Dinsdagavond 7 oktober 23.00 uur Nederlandse tijd zetten de Chicago Blackhawks en titelhouder Florida Panthers het nieuwe NHL-seizoen in gang. Nu al belooft het een bijzonder seizoen te worden, want door de overeenkomst met DAZN kunnen wereldwijd veel meer mensen de NHL gaan volgen. Dat is natuurlijk iets voor later. Eerst duiken wij in onze traditionele 32-in-32 met vandaag opnieuw een favoriet voor het allerhoogste: Colorado Avalanche.
SEIZOEN 2024-2025: WEER NIET.
Saai was het bepaald niet in Denver vorig seizoen. De Avalanche begonnen – opnieuw – als één van de topfavorieten aan het seizoen om vervolgens de eerste vier wedstrijden te verliezen. Crisis in Mile High? Zeker niet, want de volgende vijf werden “gewoon” gewonnen. Zo herstelden de Avalanche zich buitengewoon snel van een beroerde start, maar GM Chris MacFarland zag ook wel in dat de ploeg veel te gemakkelijk en veel te veel goals om de oren kreeg. Bloedsnel greep de general manager in en lokte zowel Scott Wedgewood als Mackenzie Blackwood naar Colorado.
Zo veranderde een tandem met Alexandar Georgiev en Justus Annunen in minder dan geen tijd in een tandem dat veel beter past bij de status van de Avs. Het was niet ’t enige waar MacFarland druk mee was vorig seizoen. De club en Mikko Rantanen konden het niet eens worden over een nieuw contract, waardoor de GM zich genoodzaakt voelde de veel scorende Fin te traden naar Carolina. Onder meer Martin Necas en Jack Drury bewandelden de omgekeerde weg. Zij gingen dus ook van de ene contender naar de andere. Ondanks die beroerde start plaatsten de Avs zich namelijk vrij eenvoudig voor de play-offs. Alleen betekende dat in deze divisie een soort Stanley Cup Final light…
Door de fenomenale start van Winnipeg wisten teams als Dallas en Colorado al snel dat ze in de eerste ronde tot elkaar waren veroordeeld. De runner-up in de Central zou het thuisvoordeel krijgen en die eer was weggelegd voor de Stars. Op 3 mei, in een allesbeslissende Game 7, bleek hoe belangrijk die tweede plek voor Dallas was. Na een geweldige serie, die dus all the way ging, trokken de Stars – mét Mikko Rantanen – uiteindelijk aan het langste eind. Daarmee kwam er opnieuw veel te vroeg een einde aan ’t seizoen van de nog altijd ongelooflijk talentvolle Avalanche.
SEIZOEN 2025-2026: KANONNEN KLAAR OM TE VUREN
Binnen de muren van de Ball Arena gebeurde dus een hoop afgelopen jaar. De fans zagen in Rantanen een sterkhouder en publiekslieveling verkassen, maar daar stond dan weer de terugkeer van een andere tegenover. De laatste jaren hoorden we af en toe iets over de revalidatie van Gabriel Landeskog, maar eerlijk gezegd hadden we de hoop op een comeback opgegeven. Ten onrechte, zo bleek. Tijdens de eerste ronde van de play-offs stond de Avalanche-captain voor het eerst sinds de Cup-winst in 2022 weer op het ijs. En met een goal en 3 assists in vijf wedstrijden deed de Zweed het niet eens onverdienstelijk.
Landeskog mag dan de captain zijn, de grote superster luistert in Colorado natuurlijk naar de naam Nathan MacKinnon. Zonder ook maar enige twijfel één van de allerbeste spelers van zijn generatie. Afgelopen seizoen streepte de rappe centre zijn derde seizoen op rij af met tenminste 100 punten. Met 32 goals en 84 assists eindigde MacKinnon op 116 punten. Alleen Nikita Kucherov deed het nog iets beter met 121 punten. Wat MacKinnon betreft, was dit dus in een jaar waarin hij zijn maatje Rantanen zag gaan en het opnieuw grotendeels moest doen zonder Landeskog.
BETER MET BIG VAL
MacKinnon moest het ook een tijdje stellen zonder een ander maatje. Valerie Nichushkin tracht al een paar jaar af te rekenen met wat demonen en hoopt daar nu van verlost te zijn. Big Val keerde op 15 november 2024 terug in de line-up en bracht daarna nog 34 punten in 43 wedstrijden op het bord. Net als Landeskog zal hij voor zichzelf de lat ook hoger leggen in 2025-2026 nu hij een goede zomer achter de rug heeft. Martin Necas is de grootste kandidaat om de lijn met MacKinnon en Nichushkin te completeren. Met 11 goals en 28 punten in 30 wedstrijden kan de 26-jarige Tsjech terugkijken op een goed eerste seizoen in Colorado na z’n vertrek uit Carolina.
Brock Nelson kende ook weinig aanpassingsproblemen. De routinier kwam vlak voor de trade deadline over van de Islanders. Logischerwijs moest hij ’t op dit betere roster met minder speeltijd doen dan op Long Island, maar Nelson maakt er het beste van getuige zijn 13 punten in 19 wedstrijden. Dat ze ook in Denver tevreden zijn, werd bevestigd toen Nelson zijn krabbel zette onder een nieuw driejarig contract. Op z’n lijn zal Nelson vermoedelijk gezelschap krijgen van Landeskog en Artturi Lehkonen. De Finse winger zette vorig seizoen een nieuw PR neer met 27 goals en hoopt dat record in 2025-2026 nog wat scherper te zetten.
DIEPTE
Een blessure komt altijd ongelegen, maar voor Ross Colton kwam het vorig jaar wel heel slecht uit. Met 8 goals in de eerste tien wedstrijden begon de winger voortvarend. Tot hij zijn voet brak op 28 oktober tegen de Blackhawks. Colton kwam nog tot 61 wedstrijden, maar dat zijn productie stokte bij 16 goals bewijst wel dat hij z’n topvorm niet terugvond. Aan zijn zijde vinden we twee relatief nieuwe gezichten op de derde lijn. Jack Drury kwam vorig seizoen al over in de Rantanen-trade en Victor Olofsson verruilde al na één jaar Vegas voor Colorado. De dertigjarige Zweed zou deze Avalanche van nog meer aanvallende stootkracht moeten voorzien. Iets wat ook van Drury verwacht mag worden.
Parker Kelly en Joel Kiviranta zijn prima spelers voor de vierde lijn. Zij kennen het klappen van de zweep inmiddels wel in de NHL, maar dat geldt zeker niet voor Zakhar Bardakov. Met potlood vullen we de 24-jarige Rus, ooit als 203e gedraft door de Devils, in op de vierde lijn. Bardakov heeft een goed seizoen achter de rug bij St. Petersburg in de KHL en tekende in april zijn ELC bij de Avs. Hij zou fysieke kracht aan deze line-up toevoegen en dat kunnen de Avalanche in deze beresterke Central Division wel gebruiken.
DE NIEUWE BOBBY ORR
Veel coaches zouden graag in hun leven eens met één generationeel talent willen werken. Jared Bednar heeft het gigantische voorrecht dat hij over twee van die supersterren mag beschikken. MacKinnon is die ene en Cale Makar natuurlijk die andere. Wat moeten we nog zeggen over deze geweldenaar? Makar is pas 26 jaar en heeft al twee keer de Norris Trophy gewonnen. En eindigde daarnaast ook nog drie keer in de top 3. Met 28 goals rook hij in 2021-2022 al eens aan die befaamde 30 goals-grens maar vorig seizoen brak hij die barriere voor ’t eerst in zijn loopbaan. En waarschijnlijk niet voor het laatst. Door het aanvallende geweld vergeten we soms dat Makar ook gewoon een goede verdediger is. Eentje die zomaar kan uitgroeien tot één van de allerbeste aller tijden.
Het kan niet anders dan dat ’t rest van het defensieve korps in de schaduw van Makar staat. Deels is dat waar, maar zonder zijn partners kan Cale Makar natuurlijk onmogelijk uitblinken. Eén van die partners is Devon Toews, zelf ook geen misselijke verdediger. Hij is niet die offensieve kracht die Makar wel is, maar juist daarom is die samenwerking zo goed. Met zijn 31 jaar voegt de voormalig Islander ook de nodige ervaring toe aan dit korps.
Josh Manson en Samuel Girard vormen het tweede paar. Ook zij mogen aanvallend gezien de veters van Makar niet strikken, maar zijn defensief erg betrouwbaar. Het is alleen wel jammer dat voor beiden geldt dat hun lichaam hen nog wel eens in de steek laat. Blijft dit duo fit, dan hoeft Bednar zich ook hier geen enkele zorgen te maken. Ook dit deel van de blauwe lijn staat in dat geval dan als een huis.
Tot slot komen we wat verrassende namen tegen. Keaton Middleton maakte al wat vlieguren voor de Avalanche, maar speelde voornamelijk zijn wedstrijden in de AHL. Samen met Sam Malinski zal hij gaan strijden om die plek naast aanwinst Brent Burns. De flamboyante blueliner is de 40 gepasseerd, won in dienst van San Jose al eens de Norris Trophy, speelde de Stanley Cup Final namens diezelfde francise maar mist nog de ultieme beloning op zijn schoorsteenmantel.
Burns is lang niet meer de speler die hij tien jaar geleden in Californië was, maar op een goede dag kan hij nog wel degelijk van waarde zijn voor Colorado. En Bednar heeft in hem een ontzettend fitte speler. Sinds 2014-2015 miste Chewbacca namelijk geen wedstrijd meer in het reguliere seizoen.
VANAF DE START
Vorig seizoen sloten Scott Wedgewood en Mackenzie Blackwood gaandeweg het seizoen aan bij de Avalanche. Net op tijd om te repareren wat er bij hun voorgangers fout ging. Dit seizoen moeten beide goalies bewijzen dat hun goede prestaties in 2024-2025 niet op toeval berustten. Wedgewood heeft als backup in de loop der jaren een aardige reputatie opgebouwd. Met een .917 save percentage bewees hij vorig seizoen dat z’n statistieken bij de Stars in 2022-2023 (.915 sv%) niet uit de lucht kwamen vallen.
Daar in Dallas moest hij ook opdraven op de momenten dat Jake Oettinger geblesseerd was. Helaas voor Mackenzie Blackwood liep dat ook als een rode draad door zijn loopbaan. Tot hij een paar jaar geleden in San Jose belandde. Daar bij die krakkemikkige Sharks bloeide de goalie helemaal op en dwong hij met zijn goede spel een trade naar een contender af. Niet lang na die trade zette hij eind december z’n handtekening onder een nieuw contract tot medio 2030. Zelf heeft Blackwood dus zekerheid in zijn leven. Nu is het aan hem om de Avalanche die zekerheid ook onder de lat te geven. Met een 2.33 GAA ging dat vorig seizoen goed, maar nu zal er toch ook wat meer druk bij komen kijken.
VOORSPELLING
Er is het nodige gebeurd bij de Avalanche, maar wat niet is veranderd is hun status als favoriet voor de Stanley Cup. Hoe kan het ook anders? Er zijn maar weinig teams die kunnen beschikken over kleppers van het kaliber MacKinnon en Makar. Nu komt ook Landeskog weer terug en speelt Martin Necas voor een nieuw contract. Is het niet in Denver, dan wel ergens anders. De Tsjech is namelijk UFA na dit seizoen.
General manager MacFarland loste vorig jaar het probleem onder de lat keurig op. Daarnaast kun je erover discussiëren of dit team in de breedte beter is dan vorig seizoen. Dat deze versie van de Avalanche niet de kwaliteiten heeft van die uit 2022 staat wel vast. Toen liep er ook nog een Nazem Kadri en Andre Burakovky naast het driekoppig monster Rantanen, MacKinnon en Landeskog.
Dit Colorado heeft echter meer dan genoeg kwaliteit om zonder al te veel moeite de play-offs te halen. Er zal hen ook veel aan gelegen zijn om dit te doen met de titel van de Central Division op zak. Dan weet je normaal gesproken zeker dat je een powerhouse als Dallas ontloopt in de eerste ronde. Weten ze eens probleemloos door die openingsronde te zwieren – en blijft het eindelijk eens heel in Denver – dan kunnen er hele mooie dingen ontstaan met dit uitstekende roster.
Cover photo: Matthew Stockman
