die spelers krijgen mijn stem niet) en één speler in een gunstige thuishaven speelde, is Abreu eigenlijk een van de betere hitters om te kiezen dit jaar. Met 2.470 hits volgt hij ook net de eerder genoemde namen en Omar Vizquel.
Het veldwerk van Abreu was niet best, maar daartegenover staat zijn snelheid op de honken. Abreu heeft 400 honken gestolen (75% van de ondernomen steals eindigde succesvol) en in 14 seizoenen stal hij minimaal 20 honken. Herinneren jullie je nog dat Abreu ooit het record brak voor meeste homeruns (41 waarvan 24 in eerste ronde) bij de Homerun Derby uit 2005?
MARK BUEHRLE
Mark Buehrle is de ondergewaardeerde werper, die achteraf met zijn prestaties het antwoord is geworden op heel veel unieke stats-quizvragen. De beschrijving in het artikel met de genomineerden liet dat al zien. Met name de durability van hem valt op in een tijd waar veel werpers toch vaak wel blessures oplopen. Hoeveel werpers zijn er nog die veertien seizoenen lang minimaal 200 IP gooien? Hij is wellicht niet de meest dominante werper geweest, maar dat maakt de prestaties als de no-hitter en perfect game combinatie des te unieker. Zo’n plaquettebeschrijving hoort gewoon in de Hall of Fame.
TODD HELTON
Todd Helton staat in slaggemiddelde bovenaan van deze lichting, in OBP 2de (na Bonds) en in sluggingpercentage en OPS 3de (na Bonds en Ramirez). Met zijn career slashline van .316/.414/.539 en .953 OPS komt hij met stip binnen in de Hall of Fame in de top 50 van al deze genoemde categorieën. Verder was hij goed voor 2.519 hits en speelde hij 17 seizoenen in de MLB, waarin hij vier keer silver slugger werd. Ja, hij deed dat in Denver, Colorado. Toch maakt dat voor mij niet uit. Je speelt nu eenmaal in de condities van het team waar je voor speelt. Er is sprake van een home-away split, maar dat weet iedereen. Dat is iets anders dan PEDs gebruiken om je prestaties te verbeteren.
ANDRUW JONES
Persoonlijk vrees ik dat de periode na Atlanta net te onproductief is geweest voor de Hall of Fame, maar dat neemt niet weg dat Andruw Jones wat mij betreft er wel thuishoort. 434 MLB homeruns is in ieder geval een Kingdom record dat niet snel zal worden verbroken. Zijn defensieve veldwerk was top. Jones won tien opeenvolgende Gold Gloves. Zijn defensive WAR is met 24.4 22ste all time en in TotalZoneRuns (een verfijnde statistiek om een speler met het gemiddelde te vergelijken) staat Jones 2de all time. Andruw has got my vote!
SCOTT ROLEN
Van de ‘schone’ spelers een van de beste op de ballot dit jaar met een 70.1 WAR. Alleen Bonds, Clemens en Schilling hebben een hogere WAR. Met een WAR-gemiddelde van 60.0 om in de HoF te komen, lijkt Rolen daar meer dan aan te voldoen. Als hij zijn hele carriere in Denver had gespeeld, was het waarschijnlijk geen twijfel geweest.
BILLY WAGNER
Billy Wagner zou qua naam misschien snel worden overgeslagen op een ballot, maar kijk naar de volgende vergelijking die Jasper eigenlijk ook al maakte:
Mariano Rivera: 1283.2 IP, 2.21 ERA, 1.000 WHIP, 1173 K’s, 998 hits tegen, 652 saves en 56.3 WAR
Trevor Hoffman: 1089.1 IP, 2.87 ERA, 1.058 WHIP, 1133 K’s, 846 hits tegen, 601 saves en 28.0 WAR
Billy Wagner: 903 IP, 2.31 ERA, 0.998 WHIP, 1196 K’s, 601 hits tegen, 422 saves en 27.7 WAR
Rivera en Hoffman zijn voor nagenoeg iedereen HoF-waardig. Wagner is misschien niet zo subliem als de andere twee, maar wat mij betreft goed genoeg voor de Hall of Fame. Het seizoen 2000 is een outlier in een verder sterke loopbaan als reliever.
NIET OP MIJN BALLOT
Spelers van wie bekend is dat ze PEDs hebben gebruikt, hebben mijn ballot niet gehaald. Anders had mijn ballot er anders uitgezien. Overigens betekent het niet dat deze spelers in mijn persoonlijke Hall of Fame wel een plekje kunnen hebben.
- Nick Swisher – Nick Swisher is een first year ballot HoF-speler, waarbij de F staat voor Funniest baseball players.
- A.J. Burnett – Zijn contract en prestaties in New York zijn mij het meest bijgebleven. Hij was achteraf beter dan dat, maar nog steeds niet goed genoeg voor de Hall of Fame.
- LaTroy Hawkins – De lengte van zijn carrière is indrukwekkend, zeker voor een reliever. Een meer dan nuttige werper, niet meer dan dat.
- Tim Hudson – Heeft ten opzichte van andere werpers in deze lijst denk ik nog behoorlijk wat recht van spreken en ik begrijp dat mijn Buehrle keuze vragen oproept (Hudson heeft vergelijkbare en misschien zelfs wel betere stats). Buehrle heeft echter unieke individuele momenten meegemaakt en dat levert hem net de volle bingo-kaart op.
- Dan Haren – Solide werper die in de ‘Mike Hall of Fame’ staat, vanwege zijn succesvolle periode in Arizona en het rustmomentje in zijn delivery. Geen Cooperstown material.
- Shane Victorino – The flyin Hawaiian was een energieke speler om te zien en fan favourite. Hij won zelfs vier Gold Gloves. Naar de echte top is de hawaiian nooit echt gevlogen naar mijn mening.
- Michael Cuddyer – Een MLB-waardige speler, van wie je de naam wellicht te snel vergeet. Ik denk dan ook niet dat iemand hem in Cooperstown zal missen.
- Barry Zito – Een betoverende legkick met in zijn Oakland jaren front of the rotation numbers. De andere helft van zijn carrière aan de overkant van de bay was totaal niet HoF-waardig, waardoor hij dat misloopt.
- Aramis Ramirez – Geen uitleg nodig.
- Gary Sheffield – In MLB 2002 kondigde de stadion speaker zijn naam fantastisch aan: Gááry Sheffield. Vanwege hulpmiddelen grijpt Sheffield mis voor de Hall of Fame.
- Sammy Sosa – Bunny hoppend net als Sosa sprong ik als kind vaak door de woonkamer (mijn jeugdidool). First year Mike Hall of Fame inductee. Haal de kurk niet uit de fles (of knuppel), want Cooperstown gaat hij vanwege de hulpmiddelen die hij heeft gebruikt niet halen.
- Barry Bonds – De statistieken zijn duizelingwekkend (ook vóór het gebruik van hulpmiddelen). Barry hangt dan ook al jaren in Mike’s Hall of Fame, maar vanwege de hulpmiddelen hoort hij niet in Cooperstown. Toch zal iedere homerunrecord jacht zijn naam bevatten. Dat is genoeg eer.
- Curt Schilling – Arizona Diamondbacks MVP in 2001. Imposante carriere op de heuvel met magische momenten. Zijn doen en laten buiten het veld, zorgen er voor dat hij mijn Hall of Fame maar moeilijk haalt. Cooperstown haalt hij nooit.
- Roger Clemens – De speler op de lijst met de beste bijnaam, the Rocket. Hij gebruikte wel wat verrijkte brandstof om vooruit te komen in zijn carrière. Dat is niet HoF-waardig.
- Andy Pettitte – Een speler die in ieder geval bekende hulpmiddelen te hebben gebruikt (valt dan ook af). Overigens ook weer een werper met een schoonheid van een delivery.
- Torii Hunter – Hunter heeft in zijn carrière meer gewonnen dan je zou denken. Wat mij betreft in de Hall of Very Good, maar Hall of Fame net niet.
- Manny Ramirez – Geweldige hitter die genoeg in zijn loopbaan aan kansen en salaris heeft ontvangen ondanks het meermaals gebruik van hulpmiddelen.
- Jeff Kent – Heeft het nadeel dat ik net wat daarna honkbal intensief ben gaan volgen. Eén van de betere hitters op het tweede honk.
- Omar Vizquel – De vergelijking met Ozzie Smith in het boek Smart Baseball van Keith Law blijft hangen (pakte negatief uit voor Vizquel). The Hall of Very Good voor Vizquel.
Coverfoto: Hall of Fame
