NHL 32-in32 | Tampa Bay Lightning: Hoe nu verder zonder Stammer?

Het nieuwe NHL-seizoen staat weer voor de deur en bij SportAmerika laten we dat niet onopgemerkt voorbij gaan! Op dinsdag 8 oktober openen St. Louis Blues en Seattle Kraken om 22:30 uur Nederlandse tijd officieel het Noord-Amerikaanse bal. De komende 32 dagen leggen wij alle teams langs de meetlat en besluiten natuurlijk met titelverdediger Florida Panthers. Vandaag de meest succesvolle franchise van dit decennium: Tampa Bay Lightning.

2023-2024: AFSCHEID VAN EEN FENOMEEN

Het dreigende vertrek van captain en clubicoon Steven Stamkos hing vrijwel het gehele seizoen als een wolk boven de Tampa Bay Lightning. Zo’n wolkje als in strips. Overal waar de Bolts gingen, reisde ’t mee. Alleen dat gegeven maakte het vorige seizoen al opmerkelijk. Het zal in dat deel van Florida eveneens vreemd gevoeld hebben dat hun Lightning niet als één van de topfavorieten aan de jaargang begonnen. Natuurlijk is het onvermijdelijk in deze NHL dat je na zoveel vette jaren een terugval krijgt, maar in Tampa Bay proberen ze die terugval uit te stellen. Misschien wel tegen beter weten in.

Natuurlijk duizelt het soms nog als je de namen op het roster ziet. Nikita Kucherov heeft bijvoorbeeld een seizoen met maar liefst 144 (!) punten achter de rug. Braydon Point volgde op enige afstand met 90. De goals waren ook niet zozeer het probleem vorig seizoen. Alleen Colorado, Dallas, Edmonton en Toronto waren nóg productiever dan de 228 treffers van Tampa Bay. Defensief hield het echter niet over. Andrei Vasilevskiy kon de ploeg niet dragen en had een blauwe lijn voor zich die niet overliep van kwaliteit. Dat ze in de eerste ronde vrijwel kansloos na vijf wedstrijden klaar waren tegen de latere kampioen Florida verbaasde dan ook niemand.

GOALGETTERS TE OVER

Laten we de Lightning-fans niet direct wegjagen en met het goede nieuws beginnen. Nikita Kucherov zal ook komend seizoen één van de boegbeelden van deze franchise zijn. De 31-jarige Rus begint aan zijn elfde seizoen voor de Bolts en hoopt te herhalen wat hij in 2023-2024 deed. Met 44 goals en 144 punten was het met afstand zijn beste jaar in de NHL. Hij stootte daarmee Connor McDavid van de troon wat betreft de Art Ross Trophy. De superster van Edmonton was drie jaar op rij de man met de meeste punten, maar kon nu niet mee in het tempo van Kucherov.

Op gepaste afstand eindigde Brayden Point met 46 goals en 90 punten als tweede op de topscorerslijst van de Lightning. In de loop der jaren is Point een garantie voor doelpunten geworden voor die franchise. Niet voor niets werd de aanvaller in 2021 beloond met een achtjarig contract voor $ 9.5 miljoen per jaar. Aangezien Point nog 30 moet worden, is hem daarmee min of meer het stuur van deze club voor de komende jaren in handen gegeven. Een stuur dat zo ontzettend lang toebehoorde aan Steven Stamkos.

Zo, de naam is gevallen. Velen van ons zijn opgegroeid met het beeld dat Steven Stamkos en Tampa Bay onlosmakelijk aan elkaar verbonden waren. Tot deze zomer. Door de financiële huishouding van de Bolts waren de voortekenen al niet best. Eigenlijk kon de club hem niet betalen, maar die gedachte werd door vrijwel alle volgers een beetje verbannen. Tot Barry Trotz en de Nashville Predators de Lightning-legende presenteerden en iedereen – met name in Tampa Bay – besefte dat het tijdperk Stammer voorbij is. En daarmee toch ook wel de kans op een volgende Cup.

GUENTZEL DE NIEUWE KONING

Ook in Tampa Bay kennen ze het principe van “de koning is dood, leve de koning”. Jake Guentzel is die nieuwe vorst. Aan hem de loodzware taak de schoenen van Stamkos te vullen. We kennen Guentzel natuurlijk vooral uit zijn tijd in Pittsburgh. Rond de trade deadline trok hij naar Carolina, maar dat verblijf was van korte duur. Tot en met de zomer van 2031 zal Guentzel zijn goals voor de Lightning gaan maken. Met $ 9 miljoen per jaar wordt de bijna 30-jarige winger daar overigens ook vorstelijk voor beloond.

Achter Kucherov, Point en Guentzel komt de put met goals nog niet droog te staan. Brandon Hagel lijkt los na een moeizame periode in Chicago. De laatste twee jaar speelde Hagel niet alleen bijna alles, maar was hij met 56 goals in 163 wedstrijden ook bijzonder productief. Die productiviteit zal coach Jon Cooper graag zien. De club heeft het in elk geval hard nodig wil het een rol van betekenis blijven spelen. Hetzelfde kan gezegd worden over Anthony Cirelli, maar die laat al over een langere periode zien dat Cooper hem wel om een boodschap kan sturen. Beide spelers liggen overigens nog jaren vast in Tampa Bay.

Wat goals betreft, kunnen we ook onmogelijk om Nicholas Paul heen. Hij werd ooit als 101e gedraft door Dallas, kwam in Ottawa terecht, maar bloeit in het shirt van de Bolts op. Ook dit is weer zo’n speler die twee jaar geleden al door Julien BriseBois voor langere tijd is vastgelegd en dat vertrouwen heeft de aanvaller duidelijk goed gedaan. Dat vertrouwen genoot Cam Atkinson niet meer in Philaldelphia. De inmiddels 35-jarige winger was ooit uitstekend in Columbus en bruikbaar in Philly. In Tampa Bay zouden ze blij zijn als hij komend seizoen nog één keer zijn topvorm weet aan te tikken. Het zal nodig zijn ook.

DEPTH SCORING EEN PROBLEEM?

Jon Cooper zal het niet hardop zeggen, maar zijn bottom 6 is wel een punt van zorg. Spelers als Luke Glendenning, Michael Eyssimont en Zemgus Girgensons zijn goede spelers, daar niet van. Het is echter wel een stuk minder dan tijdens de gloriejaren van deze franchise. Bij de Lightning is de kaasschaaf er elk jaar overheen geweest om er een laagje klasse af te schrapen. Op individueel vlak lijkt dit op te gaan voor Conor Sheary. De veelzijdige aanvaller haalde vrijwel elk seizoen de dubbele cijfers in goals, maar bleef vorig jaar steken op 4 treffers.

Naast Stamkos moest Cooper deze zomer ook afscheid nemen van Tanner Jeannot, Anthony Duclair en Tyler Motte. Met alle respect voor deze spelers, maar hun afscheid heeft natuurlijk niet de impact die Stamkos had. De Bolts verloren in hem de captain, maar BriseBois was wel zo verstandig om een leiderstype aan dit roster toe te voegen. Ryan McDonagh won een paar jaar geleden de Cup met de Lightning, verkaste naar Nashville om nu weer terug te keren naar Tampa Bay. De verdediger is inmiddels 35 maar juist die ervaring komt de club op dit moment erg van pas.

HEDMAN VOLGT BOEZEMVRIEND OP

Zo zal McDonagh bijvoorbeeld al wat reparatiewerkzaamheden moeten verrichten bij Victor Hedman. De Zweed behoort al jaren tot de absolute top in de NHL, maar moet wel zijn maatje Stamkos missen. In zijn nieuwe contract heeft Hedman – de nieuwe captain – er wel voor gezorgd dat het front office niet met hem kan gaan leuren. Op de dag dat Stamkos in Nashville tekende, zette Hedman zijn handtekening onder een nieuw vierjarig contract bij de Bolts. Die verbintenis gaat volgend jaar in en dan mag Hedman jaarlijks $ 8 miljoen bijschrijven op zijn bankrekening.

Erik Cernak is veel minder productief dan Hedman, maar niet minder belangrijk. We vallen in herhaling, maar ook de nu 27-jarige voormalig second-rounder van de Kings staat tot medio 2031 onder contract. Daarmee hebben de Bolts zich de komende jaren verzekerd van iemand die defensief meer dan uitstekend zijn mannetje staat. Het is aannemelijk dat Cernak voor de restverdediging moet zorgen als Hedman zich weer eens in de aanvalszone ophoudt.

VERS BLOED!

De Zwitser J.J. Moser is een nieuw gezicht op de blauwe lijn. Hij speelde de laatste drie seizoenen in Arizona, maar moet in Tampa Bay de vertrokken Mikhail Sergachev doen vergeten. De Rus was de dupe van het salarishuis en is vanaf oktober te bewonderen in Utah. Moser is een paar jaar jonger, maar vooral veel goedkoper dan Sergachev. Het is nog maar twee jaar geleden dat BriseBois de voormalig first-rounder van de Canadiens een vet, langjarig contract voorschotelde ter waarde van $ 8.5 miljoen. Dat salaris gaat Utah Hockey Club overmaken en de Bolts hebben in Moser een speler die aanvallend goed uit de voeten kan, maar defensief nog wel stappen moet maken.

Emil Lilleberg speelde vorig seizoen lang niet alle wedstrijden. Dat slechts vier spelers op het roster meer hits noteerde dan deze jonge Noor zegt dan ook veel over zijn fysieke aanwezigheid op het ijs. Laatbloeier Darren Raddysh is dan weer meer van het blokken van schoten. De twee blueliners hebben gemeen dat ze niet of nauwelijks scoren. Al neemt Raddysh nog wel eens de rol van aangever op zich. Nick Perbix is overigens ook nog een optie in de verdediging. Dit laatste drietal moet er rekening mee houden dat één van regelmatig in de press box zit toe te kijken.

VAILEVSKIY WIL REVANCHE

Vaak zeggen coaches dat hun goalie de belangrijkste speler op het ijs is. In het geval van de Lightning zou dit ook zo maar eens waar kunnen zijn. Natuurlijk moeten Kucherov, Point, Guentzel en de anderen voor goals zorgen, maar Andrei Vasilevskiy is de thermometer van dit team. Als deze voormalig winnaar van de Vezina het op z’n heupen heeft, dan wordt het een hele klus om de Bolts te verslaan. De nog altijd maar 30-jarige Rus heeft wat dat aangaat iets goed te maken. Met een .900 sv% en 2.90 GAA heeft hij z’n slechtste seizoen in de NHL achter de rug.

Vasilevskiy worstelt nog wel eens met zijn fitheid. In dat geval neemt ook dit seizoen Jonas Johansson de honeurs weer waar. Bepaald geen hoogvlieger, maar wel iemand die de rol van backup naar behoren kan invullen. Veel meer mag je ook niet verwachten van de 28-jarige Zweed, die in 2014 toch al in de derde ronde gedraft werd door de Buffalo Sabres. Het is Johansson echter in al die jaren niet gelukt zoveel indruk te maken dat hij een onbetwiste starter is.  

VOORSPELLING: HOOP GEVESTIGD OVER OVERGEBLEVEN STERREN

We hoeven geen medelijden te hebben met de Lightning-fans. Weinig franchises waren zo succesvol als zij de laatste jaren. Het gaat wat ver om te zeggen dat Steven Stamkos een zinkend schip heeft verlaten, maar de kans is heel groot dat de Bolts niet alleen in hun eigen staat de tweede viool bespelen, maar ook achterop raken in de NHL. In een league die steeds sneller en jonger lijkt te worden, gaan de Lightning de strijd aan met een belegen roster. Met alle respect gesproken natuurlijk.

Voor het eerst sinds 2017 eindigde Tampa Bay vorig seizoen niet bij de beste drie in de divisie. De komende maanden zal duidelijk worden of dit een incident was of iets van structurele aard. Bij SportAmerika neigen we naar het laatste, maar beseffen ook dat ze daar nog altijd klasbakken als Kucherov, Point, Hedman, Vasilevskiy en Guentzel rond hebben lopen. Na een paar teleurstellende play-offs hebben zij misschien het gevoel weer jager te zijn in plaats van prooi. Dit is alleen wel een jager die zelf bedreigd wordt door franchises uit pak ‘m beet Detroit, Ottawa of Buffalo.

Cover photo: Dirk Shadd/Tampa Bay Times

Hans Mulder
Hans Mulder
Dankzij de Braves en de Twins gegrepen door MLB. Wat later door een simpele videogame besmet met 't ijshockeyvirus en blij dat ik hier beide liefdes mag beschrijven.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen