Dinsdagavond 23.00 uur Nederlandse tijd zetten de Chicago Blackhawks en titelhouder Florida Panthers het nieuwe NHL-seizoen in gang. Nu al belooft het een bijzonder seizoen te worden, want door de overeenkomst met DAZN kunnen wereldwijd veel meer mensen de NHL gaan volgen. Dat is natuurlijk iets voor later. Eerst duiken wij in onze traditionele 32-in-32 en belanden we op Long Island, waar veel is gebeurd deze zomer: New York Islanders.
SEIZOEN 2024-2025: MEER VAN HETZELFDE…
Als we de laatste seizoenen van de New York Islanders heel kort willen samenvatten, dan komt het vaak op het volgende neer. Defensief stabiel, maar een chronisch gebrek aan scorend vermogen. Het seizoen 2024-2025 was daarop geen uitzondering. Al viel die defensieve stabiliteit wel behoorlijk tegen. De doorgaans ueberbetrouwbare Ilya Sorokin had niet z’n allerbeste jaar. Zijn .907 save percentage is het slechtste uit zijn NHL-loopbaan, al zegt dat misschien wel meer over zijn voorgaande jaren. Daarbij komt dat de inmiddels 30-jarige Rus niet echt een solide backup achter zich had.
Aanvallend moest het vooral komen van de usual suspects. Maar dan zonder Mathew Barzal. De spelmaker kwam maar tot dertig wedstrijden. Een dergelijk gemis zal elk team voelen, maar zeker een team dat toch al moeizaam tot scoren komt. Nu moest het vooral van Bo Horvat (28 goals, 57 punten), Anders Lee (29 goals, 54 punten) en Kyle Palmieri (24 goals, 48 punten) komen. Voor de spelers zelf prima cijfers, maar als je topscorer tot slechts 57 punten in een compleet seizoen komt, heb je als club toch echt een probleem.
Als general manager probeerde Lou Lamoriello dit probleem wel aan te pakken, maar echt succesvol was hij daar niet in. Het even logische als verrassende gevolg was dan ook dat Mathieu Darche dat stokje van Lamoriello overnam. Dit moet zorgen voor frisse ideeën richting de toekomst. Een plan dat, gezien de leeftijd van dit roster de laatste jaren, zeker niet te vroeg komt. Ervaring is mooi, maar eerlijk gezegd hebben ze dit op Long Island wel wat te ver doorgevoerd.
SEIZOEN 2025-2026: EERSTE STAP RICHTING MOOIE TOEKOMST
In Mathieu Darche hebben de Isles nu een veel jongere (hij scheelt bijna 40 jaar met Lamoriello) GM en eentje die in de keuken heeft gekeken bij één de meest succesvolle franchises van de laatste jaren. De kennis die de 48-jarige Darche heeft opgedaan bij de Lightning mag hij nu op Long Island in de praktijk brengen. Op 23 mei werd Darche definitief aangesteld en een maand later kregen zijn nieuwe plannen al gestalte. Vlak voor de NHL Entry Draft deed Darche zaken met de Canadiens. Dit leidde tot een deal die – met enig gevoel voor overdrijving – de toekomst van de Islanders veranderde.
Terwijl de meeste van zijn collega’s zich bogen over de draft, daar had Darche nog een verrassing in petto. Zijn Isles hadden al de hoofdprijs gepakt tijdens de draft lottery, maar een paar uur voordat ze Matthew Schaefer tot first-overall bombardeerden, werd sterkhouder Noah Dobson naar de Montreal Canadiens getrade. Een flinke trade, want naast Emil Heineman pikten Darche en zijn team nog eens twee first-round picks op in Montreal. Daarmee werd één van de slechtste vijvers met talenten in één klap één van de beste.
FIRST-OVERALL
Na de trade van Dobson, die met name in 2023-2024 met 70 punten zijn klasse toonde, lag de weg open voor Schaefer, een jongere en in potentie betere versie van Dobson. Vervolgens gebruikten de Isles de picks van Montreal om Viktor Eklund en Kashawn Aitcheson op te vissen. De bijna 19-jarige Eklund, het jongere broertje van Sharks-aanvaller William, is een prima aanvulling voor de aanval en Aitcheson is op zijn beurt een sterke defensieve kracht. Wel eentje waar nog het een en ander aan geschaafd zal moeten worden voor hij klaar is voor het grote werk. Eklund speelde al tussen de grote mannen in Zweden, maar ook hij zal waarschijnlijk nog even een aanloopperiode nodig hebben alvorens in de NHL te debuteren.
Wat betreft de broodnodige verjongingskuur kunnen we niet alle credits aan Darche geven. Deze werd namelijk al vlak voor de laatste trade deadline ingezet toen clubicoon Brock Nelson na bijna twaalf seizoenen Long Island verruilde voor de bergen in Colorado. In die trade werd ook voormalig first-rounder Calum Ritchie betrokken, die als 20-jarige ook zomaar een onderdeel van de toekomst van deze franchise kan worden. Lamoriello wist de Avalanche in deze trade overigens ook nog een volgende first-round pick (2026 of 2027) afhandig te maken. We kunnen dus stellen dat één van zijn laatste trades de Isles al op het goede spoor hebben gezet.
OOK DIRECTE VERSTERKINGEN
De Islanders-fans kunnen dus met een goed gevoel richting de toekomst kijken. In korte tijd zijn er een paar grote talenten verzameld, maar die hebben nog wel even wat tijd nodig. Dat geldt niet voor een andere nieuwkomer. In de zoektocht naar creativiteit en goals kwam Darche uit bij Jonathan Drouin. Met zijn 30 jaar is Drouin bepaald geen talent meer, maar in feite wacht iedereen binnen de league nog steeds op het moment dat hij z’n belofte inlost. De Lightning kozen hem als derde tijdens de draft in 2013 achter Nathan MacKinnon en Aleksander Barkov, maar dat niveau heeft Drouin nooit benaderd. Op Long Island zullen ze hopen dat hij in elk geval een klein beetje in de buurt van de klasse van die twee komt…
Maxim Shabanov is ook een nieuwe naam op de aanvallende lijnen. De relatief kleine Rus (1.73m) werd opgepikt bij Traktor Chelyabinsk in de KHL. In de Russische competitie wist Shabanov de laatste jaren het net aardig te vinden, maar land- en naamgenoot Tsyplakov bewees vorig jaar al dat dit geen garantie is voor de NHL. In zijn eerste jaar in Noord-Amerika bleef Tsyplakov steken op 10 goals en 35 punten. Mogelijk dat hij profiteert van de aanwezigheid van een landgenoot en we moeten ook zeker niet vergeten dat Mathew Barzal terug is om met goals en passes te strooien voor deze franchise.
NIEUWE START?
Coach Patrick Roy zal naar alle waarschijnlijkheid ook Anthony Duclair weer in zijn armen sluiten. Het boterde niet zo tussen de winger, de coach en de general manager maar nu die laatste (en zijn regels betreffende gezichtsbeharing) vertrokken is, ligt de weg open voor Duclair om weer belangrijk voor deze club te zijn. Simon Holmstrom was dat vorig jaar al. De jonge Zweed, first-rounder in 2019, ontwikkelt zich goed de laatste twee jaar en alle betrokkenen zullen hopen dat die trend doorzet. Vorig seizoen eindigde Holmstrom op 45 punten. Nu is het zaak de 50 aan te tikken en het liefst nog meer.
Emil Heineman zal het ongelijk van de Canadiens willen bewijzen na de trade. Vorig seizoen liet de 23-jarige winger af en toe leuke dingen zien, maar het was dus niet goed genoeg om in Montreal te mogen blijven. Aan leermeesters geen gebrek. Routiniers als Jean-Gabriel Pageau, Casey Cizikas, Anders Lee en Kyle Palmiere hebben in de loop der jaren het klappen van de zweep wel leren kennen. Roy en Darche zullen van hen vragen de jonge, aanstormende talenten wegwijs te maken in de NHL.
STABIEL
Defensief zit het al jaren goed in elkaar. Ryan Pulock en Adam Pelech zijn zo ongeveer met elkaar vergroeid. De twee blueliners debuteerden allebei in 2015-2016 en wijken praktisch niet van elkaars zijde. Op het ijs dan. Eigenlijk moeten we in één adem ook de naam van Scott Mayfield noemen. Nog zo’n vaste waarde die niet weg te denken is van deze blauwe lijn. Het zijn ook stuk voor stuk spelers die nog wel een paar jaar vastliggen, dus ook voor hen geldt dat ze straks de rol van mentor aan moeten nemen om jongens als Matthew Schaefer de kneepjes van het vak te leren.
Alexander Romanov heeft eind juni zijn handtekening gezet onder een meerjarig contract. De 25-jarige Rus is na zijn komst uit Montreal een behoorlijk betrouwbare kracht gebleken en zag dat de beloning niet uitbleef. Iets vergelijkbaars overkwam Tony DeAngelo. Het enfant terrible van weleer kwam vorig seizoen opeens aanwaaien nadat zijn contract in de KHL was verscheurd. Dat Patrick Roy graag van zijn diensten gebruikmaakte, blijkt wel uit het feit dat hij – op de goalies na – gemiddelde de meeste minuten maakte. In de 35 wedstrijden die DeAngelo uiteindelijk voor de club speelde, verzamelde hij 19 punten. Ook dit was genoeg voor een nieuw éénjarig contract.
Het laatste plekje op deze blauwe lijn geven we voor nu even aan Matthew Schaefer. Het 18-jarige toptalent heeft een vervelend seizoen met blessures achter de rug. Op de momenten dat hij fit was, bewees Schaefer het niveau van zijn leeftijdgenoten te zijn ontgroeid. Vaak hebben beloftevolle verdedigers wat meer tijd nodig om de stap naar de NHL te maken, maar in het geval van Schaefer durven we het aan. Als de Isles hier toch anders over denken, dan kunnen ze in dit geval een beroep doen op de meer ervaren Adam Boqvist.
KING SOROKIN
Save the best for last. Dat gaat zeker op als we kijken naar de New York Islanders. Al jaren behoort hun goalie-tandem tot de allerbeste in de NHL. Ilya Sorokin eindigde in vijf seizoenen NHL al vier keer bij de beste acht in de Vezina Trophy. Het enige jaar dat dit niet lukte, werd hij vijftiende in de strijd om de Calder Trophy… Vreemd is het dus niet dat de club hem twee jaar geleden een contract tot de zomer van 2032 gaf. Met de stijgende salary cap en het salaris van $ 8.2 miljoen AAV is het nog een best goedkope deal gebleken ook.
Sorokin is de onbetwiste nummer één tussen de palen. De positie achter hem werd vorig seizoen door vier verschillende goalies ingevuld. Semyon Varlamov was sinds 2019 de running mate. De 37-jarige Rus kampte in 2024-2025 met veel blessureleed en onderging wat operaties. Hoewel Darche in de media aangaf best optimistisch over zijn herstel te zijn, bedacht hij zich tijdens free agency geen moment. David Rittich werd aangetrokken om wat werk uit handen van Sorokin te nemen. De 33-jarige Tsjech ging de laatste jaren in LA als Big Save Dave door het leven en die bijnaam mag Rittich nu aan de oostkust eer aan doen.
VOORSPELLING
Waar bevinden deze Islanders zich in het NHL-universum? Ze zijn in Brock Nelson vorig jaar al een belangrijke en productieve kracht kwijtgeraakt, maar dit wordt min of meer gecompenseerd door de terugkeer van Barzal. Verder is dit roster over de gehele breedte jonger geworden, maar of dit de Isles nu ook direct beter maakt valt te bezien. Echter zitten deze Islanders wel in een divisie waar heel misschien iets mogelijk is.
De Hurricanes en Devils lijken er toch wel uit te springen in de Metropolitan. Dan zijn er nog de Washington Capitals die willen bewijzen dat vorig seizoen geen incident was. Stel dat de hoofdstedelingen daar moeite mee hebben, is de ploeg van Patrick Roy één van de kandidaten om in dat gat te springen. Samen met stadgenoot Rangers en de Blue Jackets overigens. We sluiten dus niet helemaal uit dat Roy en zijn Islanders in april terugkeren naar de play-offs. Om die sprong te maken, zal er alleen wel heel veel mee moeten zitten.
Cover photo: Dennis Schneidler / USA Today
