Deze winter neemt SportAmerika.nl per divisie een kijkje in de Minor Leagues: de Prospect Watch. Per team maken we de Prospect Top 10 voor het komend jaar op. We zijn inmiddels aangekomen in de NL East, in Florida, bij de Marlins.
AFLEVERING 12: MIAMI MARLINS
Update 20/01: Op 19 januari 2017 verkochten de Marlins nummer 2-prospect Luis Castillo aan de Cincinnati Reds voor Major League-werper Dan Straily. Castillo valt dan ook van deze lijst, iedereen schuift een plaats op en C/1B Tomas Telis komt binnen op plek 10.
Rampjaar in Miami
Het jaar 2016 kan voor Marlins-fans niet snel genoeg eindigen. De club miste opnieuw de play-offs en, vele malen erger, verloor het gezicht van de organisatie. Hun mateloos populaire en uitmuntende werper José Fernandez kwam om het leven bij een bootongeluk, wat de volledige honkbalwereld in diepe rouw dompelde.
Zonder nummer 16 moet één van de meest controversiële organisaties in de Major League nu verder.
Controverse na controverse
Nee, serieus: één van de meest controversiële organisatie in de Majors. Marlins-eigenaar Jeffrey Loria, de man die ooit de Montréal Expos al de afgrond in stortte, werd in 2014 door Rolling Stone nog op plek 2 op de lijst ‘Worst Owners in Sports’ gezet. (Voor de liefhebbers van weetjes en lijstjes: hij stond tussen New York Knicks-eigenaar James Dolan (nr. 3) en Washington Redskins-opperhoofd Daniel Snyder (nr. 1) in).
– SportAmerika The Magazine: de grootste boef aller tijden?
Bloomberg vroeg zich in 2013 al af waarom Loria de meest gehate sportbaas in Amerika is. De voormalig kunsthandelaar stond in hetzelfde jaar op ESPN’s lijst van ‘Most Dishonest Owners in Sports’. Forbes beschreef afgelopen juni wat Loria en de Marlins nou eigenlijk de pain in the butt van de Major League maken. Zelfs 13 december jl. beschreef Deadspin nog een gesprek met Loria waarin de zonnigste kant van de man naar voren kwam.
In het kort
Samengevat komt het er op neer dat Loria hetzelfde trucje blijft uithalen: de club arm houden door alleen spelers met lage salarissen binnen te halen, zodoende in aanmerking komend voor alle tax breaks en belastingdonaties om een gloednieuw stadion in Miami te bouwen en alle opbrengsten in zijn zak te steken. Om de zoveel tijd halen de Marlins één of twee sterren binnen om zodoende aan de competition rules te voldoen, om deze spelers vervolgens voor jong (lees: goedkoop) talent van de hand te doen.
Star power
Intussen leunden de Marlins de laatste jaren hard op de supersterkwaliteiten van Giancarlo Stanton en José Fernandez. Stanton ontving eind 2014 een monstercontract (13-jaar, $325 miljoen), maar dit contract is backloaded: het merendeel van de poen ontvangt hij in de laatste helft van zijn contract. Dit betekent dat de Marlins hem ongetwijfeld verkopen tegen de tijd dat Stanton echt dik moet worden uitbetaald. Fernandez haalde zijn eigen megacontract zoals gezegd niet.
Verder hebben de Marlins heel weinig in de melk te brokkelen. Dee Gordon is een goedkope All-Star, Christian Yelich is er één in wording. Werper Adam Conley en catcher J.T. Realmuto braken in 2016 door. Kyle Barraclough had een goed seizoen in de bullpen, maar daar houdt het wel op met tot-de-verbeelding-sprekende spelers in Miami. De Marlins zullen meer dan ooit op hun Minor League-systeem moeten steunen.
Dat Minor League-systeem, echter, is om te huilen.
Prospect Top 3
Nr. 1: Braxton Garrett (LHP)
Hebben de Marlins dan helemaal geen talent? Jawel, Braxton Garrett. Garrett was Miami’s eerste-ronde-selectie in de draft van 2016, waarin hij als zevende werd gekozen. Braxton is een high-schooler, over wie wij vlak voor de draft al het volgende schreven:
Garrett is een high school lefty en misschien wel de meest ontwikkelde van alle high school lefties in deze draft. In zijn opmaak zit hij het dichtst tegen een college-pitcher aan. Zijn fastball schommelt tussen de 89 en 93 mph, terwijl zijn curveball de potentie heeft om een zeer gemene pitch te worden. Aan zijn change-up moet nog wat gesleuteld worden, maar zijn wind-up is clean en eenvoudig herhaalbaar. Zijn fastball is de afgelopen maanden ook steeds sneller geworden.
Garrett gooide onder toeziend oog van de Marlins scouts, eerder dit jaar, nog 19 strikeouts in één wedstrijd. Dit moet indruk gemaakt hebben, want Miami moest diep in de buidel tasten om Garrett te overtuigen niet voor Vanderbilt te kiezen. De Marlins gaven de lefty uit Florence, Alabama uiteindelijk bijna $4.2 miljoen tekenbonus, wat boven het door MLB aangeraden bedrag voor de zevende selectie ligt.
Garrett is in potentie de beste werper in de Minors van Miami, maar hij zal dat in 2017 moeten gaan bewijzen. De Marlins besloten hem in 2016 niet te laten gooien, maar hem rust te geven. Garrett gooide alleen drie korte wedstrijden in de Instructional League. In 2017 zou pitchen voor de Gulf Coast Marlins te verwachten zijn, maar Garrett is verder dan zijn leeftijd zou laten denken. Single-A Greensboro is niet uit te sluiten.
Nr. 2: Luis Castillo (RHP)
Castillo werd door de Marlins aangetrokken in de Casey McGehee-deal van december 2014. De Floridianen wilden hem in 2016 eigenlijk weer doorverkopen, want hij was onderdeel van de trade die Andrew Cashner naar de Marlins haalde. Castillo werd uiteindelijk door trade partner San Diego teruggegeven aan Miami, toen nieuwe Marlins-werper Colin Rea geblesseerd bleek te zijn.
Achteraf gezien zullen de Marlins niet ongelukkig zijn met deze ontwikkeling, want Castillo ontwikkelt zich uitstekend. De Dominicaan heeft een snelle arm en heeft genoeg kracht opgebouwd om zo nu en dan de 101 mph te halen met zijn fastball. Ook zijn slider en zijn change-up tonen voldoende aanknopingspunten dat Castillo uiteindelijk over drie plus-pitches zal kunnen beschikken.
In 2016 gooide Castillo overwegend in Single-A (Adv.), voor de Jupiter Hammerheads. In 118 innings gooide hij 91 keer drie slag, 18 keer vier wijd en kreeg hij slechts 2 homeruns tegen. Met een ERA van 2.07 op zak vertrok hij aan het einde van het seizoen naar Double-A Jacksonville, waar hij ook nog 14 innings gooide: 12 strike-outs, 7 walks, 3.86 ERA.
Castillo heeft veel talent, dat hij komend seizoen in Double-A mag verfijnen.
Nr. 3: Tyler Kolek (RHP)
Tyler Kolek was de Marlins’ eerste-ronde-selectie (nr. 2 overall) in de draft van 2014, tussen Brady Aiken (nr. 1, Astros) en Carlos Rodon (nr. 3, White Sox) in. Ten tijde van de draft was deze keuze te verdedigen, want Kolek gooide in high school al 102 mph.
De jonge Texaan leek een can’t miss prospect, maar bijna drie jaar later spelen mede-top-10-selecties Rodon, Kyle Schwarber (nr. 4, Cubs), Aaron Nola (nr. 7, Phillies), Jeff Hoffman (nr. 9, Blue Jays) en Michael Conforto (nr. 10, Mets) in de Majors. Kolek gooit intussen, na een slecht jaar in 2015, al sinds april 2016 geen pitch meer. De werper onderging aan het begin van het seizoen Tommy John surgery.
Als er dan iets positiefs naar voren moet komen voor Kolek, is het dat hij in Spring Training goed voor de dag kwam, totdat zijn UCL knapte. Zijn power fastball is natuurlijk een plus-pitch, maar de rest van zijn breaking pitches blijven een beetje achter. Het is moeilijk om nu iets over de directe toekomst van Kolek te zeggen, omdat hij zeker niet fit zal zijn als het seizoen begint. Het is voor hem, en voor de Marlins, te hopen dat zijn gestagneerde ontwikkeling weer lostrekt.
https://www.youtube.com/watch?v=eLKvxnc6D98
Nr. 4 – 10
4. Brian Anderson (3B)
In 2016: Single-A (Adv.) Jupiter & Double-A Jacksonville
Leeftijd: 23
Anderson is een hitter. Dat liet hij aan het begin van het seizoen zien in Single-A (Adv.), met een .302 AVG, .377 OBP en .440 slugging in 182 slagbeurten. De homeruns bleven een beetje uit; die kwamen na zijn promotie naar Double-A pas om de hoek kijken (8 in 301 ABs). In de Arizona Fall League zette Anderson de puntjes op de ‘i’, door het homerunklassement van de naseizoenscompetitie aan te voeren.
Op het derde honk kan Anderson aardig uit de voeten, maar het is zijn aanvallende spel dat hem een potentieel Major Leaguer maakt. In 2017 zal hij een Double-A/Triple-A-combinatie spelen. Tegen de tijd dat er een plekje open is op drie in Miami, is hij klaar.
5. Jarlin Garcia (LHP)
In 2016: Rookie League Gulf Coast, Single-A Jupiter & Double-A Jacksonville
Leeftijd: 23
Garcia is een laatbloeier die pas op zijn vijftiende ging honkballen. Na jaren van voetbal, bleek de lange, dunne Dominicaan een levendige arm te hebben, waar een fastball van 96 mph in verstopt zit. Ook bleek Garcia een geweldige aanleg te hebben voor het gooien van een gemene curveball. Hoewel zijn slider en change-up nog niet goed genoeg zijn ontwikkeld, wijst de pijl voor de rechsthandige reliever recht omhoog.
In juli 2016 werd Garcia al even opgeroepen door de Marlins, maar hij speelde in de vier dagen dat hij in Miami was niet. In 2017 bestaat de mogelijkheid dat hij alsnog een kans krijgt. Het seizoen lijkt hij te beginnen in Double-A.
6. Austin Dean (OF)
In 2016: Double-A Jacksonville
Leeftijd: 23
Dean is één van de andere power hitters in de Marlins-organisatie, hoewel hij zijn line-drive-swing zo langzamerhand in moet gaan ruilen voor een homerun swing. Na jaren van goede slagzone-discipline en weinig homeruns, leek 2016 ineens het jaar te zijn dat Dean altijd voluit stond te swingen. Naast zijn career high 11 homeruns, kreeg hij ook maar liefst 110 keer drie slag.
De Marlins hebben een getalenteerd en relatief jong outfield, dus Dean moet behoorlijk aan de weg timmeren wil hij een kans maken. Miami vond het dan ook niet nodig om hem te beschermen voor de Rule 5 Draft, door hem op het 40-man roster te zetten. Het feit dat de 23-jarige nr. 6 prospect van de Marlins niet gekozen werd in de Rule 5 Draft, zegt alles over het Minors-systeem van Miami. Dean start in Double-A, met uitzicht op Triple-A New Orleans.
7. Dillon Peters (LHP)
In 2016: Single-A (Adv.) Jupiter & Double-A Jacksonville
Leeftijd: 24
Peters maakt een aparte carrière door. Na in 2011 gedraft te zijn vanuit High School, weigerde hij te tekenen voor de Indians. Hij ging naar college, naar Texas. Daar gooide hij uitstekend, maar in zijn laatste jaar blesseerde hij zijn elleboog. Ondanks het vooruitzicht van Tommy John surgery, draftten de Marlins hem in 2014. Peters tekende voor een schamele $175.000.
Na zijn operatie en de eerste jaren in de Minors, was zijn fastballsnelheid schrikbarend gedaald. In 2016 werd de lefty echter weer met enige regelmaat geklokt op 96 mph. Combineer die snelheid van de linkerkant met een goede curve, een aardige change-up en de mentaliteit van een pitbull en Peters lijkt op weg naar een goede carrière. In 2017 starten in Double-A, maar dit is het seizoen waarin hij door (moet of zal) breken.
8. Stone Garrett (OF)
In 2016: Rookie League Gulf Coast & Single-A Greensboro
Leeftijd: 21
Garrett was de prospect die eerder dit jaar met een mes verwond werd door voormalig Marlins-top-prospect Josh Naylor. De Marlins waren duidelijk niet gecharmeerd van Naylor’s pranks, want de eerste honkman werd kort na het incident verkocht aan de Padres. Garret’s agent Larry Reynolds was overigens niet overtuigd dat het ongeluk een uit de hand gelopen grap was.
Hoe dan ook, Garrett miste twee maanden na een operatie aan zijn duimzenuw, die beschadigd was tijdens het incident. In 2016 kwam Stone dus ook maar tot 197 slagbeurten. Hierin sloeg hij .213 met 9 doubles en 6 homeruns, maar kreeg hij ook een whopping 71 keer drie slag. Er is dus nog veel winst te boeken voor Stone. De outfielder bracht een gedeelte van zijn winter Down Under door, spelend in de Australian Baseball League. In 2017 doet hij Single-A Greensboro over.
9. Thomas Jones (OF)
In 2016: Rookie League Gulf Coast
Leeftijd: 19
Thomas Jones is een maand ouder dan de jongste speler in deze top 10 (Braxton Garrett) en dat is aan alles te zien. Hij is in alles een high risk, high reward-speler, een jongen met een ongelooflijk atletische bouw en enorme potentie. Dat is echter alles wat hij tot nu toe is: potentie. Gebrekkige defensieve instincten, weinig controle over zijn knuppel, snel afgeleid in het outfield.
Jones is jaren, jaren verwijderd van enige bijdrage leveren aan de Marlins. Het is de verwachting dat hij 2017 begint in extended spring training, voordat hij naar de Gulf Coast Marlins in de Rookie League gaat.
10. Isael Soto (OF)
In 2016: Single-A Greensboro
Leeftijd: 20
Een gescheurde meniscus onderbrak Soto’s seizoen in 2015 hinderlijk, maar in 2016 bleef Soto het hele seizoen fit. De Dominicaanse outfielder maakte een solide seizoen door in Single-A Greensboro, waarin hij 448 slagbeurten kreeg, 9 homeruns sloeg en een OPS van .719 noteerde.
Als outfielder heeft Soto alles in zich een prima rechtsvelder te worden, met zijn snelheid en bovengemiddelde arm. Zijn aanvallende spel is nog een beetje hit and miss (no pun intended), maar hij boekte vooruitgang in het afgelopen seizoen. Komend jaar doet hij waarschijnlijk Greensboro over, voordat hij naar Single-A (Adv.) Jupiter doorstroomt.
Conclusie
Het is niet veel, in Miami’s Minor Leagues. Dit farmsysteem staat stevig en met twee benen in de onderste vijf, misschien wel onderste drie farmsystemen in de MiLB. De bovenste twee spelers hebben nog een kans, nummers 3 tot 5 hebben meer kans op slagen dan floppen, en de onderste helft van de lijst is… fringy op zijn best. Dit is simpelweg geen goed Minor League-systeem. Eens te meer een bewijs dat men in Miami weinig kaas gegeten heeft van hoe je een succesvolle honkbalclub runt.
Remember the names
Jake Esch (RHP), Austin Brice (RHP), J.T. Riddle (SS/2B), Tomas Telis (C/1B), Cody Poteet (RHP)
