Het nieuwe NHL-seizoen staat weer voor de deur en bij SportAmerika laten we dat niet onopgemerkt voorbij gaan! Op dinsdag 8 oktober openen St. Louis Blues en Seattle Kraken om 22:30 uur Nederlandse tijd officieel het Noord-Amerikaanse bal. De komende 32 dagen leggen wij alle teams langs de meetlat en besluiten natuurlijk met titelverdediger Florida Panthers. Vandaag hebben we voor het eerst sinds Seattle Kraken in 2021 weer een “nieuwkomer” in de NHL en eentje die zomaar ineens richting een wildcard kunnen sneaken: Utah Hockey Club.
HERLOCATIE DAN EINDELIJK EEN FEIT
Het was al een aantal jaar het meest besproken onderwerp in de woestijn in Arizona: De situatie en de toekomst van Arizona Coyotes. Waar het diverse malen slechts bij wilde geruchten bleef, werd het in april van dit jaar dan toch werkelijkheid. De woestijnbewoners verlieten dan toch de woestijn van Arizona.
De redactie besprak het in aflevering 77 van de NHL Powerplay Podcast en kwam het ook bij de collega’s van onder meer Daily Faceoff en The Athletic in het nieuws, maar Salt Lake City is de nieuwe bestemming voor het “oogappeltje van Gary Bettman”. In een besloten meeting met de Board of Governors werd het bidbook van SEG — onder leiding van CEO Ryan Smith en eigenaar van Utah Jazz — in detail besproken.
Grootste struikelblok bleef echter Coyotes-eigenaar Alex Meruelo, die na meerdere uitgestelde pogingen wederom met een investeringsplan voor een enorme faciliteit in Phoenix op de proppen kwam. Op 27 juni zou er een groot stuk land geveild worden, maar kwam de investeringsgroep van een behoorlijk koude kermis thuis. De veiling kreeg geen vervolg en niet veel later deed Meruelo afstand van zijn eigenaarschap van de Coyotes.
Hoewel de herlocatie nu definitief is en de franchise in ieder geval voor het seizoen 2024 – 2025 als ‘Utah Hockey Club’ door het leven zal gaan, wordt de definitieve naam pas aan het einde van komend seizoen bekend gemaakt.
2023 – 2024: ONDANKS VERHUIZING EEN LEUK SEIZOEN
Of het indirect met een aanstaand vertrek uit de woestijn te maken had is zelfs voor het best ingevoerde journaille een vraagteken, maar GM Bill Armstrong had (met contractverlenging op zak) voor het eerst in jaren een zomer die te boek stond als ‘niet des Armstrongs’. De 54-jarige Canadees deed onder meer Zack Kassian de deur uit en bracht met Jason Zucker, Alex Kerfoot en verloren zoon Nick Bjugstad goede namen binnen. Alle drie overschreven ze de grens van 40 punten, waarmee Armstrong zichzelf flink wat veren mocht uitdelen. Defensief deed het Front Office daar met de komst van blue-liners Matt Dumba en Sean Durzi nog een behoorlijk spicy saus bovenop.
De fans en trouwe volgers van Arizona hielden desondanks de hand op de rem. Het gezegde dat Rome immers ook niet in één dag gebouwd is stond ook symbool voor de prestaties van het roster. In de Central Division ging de ploeg van head coach Andre Tourigny prima van start, maar bleek over 82 wedstrijden dat de strijd om een wildcard net iets te hoog gegrepen bleek. In de laatste weken van het seizoen raakte de herlocatie in een stroomversnelling en ging het verder aardige seizoen helaas als een nachtkaars uit.
AANVALLEND ZELFDE LAKEN EEN PAK
Waar het Front Office van Utah vorig seizoen vooral aan de aanvallende diepte werkte, staat dit offseason de blauwe lijn centraal (daarover later meer). Toch moet je eerlijk bekennen dat er voor Utah ook weinig echt interessante namen op de markt beschikbaar waren.
Ja, natuurlijk was Steven Stamkos een veelgenoemde naam in Salt Lake City en werd Utah ook regelmatig bij de laatste vijf geplaatst. Mitch Marner en een mogelijke trade vanuit Toronto siddert ook nog altijd in de gangen van de Delta Arena, maar verder dan een komst van kersvers Stanley Cup kampioen Kevin Stenlund kwam het Front Office (tot op heden) nog niet. Zelfs na alle defensieve toevoegingen op de blauwe lijn heeft Bill Armstrong nog altijd $10+ miljoen dollar te besteden en zal het kruit wellicht nog niet opgedroogd zijn.
Ondanks het vertrek van onder meer Jason Zucker (Buffalo Sabres) en Conor Geekie (Tampa Bay Lightning) kunnen de Coyotes in aanvallend opzicht nog altijd uitkijken naar de kunsten van alle (aankomend) top prospects. Te beginnen met de huidige face of the franchise Clayton Keller. De 26-jarige Amerikaan en viervoudig All-Star is op statistisch gebied al sinds jaar en dag de absolute nummer één en wordt — met bovendien een jaar extra ervaring — ondersteund door oogappels Logan Cooley, Dylan Guenther en Matias Maccelli. Overigens was het aanvallend het voorbije seizoen allesbehalve slecht te noemen. De Coyotes eindigden met 3.10 GF/G en 254 goals voor op een zestiende plaats in de NHL rankings.
BLUE-LINE FLINK OP DE SCHOP
Aanvallend blijft het status quo in Utah, maar de blauwe lijn is flink in de steigers gezet de voorbije twee maanden. Niet gek als je bedenkt dat de defensie in het seizoen 2023 – 2024 zowel in GA/G en penalty-kill percentage (76.3%) dicht tegen de bottom five in de NHL aan schuurde.
Reden voor GM Bill Armstrong het roer defensief om te gooien. Nog voor de start van Free Agency op 1 juli trok Utah flink de portemonnee. Vanuit Tampa Bay komt Mikhail Sergachev — in ruil voor onder meer Conor Geekie, J.J. Mooser en twee draft picks — over om het gapende gat genaamd nummer één blue-liner op te vullen. Als klap op de vuurpijl volgde krap 24 uur later namelijk de toevoeging van John Marino. De 27-jarige Amerikaan was een solide kracht op de blauwe lijn in New Jersey en is op papier een ideale versterking voor Sergachev en de upcoming prospects. Toen in Free Agency ook nog eens Ian Cole aan de defensieve depth chart werd toegevoegd, is het niet geheel onterecht dat de fans hoge (defensief) verwachtingen hebben.
Onderaan de streep kun je ook niet ontkennen dat de blue-line er op papier solide uit ziet. Het is uiteraard sterk afhankelijk van de vorm en prestaties van met name Sergachev en Marino, wat ook zeker niet onmogelijk is. Het vertrek van onder meer Matt Dumba (UFA en inmiddels een Star in Dallas) en Travis Dermott (UFA) is uitstekend opgepakt en tel daarbij ook nog eens de redelijke tandem Connor Ingram – Karel Vejmelka op.. Kan Utah zomaar eens gaan uitgroeien tot de Nashville Predators van 2023 – 2024.
VOORUITBLIK: ONE STEP AT A TIME
Toch moet de fanbase in Salt Lake City (en Arizona) nog niet te hard van stapel lopen. Na jaren van (wan)beleid zat er vorig seizoen plots lijn in de visie van het Front Office en borduurt het dit jaar met de komst van onder meer Sergachev en Marino meer dan voort op die koers. Bovendien heeft head coach Andre Tourigny de beschikking over het jonge grut met een extra NHL jaar in de benen. Voer voor een upcoming franchise.
Grote “pech” voor de nieuwkomers is de sterk verbeterde Central Division. Naast usual suspects Dallas Stars en Colorado Avalanche rekent de NHL redactie vooral ook Winnipeg Jets, Nashville Predators en Minnesota Wild tot een serieuze kanshebber op een wildcard. Hoewel we het ingezette beleid hard toejuichen, komen ze (nog) te kort voor een serieuze gooi naar. Desalniettemin is het wat ons betreft absoluut een aanrader om een wedstrijd van Utah Hockey Club in 2024 – 2025 op te zetten. The future is bright in Salt Lake City.
Cover photo: Chris Gardner
