Dinsdagavond kwam het nieuws naar buiten dat achtvoudig All-Star en tweevoudig Cy Young Award-winnaar Roy Halladay is omgekomen bij een vliegtuigongeluk. De werper stortte met zijn ICON A5 sportvliegtuig neer in de buurt van Pasco County, aan de kust van de Golf van Mexico in Florida. Halladay is 40 jaar geworden.
DE JAREN IN TORONTO
Roy Halladay werd geboren in Denver, Colorado, waar hij al snel uitblonk in honkbal. Zijn pitcherstalenten bleven niet onopgemerkt en de Toronto Blue Jays selecteerden hem in de eerste ronde (17e overall) van de Draft in 1995. Halladay maakte in 1998 zijn debuut voor de Blue Jays, waar hij al snel furore maakte. In de tweede start van zijn carrière zag hij zijn no-hitter tegen de Detroit Tigers met twee uit in de negende inning sneuvelen.
Het duurde echter een paar jaar voordat Halladay uitgroeide tot één van de beste werpers van de afgelopen 20 jaar. In 2002 beleefde hij zijn doorbraak. Hij eindigde het seizoen 19-7 met een 2.93 ERA (168 strikeouts in 239.1 innings). Zijn dominantie leverde hem de bijnaam ‘Doc’ op, naar de gunslinger uit het Wilde Westen, Doc Holliday.
In 2003 verbrak Halladay voor het eerst de grens van 20 wins; hij ging 22-7 met een 3.25 ERA in 266 innings. Nog indrukwekkender waren de strikeouts (204) tegenover de vrije lopen (32). Zijn optreden leverde hem zijn eerste Cy Young Award op.
DOMINANTIE
In 2004 was Halladay op weg naar een tweede Cy Young en een start voor de American League in de All Star Game, maar een linedrive van Kevin Mench brak zijn been, waardoor de grote werper de rest van het seizoen niet in actie kwam. Ten tijde van de blessure stond zijn record op 12-4, met een 2.41 ERA in 19 starts. De blessure weerhield hem er overigens niet van om vlak voor het seizoen 2006 een driejarige contractverlenging ter waarde van $40 miljoen te tekenen bij Toronto.
Tussen 2007 en 2009 was Halladay zijn ‘gewone’ dominante zelf, maar de werper won geen prijzen. In december 2009 werd hij overigens door Sports Illustrated wel in MLB’s All Decade Team geplaatst, in een rotation met grootheden Pedro Martinez, Randy Johnson, Johan Santana en Curt Schilling.
OVERSTAP NAAR PHILADELPHIA
In december 2009 verruilde Halladay noodgedwongen Blue Jay-blauw voor Phillie-rood. De werper was te duur voor Toronto, dat hem aan Philadelphia verkocht, in ruil voor Travis d’Arnaud, Kyle Drabek en Michael Taylor. De dan 33-jarige werper werd in zijn eerste seizoen in Philly direct de eerste pitcher sinds Steve Carlton die 20 wedstrijden in één seizoen wint voor de Phillies. Ook gooide Halladay zijn enige perfect game in zijn eerste seizoen in de City of Brotherly Love. Op 29 mei hield hij 27 Florida Marlins van de honken.
PLAY-OFFS
Met zijn 21e overwinning bracht hij zijn ploeg naar de play-offs, waarin zijn legende alleen maar zou groeien.
In Game 1 van de National League Division Series maakte Halladay zijn play-off-debuut. Tegen de Cincinnati Reds was hij oppermachtig. De werper stond slechts één vrije loop toe (Jay Bruce) en gooide de eerste postseason no-hitter sinds Don Larsen (perfect game, 1956).
RIP Roy Halladay pic.twitter.com/XLNmX8RZ2O
— Starting 9 (@Starting9) November 7, 2017
Met zijn no-hitter werd Halladay de eerste werper in de geschiedenis die een no-hitter en een perfect game in één seizoen gooide. Hij was tevens de eerste werper sinds Nolan Ryan (1973) met twee no-hitters in één seizoen.
— SPORTS ILLUSTRATED – TOM VERDUCCI: WHAT MAKES ROY RUN
De Phillies werden dat jaar in de play-offs weliswaar uitgeschakeld door de latere winnaars (San Francisco Giants), maar Halladay nam de NL Cy Young Award in ontvangst. Hij werd daarmee pas de vijfde werper in de geschiedenis die de Award in beide Leagues won, naast Gaylord Perry, Pedro Martinez, Randy Johnson en Roger Clemens.
Logischerwijs spraken ook de Philadelphia Phillies hun verdriet uit in een persverklaring.
BESTE ROTATION OOIT?
In 2011 maakte Halladay deel uit van wat toen de “greatest rotation ever assembled” werd genoemd. Samen met Roy Oswalt, Cole Hamels, Cliff Lee en Joe Blanton zou Halladay de Phillies naar een World Series-titel moeten leiden. Helaas zou Halladay het hoogste podium in baseball nooit bereiken; hij verloor de beslissende vijfde wedstrijd in de NLDS met 1-0 van de St. Louis Cardinals.
Vanaf 2012 ging het bergafwaarts met Halladay, die steeds vaker met blessures te maken kreeg. De altijd zo durable werper voerde normaal gesproken jaarlijks het complete game-klassement aan. In zijn 16 seizoenen in de Majors gooide hij er maar liefst 67 (20 shutouts). De jaren begonnen echter te tellen en na meerdere DL-stints en mindere periodes, leek de kaars uit te gaan.
Halladay haalde nog wel de magische grens van 2.000 strikeouts in 2012 en hij won zijn 200e wedstrijd in 2013, maar de rek leek er wel uit. Op 9 december 2013 maakte Halladay bekend dat hij zijn handschoen aan de wilgen zou hangen. Hij tekende een ceremonieel ééndaags contract met zijn oorspronkelijke club, de Blue Jays, en ging met pensioen.
POST-CAREER
Na zijn retirement bleef de werper betrokken bij de Phillies in Blue Jays, in de rol van gast-instructeur tijdens Spring Training. Daarnaast bleef hij betrokken bij de goede doelen die hij steunde, zoals het ‘Doc’s Box’-initiatief in Toronto en de Jays Care Foundation, waar hij jaarlijks $100.000 aan schonk. Halladay werd voor zijn werk met achterstandskinderen meermaals genomineerd voor de Roberto Clemente Award.
In 2017 werd Halladay toegevoegd aan de Canadian Baseball Hall of Fame. In 2019 staat hij voor het eerst op de stemlijst van de Baseball Hall of Fame in Amerika.
Roy Halladay’s cap and ball from his 2010 perfect game. His legacy lives on in Cooperstown. Rest in peace, Doc. pic.twitter.com/PqASdhK8bf
— Baseball Hall ⚾ (@baseballhall) November 7, 2017
‘Doc’ stierf bij het uitvoeren van zijn grootste hobby. Hij laat een vrouw en twee kinderen achter.
Coverfoto: Twitter
