Deze winter neemt SportAmerika.nl per divisie een kijkje in de Minor Leagues: de Prospect Watch. Per team maken we de Prospect Top 10 voor het komend jaar op. We zijn aangekomen in de NL East, in ’the deep South’.
AFLEVERING 14: ATLANTA BRAVES
Top of the bill
In de Prospect Watch van de Rockies refereerden we er al even aan: de top van het Minor League-landschap bestond eind november zo’n beetje uit de Dodgers, Rockies, Astros, Yankees en Braves. Inmiddels zijn de White Sox daar bijgekomen en de Red Sox en Twins iets gezakt.
Van dit rijtje is de club uit Atlanta het team dat al enige tijd stabiel tot de top 8 van beste farmsystemen behoort. Het afgelopen seizoen is de indrukwekkende diepte waarover de Braves beschikken extra goed te bewonderen geweest. Van Triple-A tot Rookie Ball, van Gwinnett tot Danville: de Braves-organisatie is afgeladen met prospects over wie iets te vertellen valt. Riemen vast, deze editie van de Prospect Watch is langer dan normaal.
Paradepaardje
Eén farmteam sprong er dit seizoen met kop en schouders bovenuit. Het paradepaardje van de Braves bevond zich dit seizoen in Rome, Georgia. De Rome Braves werden door Baseball America uitgeroepen tot Minor League Team of the Year en de gerenommeerde publicatie kwam superlatieven tekort.
“[Rome] might be remembered as one of the better minor league teams of the early 21st century. The rotation featured prospects in all six spots; that’s because it had too many prospects to settle for a five-man rotation.”
J.J. Cooper, Baseball America
De Baby Braves wonnen het kampioenschap van de South Atlantic League na een dramatische eerste helft van het seizoen. Eind juni was de ploeg de weg volledig kwijt. Met 27 winstpartijen en 42 maal verlies leken de playoffs ver weg. Austin Riley sloeg geen deuk in een pakje boter, Ronald Acuna was geblesseerd, Kolby Allard had een problematische start en de rest van de ploeg zat nog in de ontwikkelings- of revalidatiefase. In niets leek de ploeg van manager Randy Ingle op weg naar een succesvol seizoen.
Don’t call it a comeback…
De tweede helft van het seizoen was echter een ander verhaal. Acuna fit, Riley in the zone (17 homeruns na de All-Star break), een starting rotation met vier voormalig first round draftselecties en Arubaanse outfielder Ray Patrick Didder die zich ontpopte tot een buitengewoon nuttige speler: allemaal factoren die ervoor zorgden dat de Braves geen spaan meer heel lieten van de tegenstand: 43 keer winst, 27 keer verlies en een plek in de playoffs.
In de playoffs had de fenomenale starting four geen kind aan Charleston en Lakewood. Allard, Max Fried, Mike Soroka en Touki Toussaint combineerden 42.1 innings, waarin ze 37 strikeouts, 24 hits, 5 walks, 3 earned runs, een 0.64 ERA en een 0.69 WHIP de geschiedenisboeken in schreven. De kampioenstrofee kwam naar Rome.
More fun…#romebraves #champs pic.twitter.com/t1CkwBUOHH
— Rome Braves (@TheRomeBraves) September 17, 2016
Eén zwaluw maakt natuurlijk nog geen zomer, maar Rome is niet het enige Braves farmteam dat stikt van het talent. De hele organisatie zit er eigenlijk vol mee. Zo vol, dat Touki Toussaint niet eens de top 10 haalde (hij zou 11e staan) en ook Austin Riley (12) buiten de boot valt. Wie hebben de cut dan wel gehaald?
Prospect Top 3
Nr. 1: Dansby Swanson (SS)
Vanderbilt University-product Dansby Swanson zal voor een groep Nederlandse honkballiefhebbers geen onbekende zijn. De infielder was in 2014 nog te bewonderen in het Pim Mulierstadion in Haarlem, waar hij voor Team USA uitkwam tijdens de Haarlemse Honkbalweek. Een jaar later maakten de Arizona Diamondbacks hem de nummer 1 overall selectie in de MLB Draft, één plek voor zijn Honkbalweek-double-play-partner Alex Bregman (Houston).
Waar Swanson tijdens de Honkbalweek voornamelijk indruk maakte met zijn golvende bos haar en de flinke voorraad vrouwelijke fans om zich heen, liet hij voorafgaand aan de draft nog maar eens goed zien waar de Commodore op het honkbalveld allemaal toe in staat was. In 281 slagbeurten sloeg hij .335 met een 1.046 OPS. Met 24 doubles, 6 triples, 15 homeruns, 16 gestolen honken en bijna evenveel walks als strikeouts, werd Swanson de eerste van drie korte stops die op rij gekozen werden (Swanson, Bregman, Rodgers).
Midnight train to Georgia
Swanson’s carrière bij de Diamondbacks was echter van korte duur. Na 83 slagbeurten was het seizoen voorbij en werd de korte stop met Ender Inciarte en Aaron Blair aan de Atlanta Braves verkocht, in ruil voor Shelby Miller. Swanson, geboren en getogen in Kennesaw (43,5 km buiten Atlanta), mocht naar huis.
Leek de trade toen al een slecht idee, is het een jaar later duidelijk geworden dat de Braves de D’backs uitgekleed hebben. Swanson vloog door de Minors heen. Na een vlammend begin in Single-A (Adv.) Carolina (nu: Florida Fire Frogs), werd Swanson naar Double-A Mississippi opgeroepen.
Daar liep de infielder voor het eerst tegen wat tegenslag op. Twee keer zoveel strikeouts als vrije lopen, plus dalende gemiddeldes (.261 met een .744 OPS) wekten de indruk dat Swanson nog wat rijpen te doen had. Desondanks riepen de Braves hem op naar de Majors. De krullen waren op weg naar Atlanta.
Met de Braves kreeg hij nog 7 weken en 129 slagbeurten om zich te bewijzen. De aanpassing aan de Majors ging Swanson dusdanig goed af (.302/.354/.442, 7 doubles, 1 triple, 3 homeruns) dat het een zekerheid lijkt dat de 22-jarige komend seizoen de startende korte stop is voor de Atlanta Braves. Hoewel hij geen MVP-kaliber speler lijkt, presteert Swanson over de hele linie constant genoeg om een jarenlange Major League-carrière tegemoet te gaan. Zijn off-the-field-houding zal ook een flinke schare fans opleveren.
Nr. 2: Ozzie Albies (2B/SS)
Ozhaino (Ozzie) Albies is de derde speler van Curaçao die het Braves-blauw aantrekt. Het feit dat eilandgenoten Andruw Jones en Andrelton Simmons ook successen boekten in Georgia, was voor Albies ook reden om in 2013 bij Atlanta te tekenen.
Vanaf het moment dat Albies aan zijn profcarrière begon, zijn de ‘aandelen Ozzie’ alleen maar in prijs gestegen. In 2014, voor de GCL Braves en Danville, maakte hij een geweldig seizoen door. Een promotie naar Single-A Rome in 2015 was ook niet teveel gevraagd voor de switch-hitter, want hij haalde als jongste speler dat jaar de Futures Game (1-uit-2).
Albies begon binnen de Braves-organistie en op de MLB-lijstjes ook gestaag te stijgen. Met enorme sprongen heeft de infielder zich opgewerkt van krap in de top 100 tot 12e overall op MLBPipeline, tussen Amed Rosario (Mets, 11) en Anderson Espinoza (Padres, 13) in.
Up, up, and away
De forse stijging heeft Albies te danken aan een uitstekend seizoen in Double-A. Hij begon het seizoen in Mississippi, waar hij .369/.442/.512 sloeg. Na 22 optredens hadden de Braves al genoeg gezien, want de tweede honkman/korte stop werd gepromoveerd naar Triple-A Gwinnett, waar de dan pas 18-jarige tegen jaren oudere tegenstand kwam te staan.
Deze tegenstand was nog wat teveel gevraagd voor de atletische infielder, want in een maand Triple-A sloeg hij slechts .248/.307/.351. Op 30 juni werd hij weer teruggeplaatst in Double-A, waar hij doorging waar hij gebleven was. Albies eindigde het seizoen met een triple slash van .321/.391/.467 in Double-A.
Zijn geweldige instincten, snelheid en soft hands maken Albies bij tijd en wijle een ongelooflijke verdediger. Hoewel hij weinig homeruns slaat, doet het geluid waarmee de bal van zijn knuppel komt geloven dat hij harder slaat dan de statistieken laten zien. Zijn line-drives zorgen voor een grote hoeveelheid tweehonkslagen en ook zijn snelheid legt hem geen windeieren.
De doorbraak van Dansby Swanson op korte stop heeft Albies van zijn eigen positie verdreven, maar het jonge kind van Curaçao kan ook uitstekend uit de voeten op het tweede honk. In de nabije toekomst zullen Swanson en Albies dus samen in Atlanta up the middle de dienst uitmaken. In 2017 zal Albies een heel seizoen Triple-A mogen draaien.
Nr. 3: Kolby Allard (LHP)
De Rome-rotation kende zoals gezegd een grote hoeveelheid geweldige startende werpers, maar Kolby Allard is misschien wel de beste. Een moeilijke start aan zijn seizoen in 2016 zag hem een niveau teruggezet worden, van Single-A Rome naar Rookie League Danville. Allard had echter maar vijf starts nodig te laten zien dat hij de boel op de rails had.
Terug in Rome ging Allard 4-0 met een 1.72 ERA (37 strikeouts in 31 innings). In de playoffs gooide hij 12 scoreless innings, op weg naar het kampioenschap voor Rome.
Allard gooit een goede fastball die tussen de 90 en 94 mph schommelt. De lefty weet de weg naar de strikezone ook goed te vinden, getuige het hoge aantal slagballen dat hij gooit. Zijn beste pitch is echter zijn hamercurveball, die met een lichte afwijking vrijwel recht naar beneden dropt. Daarnaast heeft hij een change-up ontwikkeld die alleen maar beter lijkt te worden, wat hem drie echte wapens geeft.
Allard is een echte pitcher, die zonder problemen een uitstekende nummer 2 in de Majors kan worden. In 2017 gaat hij weer een stapje omhoog, naar Single-A (Adv.). Als zijn ontwikkeling daar niet stagneert, ziet hij ook zeker Double-A voor het seizoen voorbij is.
Nr. 4 – 10
4. Sean Newcomb (LHP)
In 2016: Double-A Mississippi
Leeftijd: 23
Gedraft door de Angels, naar de Braves gestuurd in ruil voor Andrelton Simmons. Voerde in 2016 de Southern League aan met 152 strikeouts in 140 innings. Newcomb is een echte power lefty, met een fastball die de 95 mph aantikt. Daarbij gooit hij een scherpe curveball en een aardige change-up.
De 23-jarige heeft echter één probleem en dat is gebrek aan focus. Tijdens zijn starts kan hij af en toe de draad een beetje kwijtraken, wat tot vervelende innings kan leiden. Krijgt hij die bijzaken onder controle, kan hij een zeer verdienstelijk Major Leaguer worden, met indrukwekkende stuff. Hij begint 2017 in Triple-A, maar zal waarschijnlijk op een gegeven moment tijdens het seizoen zijn debuut voor Atlanta maken.
5. Ian Anderson (RHP)
In 2016: Rookie League Gulf Coast & Rookie League Danville
Leeftijd: 18
Werd veel eerder in de eerste ronde gedraft dan gedacht werd. Voorspelden wij hem nog op plek 14, waren het de Braves die op plek 3 al toeslagen. Dit had waarschijnlijk met een lager prijskaartje te maken; de Braves wilden elders in de Draft flink over slot gaan, dus toen Ian Anderson ruim $2.5 miljoen onder de indicatieprijs voor een nummer 3-selectie ging zitten, wisten de Braves het wel.
In onze Draft Preview schreven we over Anderson al het volgende:
Anderson is pas net 18 jaar oud, maar gooit al wel 91-94 mph, met uitschieters tot 97 mph. Daarnaast heeft een loopy, slurvy curveball waarmee hij tegenstanders volledig op het verkeerde been kan zetten. De hoop is dat hij deze slurve in de pro’s om kan zetten naar twee verschillende pitches: een slider en een curve.
Anderson’s beste kwaliteit is het feit dat zijn pitches allemaal vanuit dezelfde armpositie komen. Het is voor slagmensen dus moeilijk te zien wat er op ze afkomt. Is het een fastball, is het de laat-brekende curve of is het de change-up?
De 18-jarige rechtshander had een goed eerste profseizoen (36 strikeouts in 40 innings, 12 walks) in de Rookie League. Het succesteam in Rome is zijn volgende stap. Hij zal heel 2017 voor de Baby Braves spelen.
6. Mike Soroka (RHP)
In 2016: Single-A Rome
Leeftijd: 19
Bracht menig winter met Canadese jeugdteams door in Orlando, Florida, waar de Braves Spring Training houden. De scouts van Atlanta hadden Mike Soroka dus al vaker zien gooien en de Braves grepen de High Schooler aan het eind van de eerste draftronde in 2015.
Soroka gooit een harde sinker (92-94 mph), een strakke curveball en een bovengemiddelde change-up. Daarnaast weet hij altijd een intelligente oplossing te verzinnen als hij in de problemen komt. De voormalig ijshockeyer heeft zijn hockeymentaliteit meegenomen naar het honkbal en kan zich figuurlijk gezien vastbijten in een tegenstander. Hij had een klasse-seizoen met de andere toptalenten bij de Rome Braves in 2016 en zal een niveau hoger gaan gooien in 2017, in Single-A (Adv.).
7. Kevin Maitan (SS)
In 2016: –
Leeftijd: 16
“Kruising tussen Miguel Cabrera en Chipper Jones”. “Lijkt op Miguel Sano”. “Once-in-a-generation-talent”.
Het mag duidelijk zijn dat er in de scoutwereld een aantal mensen fan is van de pas 16-jarige Kevin Maitan. De Braves sloegen dan ook direct toe toen de korte stop beschikbaar kwam in de internationale draft, waarin hij als grootste talent te boek stond. Voor $4.25 miljoen verzekerden ze zich ervan dat Maitan voorlopig het Braves-tenue aantrekt.
Maitan is een übertalent. De potentie druipt van hem af, zowel aan slag, als in het veld. Het zou dan ook niemand verbazen als hij de komende seizoenen in sneltreinvaart de prospectlijsten opschiet. Een move naar het derde honk lijkt ook in het verschiet te liggen, maar 2017 wordt hoe dan ook een mooi eerste profseizoen voor de Venezolaan. Rookie League Gulf Coast mag als eerste kennismaken met de tiener, maar Single-A Rome ligt op de loer.
8. Ronald Acuna (OF)
In 2016: Single-A Rome
Leeftijd: 19
Acuna, net als Maitan afkomstig uit Venezuela, tekende in 2014 bij de Braves. Na een succesvol eerste seizoen in 2015 schoof Atlanta de outfielder op naar Single-A Rome. Acuna begon sterk aan het seizoen, maar een duimblessure zette hem van half-mei tot half-augustus buitenspel.
Ondanks de langdurige blessureperikelen liet Acuna zien een uitstekende honkballer te zijn. In 148 slagbeurten voor Rome sloeg hij .311/.387/.432 met een .819 OPS. Vier homeruns en 14 steals geven hem een dreiging die tegenstanders tijdens wedstrijden aardig bezighoudt.
Ook defensief kan Acuna goed uit de voeten. Een move naar een corner outfield spot lijkt wel een logische, maar voorlopig kan de 19-jarige Venezolaan zich prima redden in het midveld. Na zijn verkorte seizoen, speelt Acuna nu de winter in de Australian Baseball League, waar hij in de bovenste regionen van alle aanvallende categorieën bivakkeert. Zijn team, de Melbourne Aces, heeft hem inmiddels omgedoopt tot “The Answer to Everything”.
Ronald Acuna's season to date has been so good, we've dubbed him "The Answer to Everything" pic.twitter.com/6Mwg0LRBEf
— Melbourne Aces (@MelbourneAces) December 12, 2016
Acuna is misschien wel de speler in de Braves-organisatie met het hoogste plafond. Er zit echter ook flink wat risico aan hem verbonden, want het is nog niet duidelijk wat hij precies kan. In 2017 zal hij doorschuiven naar Single-A (Adv.).
9. Max Fried (LHP)
In 2016: Single-A Rome
Leeftijd: 22
Fried is, net als Swanson en Newcomb, geen eigen draftproduct. Ook deze linkshandige werper werd in een trade aangetrokken, in dit geval van San Diego in ruil voor Justin Upton. De Braves konden Fried te pakken krijgen omdat deze, vlak voor de trade, Tommy John-surgery aan zijn elleboog had ondergaan. Na een stuk van 2014 en heel 2015 vanaf de kant te hebben toegekeken, kon Fried in 2016 eindelijk los.
Na 20 maanden geen bal te hebben gegooid, pitchte de voormalig High School-teamgenoot van de nummer 1 pitching prospect in baseball (Lucas Giolito) het hele 2016-seizoen in Single-A. Met 112 strikeouts in 103 innings en een ongelooflijke reeks in de play-offs, liet Fried zien dat hij zo goed als terug van weggeweest is. Zijn fastball (mid-90’s), Sandy Koufax-achtige curve en bovengemiddelde change-up gaan hem ver brengen.
In 2017 schuift Fried op naar Single-A (Adv.), met uitzicht op Double-A.
10. Joey Wentz (LHP)
In 2016: Rookie League Gulf Coast & Rookie League Danville
Leeftijd: 19
Dan ben je ineens aanbeland bij nummer 10 en wil je eigenlijk nog minstens vier spelers op deze plek bespreken. Keuzes, keuzes. Met de kanttekening dat op deze plek Touki Toussaint, Travis Demeritte, Austin Riley of Kyle Muller haddden kunnen staan, stemt Joey Wentz net iets meer tot de verbeelding.
De Braves waren onder de indruk van Wentz, want ze draftten hem in de eerste ronde (plek 40). Het geld dat ze bespaard hadden met de lagere bonus voor Ian Anderson moest aan Wentz worden gegeven om hem te overtuigen. Voor iets meer dan $3 miljoen zette de lefty uiteindelijk zijn handtekening.
Spoel de band door naar het einde van het seizoen en het is duidelijk waarom: 44 innings, 53 strikeouts, 3.68 ERA. Wentz is nog jaren aan ontwikkeling verwijderd van de Majors, maar zijn plus-pitches (fastball, curve, change-up) geven hem voldoende aanknopingspunten om zich komend jaar in Single-A Rome verder te ontwikkelen.
Conclusie
Over de Atlanta Braves Minor Leagues is, als dat nog niet duidelijk was, ongelooflijk veel te vertellen. Met tien prospects doe je het systeem eigenlijk te weinig eer aan. De Braves zijn loaded. Het trio bovenaan de lijst is niet de meest getalenteerde 1, 2, 3 van alle Minor League-systemen. Die eer gaat naar de Dodgers (DeLeon, Bellinger, Verdugo), Yankees (Frazier, Torres, Mateo), Brewers (Brinson, Ray, Hader), Phillies (Crawford, Moniak, Thompson) of White Sox (Moncada, Giolito, Kopech).
Qua top 10 zet Jim Callis van MLBPipeline de Yankees op één, White Sox op twee en Braves op drie. Atlanta heeft volgens Callis één klein minpuntje: de pitchers uit hun top 10 brengen wat risico met zich mee. Er is echter geen organisatie in de MLB die op dit moment zo diep volgestopt zit met bovengemiddeld talent als de Braves, wat het risico drastisch minimaliseert.
Braves-fans, verstoken van enig succes in de laatste jaren, zijn wel de eerste om je te vertellen dat hun farm de beste is en dat hun spelers beter zijn dan andere spelers, zelfs als dat twijfelachtige vergelijkingen oplevert. Toch, als je een beetje langs de sterkgekleurde Bravesbril kijkt, is er geen twijfel over mogelijk: Hotlanta is back, de Bravos komen er weer aan.
Remember the names
Travis Demeritte (2B), Touki Toussaint (RHP), Kyle Muller (LHP), Ray Patrick Didder (OF), A.J. Minter (LHP), Christian Pache (OF), Lucas Sims (RHP), Austin Riley (3B), Patrick Weigel (RHP).
