Het nieuwe NHL-seizoen staat weer voor de deur en bij SportAmerika laten we dat niet onopgemerkt voorbij gaan! Op dinsdag 8 oktober openen St. Louis Blues en Seattle Kraken om 22:30 uur Nederlandse tijd officieel het Noord-Amerikaanse bal. De komende 32 dagen leggen wij alle teams langs de meetlat en besluiten natuurlijk met titelverdediger Florida Panthers. Vandaag de franchise die na een prima 2023 – 2024 in de play-offs van een koude kermis thuis kwam: Winnipeg Jets.
2023 – 2024: VROEGE EXIT SMET OP EEN UITSTEKEND SEIZOEN
Het offseason van 2023 kun je het beste als een kruispunt voor Winnipeg Jets omschrijven. Op 27 juni werd enfant terrible Pierre-Luc Dubois — in ruil voor onder meer Alex Iafallo en Gabriel Vilardi — naar Los Angeles Kings getrade en leek het stempel retool/rebuild in Canada definitief gezet. Als klap op de vuurpijl hingen er ook grote vraagtekens boven de hoofden van zowel Connor Hellebuyck, als Mark Scheifele. Nadat beide mannen enkele dagen voor de start van het seizoen identieke zevenjarige verlengingen tekenden, kon de blik richting regular season.
Winnipeg beleefde een ietwat wisselvallige start. Na vier wedstrijden bungelden de Jets met alleen een overwinning op Florida Panthers zelfs onderaan in de Central Division. Na de overtime overwinning op Edmonton in wedstrijd nummer vijf kwam de motor echter op gang. Tussen november en februari was de ploeg ongenaakbaar en bleek met name de aanvallende diepte een pluspunt voor head coach Rick Bowness. Na de toevoeging van Tyler Toffoli op Deadline Day was de motor nog iets meer opgevoerd. Bij het ingaan van de play-offs stonden de Jets op een win streak van acht wedstrijden, waar met name de onderlinge ontmoeting met Colorado (7-0) in het oog sprongen.
In de play-offs kwamen de Jets echter geen moment in hun spel tegen (uitgerekend) Colorado Avalanche. Hoewel een waanzinnige Game 1 (7-6 overwinning) mede door twee goals van Kyle Connor en Adam Lowry in het voordeel van de Canadezen werd beslecht, liepen de Jets vanaf Game 2 van het kastje naar de muur. De aanvallende juggernaut Colorado hield flink huis en noteerde in Game 2 tot en met 5 minimaal vijf (!) treffers per wedstrijd.
RICK BOWNESS ZWAAIT AF, SCOTT ARNIEL IN
Rick Bowness was de laatste maanden af en toe al afwezig om de zorg voor zijn vrouw (herseninfarct) op zich te nemen, maar besloot na de laatste wedstrijd tegen Colorado in de eerste ronde van de play-offs de NHL definitief vaarwel te zeggen. Hoewel er op zijn erelijst een Stanley Cup ontbreekt, verlies de sport met het vertrek van Bowness één van de meest toonaangevende coaches aller tijden. In totaal stond de Canadees 2726 wedstrijden als head coach aan het roer, waarmee hij bovenaan de all-time ranking prijkt en was hij de laatste nog actieve coach die een franchise in de jaren ‘80 onder zijn hoede had.
Toch wel verrassend kwam het Front Office uit bij Scott Arniel als vervanger. De voormalig first-rounder van 1981 (toevalligerwijs door de originele Winnipeg Jets gedraft) maakte de voorbije jaren vlieguren als assistent bij onder meer New York Rangers, maar stond voor het laatst in 2011 (!) bij Columbus Blue Jackets zelf aan het roer als head coach.
WEINIG MOVES AANVALLEND
Het was de voorbije weken in Winnipeg redelijk status quo voor wat betreft de aanvallende linies. Top prospect Rutger McGroarty vertrok (niet verrassend) voortijdig uit Canada en werd naar Pittsburgh getrade, Tyler Toffoli trok als Free Agent richting het zuiden van de Verenigde Staten om de komende vier jaar het shirt van San Jose Sharks te dragen en Sean Monahan verdedigt de clubkleuren van Columbus Blue Jackets. Mason Shaw (two-way) en Jaret Anderson-Dolan kregen daarentegen beiden een minimaal contract aangeboden en zullen voornamelijk strijden om een plek op de vierde lijn.
Hoewel Toffoli en Monahan beide als rental tijdens het voorbije seizoen in Winnipeg neerstreken, was vooral het huwelijk met Monahan een geslaagde. Op de tweede lijn centre positie hengelde de huidig Blue Jacket 24 punten in 34 wedstrijden binnen en was hij een under the radar toevoeging aan de top six. GM Kevin Cheveldayoff had een contractverlenging lang in beraad, maar de blessuregevoelige Monahan koos voor een vijfjarig contract bij Columbus.
Het ligt in de lijn der verwachting dat met de vrijgekomen plaats op de tweede lijn oogappel Cole Perfetti in de depth chart een linie opschuift. De 22-jarige first-rounder van 2020 stond vanaf 1 juli te boek als RFA na het verlopen van zijn Entry Level contract, maar vorige week kwamen beide partijen een tweejarig contract — $3.25 miljoen AAV — overeen. Hiermee “koopt” het Front Office zichzelf extra tijd om een belangrijk onderdeel van de core over anderhalf jaar een monsterverlenging te kunnen aanbieden.
BRENDON DILLON LAAT GAT ACHTER IN BLUE-LINE
De blauwe lijn in Winnipeg zal er komend seizoen met het vertrek van Brenden Dillon (New Jersey Devils) behoorlijk anders uit zien. De 33-jarige Canadees trekt na drie seizoenen Winnipeg de deur van het Canada Life Centre achter zich dicht voor een avontuur bij de ploeg van nieuwe head coach Sheldon Keefe.
Het zal voor Arniel — zeker na het vertrek van Dillon — puzzelen worden op de blue-line. Uiteraard voert Josh Morrisey het zestal oud en vertrouwd aan, maar zal buddy Dylan DeMelo waarschijnlijk richting de derde lijn verkassen. Colin Miller ziet zichzelf hiermee aan de rechterkant van Morrisey terug. De 31-jarige Canadees speelde in een soortgelijke rol bij Vegas Golden Knights, waarmee hij in het eerste jaar direct de Stanley Cup Final haalde.
Neal Pionk voert het tweede paar aan en zag in het offseason Haydn Fleury voor een langer verblijf in Winnipeg kiezen. Naast DeMelo op drie zal het stuivertje wisselen worden tussen Dylan Coghlan, Logan Stanley, Ville Heinola en Dylan Samberg voor het laatste plekje aan de linkerkant.
Tussen de palen het vertrouwde gezicht van Connor Hellebuyck. De kersvers Vezina Trophy winnaar zag backup Laurent Brossoit voor eigen kansen bij Chicago Blackhawks kiezen en Collin Delia richting Edmonton vertrekken. Het Front Office handelde snel en tekende op 1 juli Kaapo Kahkonen als tweede sluitpost. De 28-jarige Fin speelde het voorbije seizoen voor San Jose Sharks en New Jersey Devils (in ruil voor Vitek Vanecek) en begint in Winnipeg aan zijn vierde NHL avontuur.
VOORUITBLIK: ALLE ZEILEN BIJ IN DE CENTRAL
Winnipeg Jets is al enkele jaren één van de lastigste franchises om te voorspellen. De Canadezen stonden steevast te boek als ‘grijze muis’, maar braken het voorbije seizoen met 110 punten serieus de ban.
Toch is de NHL-redactie wat terughoudender met het enthousiasme omtrent Winnipeg. Ondanks de weinige wisselingen is het nog maar de vraag of het gemis van Monahan en Dillon (en ook zeker Brossoit als backup goalie) goed worden opgevangen. Op papier is Cole Perfetti een adequate vervanger voor Monahan, maar kan hij ook zomaar in een trade chip veranderen gezien zijn contractstatus en (wellicht) gebrek aan prestaties. Om nog maar te zwijgen over de sterker geworden Central Division.
Desalniettemin zijn de Jets ook eind april weer van de partij in het postseason. De divisie zien we ze niet winnen, maar meedoen om de wildcards zou het minimale aan doelstelling moeten zijn. Hopelijk voor de fans snoert Scott Arniel de sceptici vrij snel de mond.
Cover photo: The Canadian Press – via TSN
