Nu het reguliere seizoen voorbij is gaat de focus langzamerhand weer op de NFL Draft. En dus zijn er prospects om te bespreken. De komende twee maanden gaat elke positie onder de loep genomen worden. De op papier grootste talenten worden besproken, waarna de rest van de class kort wordt doorgenomen. Na Trevor Lawrence gaat de focus op de strijd tussen Zach Wilson en Justin Fields om de status van QB2 in deze draft.
ZACH WILSON – BYU
Leeftijd: 21 | Lengte: 1.90 m | Gewicht: 95 kg | Junior
Zach Wilson is een bijzonder verhaal. Wilson is drie jaar de starter geweest bij BYU en was tijdens zijn eerste anderhalf jaar niet eens in beeld bij NFL-scouts. De tweede helft van zijn sophomore-seizoen begon hij echter grote stappen te maken. Afgelopen seizoen explodeerde de Junior definitief. Met een 74% completion percentage, een 33 om 3 TD/INT ratio en bijna 4000 yds in 12 wedstrijden heeft hij zichzelf uit het niets weten te plaatsten in de categorie Justin Fields. Of misschien zelfs wel daarboven.
THE GOOD: MOBILITEIT | SNELLE RELEASE | BALL PLACEMENT | DOORLOPEN VAN ZIJN READS | POCKET MOBILITY | GOED ONDER DRUK | ALLROUND PASSER | VOORKOMT TURNOVERS
Wie naar de beelden van Zach Wilson kijkt zal in dezelfde spagaat hebben gezeten als wij: waar moeten we beginnen. Wij beginnen met het uit de weg helpen van de uitspraak ‘het missen van arm strength’. Hieronder even eerst twee voorbeelden van misschien wel zijn beste passes van het seizoen. Functionele armkracht at it’s best.
Zo’n pass on the move (de eerste van hierboven) tegen de richting van je lichaam in vereist enorme armkracht. Goed, dan zijn pure armkracht. Hieronder twee voorbeelden van ballen die hij respectievelijk 67 en 63 yards gooit. De eerste gaat puur om zijn arm strengt (vergeet het resultaat), de tweede pass is nog eens right on the money ook.
Zijn laatste pass is vrij bizar. De precisie waarmee hij deze 63-yard pass gooit is ongehoord. Zijn ball placement is sowieso zijn absolute kracht. Het maakt niet uit welke pass het is, de kans is vrij groot dat de receiver in ieder geval de kans zal krijgen om de bal te vangen.
DOORLOPEN VAN ZIJN READS
Zijn pocket mobility is ongeëvenaard (komen we later op terug), maar het lezen van zijn reads is iets waar hij nu al beter, kalmer en consistenter is dan Justin Fields en misschien zelfs wel Trevor Lawrence. Let bij de twee momenten hieronder even op de beweging van zijn hoofd. Constant in beweging en het veld aan het scannen terwijl hij mobiel blijft.
Een ander belangrijk ontwikkelpunt ten opzichte van zijn tweede seizoen was dat hij amper tot niet in slechte situaties komt. Hij neemt veel minder risico’s, maar betere beslissingen en voorkomt zoveel mogelijk sacks en risicovolle passes die leiden tot turnovers. Precies de manier waarop hij wenig tot niet werd gesackt en maar drie interceptions had in 12 duels (jaar daarvoor negen interceptions in negen duels)
GOEDE PASSER ON THE MOVE
Wanneer Wilson dan onder druk staat en uit de pocket geforceerd wordt, is hij als geen ander in staat om een receiver alsnog te vinden. Hij verlengt zelf de play en weet vervolgens vaak de juiste beslissing te maken. Zijn armtalent doet de rest.
SNELLE RELEASE
Iets wat hem ook enorm helpt is zijn snelle release. Ondanks dat dit een klein detail is, zorgt dit er wel voor dat hij beter en effectiever is in de short passing game. Hoe sneller de bal uit zijn handen is, hoe minder kans de defense heeft om te reageren of bij de QB te komen. Zowel Wilson als de offense in zijn algemeenheid profiteert hiervan.
ATLETISCH VERMOGEN EN MOBILITEIT
Wat Zach Wilson zo compleet maakt, is dat hij ook een hele goede atleet is. Naast dat hij pocket mobility heeft en lastig te sacken is, heeft hij ook de snelheid en atletisch vermogen om een duel threat te zijn. Zeker niet op het niveau van een Kyler Murray of Lamar Jackson, maar zeker wel op het niveau van Trevor Lawrence en Justin Fields. Dit zorgt voor een veelzijdigere offense.
POCKET MOBILITY
Hij heeft echter niet alleen maar atletisch vermogen, maar ook pocket mobility. Hierdoor voelt hij onder meer druk snel aankomen, maar blijft hij ook constant in beweging voor het geval hij moet vertrekken. Daarnaast geeft hij zo zijn receivers ook meer tijd om hun routes te runnen en vrij te komen.
THE BAD: NIVEAUVERSCHIL
Als je al deze positieve punten gehad hebt, komt je uit bij de negatieve punten. Probleem is: die zijn er gewoon amper. Je zou kunnen zeggen dat hij misschien wat meer in de pocket moet blijven staan en wat minder moet scrambelen, maar veel van deze momenten waren ook gewoon geplande role outs die onderdeel zijn van de offense van BYU. Er is geen pass die Wilson verder niet kan gooien en hij heeft tevens amper een blessuregeschiedenis. Op de speler Wilson valt eigenlijk niet veel aan te merken.
De enige grote vraag richting de NFL is: hoe snel kan hij het niveau van de NFL aan. Van duels met BYU naar duels met volwassen mannen in de NFL (waar er ook twee keer zoveel informatie op je af zal komen) is een flinke stap. Er zijn echter zat QB’s (zie Josh Allen) die vanuit een lager niveau dan de power five (in het geval van Allen was dat Wyoming) de stap meteen aankonden en zich inmiddels hebben ontwikkeld tot MVP-kandidaat. Van zijn rookie-seizoen naar zijn tweede en derde seizoen ontwikkelende hij zich razendsnel. Wilson zou in principe meteen moeten kunnen starten bij een team als de Jets, maar een jaar of twee achter bijvoorbeeld Matt Ryan in Atlanta zou ook geen gek idee zijn. Een Patrick Mahomes-achtige route zou hem net zo goed gegoten zitten.
Hoe dan ook: de Jets, Falcons, Lions, Panthers (of een team dat omhoog trade voor Wilson) krijgt er een QB bij die op lange termijn kan uitgroeien tot een van de beste in de NFL.
JUSTIN FIELDS – OHIO STATE
Leeftijd: 22 | Lengte: 1.90 m | Gewicht: 103 kg | Junior
Justin Fields was voorafgaand aan het afgelopen seizoen achter Lawrence overduidelijk de QB2 van deze draft. De kans was groter dat hij in zou lopen op Lawrence dan dat er concurrentie kwam van achter Fields. Niks bleek echter minder waar. Fields kende zelf een wisselvallig seizoen met hoogte en dieptepunten, terwijl Zach Wilson en Mac Jones elke tegenstander voor schut zette en fantastisch presteerden. En dus is daar nu de discussie wie de QB2 van deze draft is: Justin Fields of Zach Wilson?
THE GOOD: MOBILITEIT | BALL PLACEMENT | ARM STRENGTH | ALLROUND PASSER
Justin Fields heeft een fantastische arm. Vooral tegen Clemson liet hij deze arm het werk doen, mede ook omdat hij met zijn hoofd de safety’s bezig hield en zijn receiver niet constant aan het bekijken was (komen we nog op terug). Zijn armtalent staat buiten kijf.
Dat Fields daarnaast bijna elke pass kan gooien en de bal op de juiste plek terecht kan krijgen (zelfs met goede coverage), is ook een feit. Zijn bijna 70% completion percentage laat dit ook wel zien. Fields doet in deze categorie zeker niet onder voor Wilson of Lawrence en is zeker verder dan Mac Jones en Kyle Trask.
MOBILITEIT
Misschien wel zijn grootste kwaliteit is het gebruiken van zijn atletisch vermogen en mobiliteit om te profiteren van eventuele pressures en blitzes. Het is echter ook een gevaar (komen we later op terug). Fields is waarschijnlijk, samen met Wilson, de meest atletische top QB van deze draft class. Een zekere dual threat.
THE BAD: GAAT TE SNEL IN SCRAMBLE MODE | STAART NOG TE VAAK NAAR ZIJN RECEIVERS | NIET ERG SNELLE RELEASE
Justin Fields heeft echter ook veel flaws, veel meer dan de huidige versies van Zach Wilson, Trevor Lawrence en Mac Jones. Twee grote problemen steken er bovenuit. Ten eerste gaat Fields veel te vaak en veel te snel in scramble mode. Dit komt waarschijnlijk omdat hij zelf ook wel weet dat hij met zijn benen veel kan. In het merendeel van de gevallen raakt hij echter na zijn eerste read al in paniek en verlaat hij de pocket. Not good, en het levert meestal problemen of gemiste kansen op.
Zijn tweede probleem: hij staart zijn receivers nog te vaak down. Zoals bij de positieve punten ook te zien is kan hij wel degelijk zijn reads geduldig readen (wat meestal ook positieve plays oplevert), alleen te vaak staart hij zijn receiver nog na. Dit maakt het voor de verdediging gewoon een stuk makkelijker.
Dit zijn de twee belangrijkste verbeterpunten voor Justin Fields. Hij heeft daarnaast niet de meest snelle release van alle QB’s in deze draft class, maar net zoals bij Lawrence zal hem dat hooguit wat in de short passing game gaan hinderen. Fields heeft, samen met Trask, nog het meeste werk te verzetten. Toch heeft Fields alle tools die een QB in de NFL nodig heeft om succesvol te zijn. De beste situatie voor hem: leren van een Matt Ryan en na een of twee jaar de rol als starter op zich nemen. De Patrick Mahomes-route lijkt voor hem de meest ideale.
Photo: Rick Osentoski/Associated Press
