Derek Jeter, Larry Walker toegelaten tot Hall of Fame


Elk jaar is de Hall of Fame-verkiezing in het Amerikaanse honkbal een fenomeen, maar sommige jaren is het allemaal nog spannender. Dit was zo’n jaar. Met een aantal nieuwe gezichten op het stembiljet en met Larry Walker voor de 10e (en hoe dan ook laatste) keer op het formulier was het ook in 2019/2020 weer flink scorebord-kijken. Daarbij was het de eerste verkiesmogelijkheid van Derek Jeter, met als bijbehorende vraag of hij als tweede speler in de geschiedenis unaniem de Hall ingestemd zou worden.

In totaal hebben 397 baseball writers een stem uit uitgebracht. Dit is minder is dan de 425 van vorig jaar. Alleen de journalisten die 10 jaar aangesloten zijn bij de Baseball Writers Association of America (BBWAA) en ook 10 jaar actief zijn binnen de honkbaljournalistieke wereld mogen stemmen voor de Hall of Fame. Pensionado’s mogen nog tot tien jaar na hun pensioen meestemmen, behalve wanneer er een lifetime honorary membership aan een schrijver wordt toebedeeld. Zo stemde dit jaar Seymour Siwoff op 99-jarige leeftijd nog voor de Hall, maar hij zou het resultaat niet meer meekrijgen. Siwoff overleed op 29 november, kort nadat hij zijn stemformulier had opgestuurd.

Het werd een spannende avond, met een schitterende afloop voor twee geweldige spelers.

VOLLE BALLOT

Er staan al jaren meerdere enorme baseballnamen op de lijst die het telkens niet redden. Notoire dopingverdachten/honkballegenden als Barry Bonds, Roger Clemens, Manny Ramirez en Sammy Sosa lopen al geruime tijd een verkiezing mis. Allen stonden voor de achtste keer op de stemlijst, net als Curt Schilling, die ook opnieuw tekortschoot (zij het om heel andere redenen). Gecombineerd met het feit dat er maar liefst 17 nieuwe namen bijkwamen, moesten de stemgerechtigde leden van de Baseball Writers Association of America (BBWAA) aan de bak.

Om op de ballot terecht te komen, dient een speler tenminste 10 verschillende seizoenen in de Major League actief te zijn geweest, binnen een tijdsbestek van 15 jaar. Er is geen pre-selectie-commissie, zoals in de NFL. Om in de Hall of Fame te geraken, dient een speler op tenminste 75% van de ingeleverde stemformulieren voor te komen. Spelers die onder de 5% uitkomen, vallen definitief van de ballot af. Spelers die tussen de 5% en 75% uitkomen, komen volgend jaar terug op de lijst. De uiterste termijn om op de ballot te mogen staan is 10 jaar.

Onder de nieuwe namen bevonden zich kleine en grote sterren van weleer. Van de 17 nieuwelingen bleven er zeven op 0% van de stemmen steken: werpers Josh Beckett, Jose Valverde en Heath Bell, plus positiespelers Rafael Furcal, Brian Roberts, Chone Figgins en Carlos Peña. Sluggers Adam Dunn en Raul Ibanez ontvingen allebei één stem, net als pitchers J.J. Putz en Brad Penny. Derdehonkman Eric Chavez en pitcher Cliff Lee kregen beiden twee stemmen, infielders Alfonso Soriano en Jason Giambi ieder zes en de laatste afvaller was eerstehonkman Paul Konerko (10 stemmen; 2,5%). Outfielder Bobby Abreu was de enige nieuwkomer die het volgend jaar nog een keer mag proberen; hij ontving 22 stemmen (5,5%).

De totale uitslag van de stemming van dit jaar, zonder de hierboven besproken afvallers op de lijst (Fangraphs)

EINDELIJK GERECHTIGHEID VOOR WALKER

De belangrijkste en spannendste race van de late avond was die van Larry Walker. De immer zwaar ondergewaardeerde outfielder stond voor de tiende en laatste keer op de ballot. Na extreme ups and downs — in 2014 ontving Walker nog slechts 10,2% van de stemmen, na in 2011 nog op 20,3% te hebben ‘gepiekt’ — kwam er de laatste jaren meer aandacht voor het niveau van de rechtsvelder. In 2019 bleef de ex-Expo, -Rockie en -Cardinal nog steken op 54,6%. Dankzij een ongeëvenaarde jump van ruim 20% kwam de Canadees met 76,6% dit jaar toch aan de goede kant van de streep uit.

DISCUSSIE

Door de jaren heen is er veel discussie gevoerd over de Hall-waardigheid van Walker. Veelgebruikte tegenargumenten waren dat de five-tool-player regelmatig geblesserd was en dat hij het merendeel van zijn carrière zijn thuiswedstrijden op Coors Field speelde. Het stadion van de Rockies is berucht om de hoge aanvallende statistieken die spelers er kunnen verzamelen.
Desondanks is er meer dan voldoende bewijs dat de vijfvoudig All-Star en 1997 National League MVP een daadwerkelijke five-tool-speler was. Hij sloeg over zijn 17 Major League-seizoenen .313 met 383 home runs, 471 doubles en een .965 OPS. Hij stal en passant ook nog even 230 bases en won twee Gold Gloves voor zijn geweldige defense. In zijn fabelachtige MVP-jaar sloeg Walker .366. Hij voerde de National League aan met 49 homeruns en leidde de hele Major League met een .720 slugging percentage, 1.172 OPS en 409 total bases. Deze statistieken zijn nog indrukwekkender als je bedenkt dat Larry Walker nooit in verband is gebracht met steroïdengebruik, dat in die jaren hoogtijdagen vierde in de Major League.


Walker behoort tot een exclusief zevental dat tenminste .313/.400/.565 noteerde in hun carrière. De overige zes zijn Hall of Famers Babe Ruth, Jimmie Foxx, Ted Williams, Lou Gehrig, Hank Greenberg en Rogers Hornsby.

JETER NIET UNANIEM, WEL DIK SAFE

Veel minder spannend en verrassend was de uitverkiezing van Derek Jeter. De toelating van de legendarische Yankees-kortestop stond bij voorbaat al vast. Het was slechts de vraag met hoeveel procent van de stemmen Jeter naar Cooperstown mocht.
Het werd uiteindelijk 99,7% van de stemmen; één (voorlopig anonieme) journalist liet Jeter van de ballot. Jeter werd de volgende in een zeven jaar durende reeks van first ballot Hall of Famers. De afgelopen jaren werden Mariano Rivera, Roy Halladay, Chipper Jones, Jim Thome, Iván Rodríguez, Ken Griffey Jr., Randy Johnson, Pedro Martinez, John Smoltz, Greg Maddux, Tom Glavine en Frank Thomas bij de eerste mogelijkheid verkozen. Rivera is de enige speler in de geschiedenis die unaniem verkozen werd tot Hall of Famer.


Terwijl voornamelijk Twitterende Yankees-fans over elkaar heenvielen van verontwaardiging, doet het uitblijven van een unanieme verkiezing natuurlijk niets af aan Jeter’s toelating. The Captain is een onbetwiste Hall of Fame-speler, die als model of consistency en offensieve krachtpatser de league twee decennia naar z’n hand zette. De veertienvoudig All-Star won vijf World Series-titels met ‘zijn’ Yankees en staat zesde op de eeuwige honkslaglijst met 3.645 hits.

POSTSEASON-HELD

Naast zijn spel tijdens het seizoen werd Jeter vooral geroemd om zijn optredens tijdens de play-offs. In totaal speelde number 2 liefst 158 postseason-duels; bijna de equivalent van een normaal honkbalseizoen (162). In die wedstrijden sloeg hij gemiddeld .308/.374/.465.
Het was niet allemaal goud wat er in z’n carrière voor Jeter blonk. Ondanks zijn vijf Gold Gloves behoorde ‘Jeet’ tussen 2003 en 2014 tot de slechtste verdedigers op zijn positie. Hij noteerde een bijna onmogelijke -152 Defensive Runs Saved, twee keer zo slecht als de op één na slechtste defensieve kortestop in die periode: Hanley Ramirez (-73 DRS). Ter verdere illustratie: nummer twee overall op de lijst van slechtste verdedigers in die periode was Prince Fielder, met -95 DRS.
Deze statistieken doen natuurlijk niets af aan het feit dat Jeter een Hall of Fame-kaliber-speler is, die — geholpen door de pinstripes aan zijn lijf — tot bijna mythische hoogten werd getild. Een dikverdiend feestje ligt voor hem in het verschiet.

KANSHEBBERS EN NIEUWELINGEN IN 2021

Met een magere oogst nieuwe gezichten in 2021 is er een kans voor de grote namen die tot nu toe tekort komen om een slag te slaan.

FIRST-TIMERS

Hoewel de officiële lijst nog niet bekend is gemaakt, kunnen we de meest in het oog springende namen die komend jaar toegevoegd kunnen worden al even doornemen. Het drietal dat vermoedelijk de hoogste ogen gaat gooien bestaat uit werpers Mark Buehrle (vijfvoudig All-Star, viervoudig Gold Glove-winnaar, 2005 World Series-kampioen, een no-hitter en een perfect game, 500 starts en 10+ wins in 15 seizoenen op rij) en Tim Hudson (viervoudig All-Star, 222 wins, 3.49 ERA), plus outfielder Torii Hunter (vijfvoudig All-Star, negen Gold Gloves, 353 homeruns en 195 steals). Alledrie lijken ruim over voldoende accolades te beschikken om tenminste één jaar op de ballot te overleven.
Datzelfde kan niet gezegd worden over pitchers Dan Haren, Barry Zito en A.J. Burnett en positiespelers Aramis Ramirez, Shane Victorino, Grady Sizemore en Nick Swisher. Geen van deze spelers heeft een betere carrière gehad dan bijvoorbeeld Paul Konerko, Jason Giambi of Cliff Lee, die ook allemaal one-and-dones waren.

CURT SCHILLING

Grootste kanshebber voor komend jaar is Curt Schilling, die na een paar jaar van dalende resultaten de stijgende lijn weer te pakken heeft. Aan Schiling’s carrière als speler zal zijn uitgestelde toelating niet liggen. De werper behoorde jarenlang tot de beste pitchers ter wereld en heeft zich ruim voldoende bewezen. Helaas voor Schilling is er een ‘Morality Clause’ opgenomen in het stemreglement, ingesteld om spelers op basis van slecht karakter buiten de Hall te houden. Dat laatste is in het geval van Schilling wat hem tot nu toe buiten Cooperstown houdt. Zijn extreme politieke uitlatingen en ronduit racistisch gedrag na zijn spelerscarrière wegen al acht jaar zwaarder dan zijn on-the-field-prestaties. Toch maakt Schilling, die dit jaar op 70% strandde, een goede kans om in 2021 vereeuwigd te worden.

BONDS EN CLEMENS

Dan zijn daar nog de dopingzondaars Barry Bonds en Roger Clemens. Ook zij verschijnen volgend jaar voor de negende keer op de lijst. Het tweetal zag hun percentage dit jaar met slechts 1,5% stijgen; Bonds blijft steken op 60,7% en Clemens op 61%. Het lijkt erop dat de huidige groep stemmers ferm in hun eigen kamp (vergevings- en niet-vergevingsgezind) blijft zitten. In tegenstelling tot Walker en, een aantal jaar geleden, Tim Raines lijkt er weinig animo voor een ‘Get them to the Hall’-campagne voor Bonds en Clemens.

DE PROFITEURS

Als laatste is daar nog het handjevol spelers dat volgend jaar extra kan profiteren, aangevoerd door kortestop Omar Vizquel. Hoewel hij offensief gezien niet in de Hall thuishoort, was hij een magiër in het veld. Met 11 Gold Gloves in 24 (!) seizoenen in de Majors moet Vizquel opnieuw een sprong kunnen maken. Dit jaar nam zijn stempercentage met 10% toe, naar 52,6%.
Ook Scott Rolen zag zijn kansen toenemen. Zijn percentage verdubbelde dit jaar, van 17,2% tot 35,3%. Statistisch gezien behoort Rolen tot de betere derdehonkspelers in de geschiedenis. Dat was Walker op zijn positie echter ook, en hij moest wachten.
Naast Vizquel en Rolen zagen ook Billy Wagner (31,7%), Gary Sheffield (30,5%), Todd Helton (29,2%), Manny Ramirez (28,2%), Jeff Kent (27,5%) en Andruw Jones (19,4%) hun kansen (fors) toenemen. Voor Kent begint de tijd mee te spelen; hij staat volgend jaar voor de zevende keer op de ballot. Voor Andruw lijkt een Larry Walker-behandeling in het verschiet te liggen. De Curaçaoenaar sprong dit jaar 12% omhoog en begint steeds meer uitgesproken fans in de media en op Twitter te hebben die een potje voor de voormalig outfielder breken.
De dit jaar verkozen spelers worden op 26 juli ceremonieel verwelkomd in Cooperstown.

Jasper Roos
Jasper Roos
Hoofdredacteur. Schrijft voornamelijk over honkbal. Praat regelmatig in een microfoon. Pitch-sequence-aficionado. Shoeless Joe Jackson is een Hall of Famer.

2 REACTIES

  1. Het zou toch wat zijn als Bonds, Clements en Schilling volgend jaar geëerd gaan worden met een Hall Of Fame uitverkiezing. Ben nu al benieuwd hoe de presentatie en persconferentie dan zal verlopen. Nu was het een en al waardering van voorbeeldig gedrag en ‘respect for the game’.
    Wat me wel opviel tijdens de MLB Network HOF-show en alle nabeschouwingen is de toch wel grote nadruk een al dan niet ‘unanimous’ verkiezing. De Hall Of Fame is toch geen wedstrijd die je kunt winnen of verliezen? Het is een ‘honour and privilage’ zoals Walker en Jeter zelf ook benadrukten.
    De commentatoren zouden er verstandig aan doen om de waarde van een HOF verkiezing of het nu een ‘first ballot’, ’tenth ballot’, een 75% of unanieme verkiezing gelijk te waarderen. In mijn beleving doet dat het meeste recht af aan de Hall Of Fame.
    De respectvolle reactie van Jeter vond ik erg mooi om te zien. De HOF is geen vanzelfsprekendheid voor deze mannen. Zelfs Jeter was er zenuwachtig voor. Nu ik in jouw artikel lees dat hij de helft van z’n carrière defensief onderpresteerde is het ook begrijpelijk dat de er iemand is geweest die dit in zijn/haar stemgedrag tot uiting heeft laten komen…

  2. Helemaal mee eens, Peter. Dat unanieme geleuter moet maar eens afgelopen zijn. Het is een legendarische prestatie. Iemand die niet unaniem de Hall ingaat, is nog steeds een legende. Er zitten zat spelers in de Hall die beter waren dan Jeter, maar ook niet unaniem erin gingen. De eer is hetzelfde.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen