Nu het reguliere seizoen voorbij is gaat de focus langzamerhand weer op de NFL Draft. En dus zijn er prospects om te bespreken. De komende twee maanden gaat elke positie onder de loep genomen worden. De op papier grootste talenten worden besproken, waarna de rest van de class kort wordt doorgenomen. De tweede verdedigende positie die we bespreken is DE/EDGE. We sluiten de EDGE-week zoals altijd af met de overige namen. Namen als Jaelon Phillips, Azeez Ojulari en Joseph Ossai, die ook allemaal de eerste ronde van deze draft kunnen gaan halen.
JAELON PHILIPPS, AZEEZ OJULARI EN JOSEPH OSSAI
JAELEN PHILLIPS: EXPLOSIEVE, ATLETISCHE EN TECHNISCHE PASS RUSHER MET FLINKE BLESSUREGESCHIEDENIS
Jaelan Phillips heeft het aan zijn blessuregeschiedenis te danken dat hij momenteel niet de DE/EDGE 1 is in deze draft. Afgelopen seizoen, zijn eerste volledige seizoen, noteerde hij in de ACC 45 tackles, 15.5 tackles for a loss en 8 sacks. De grootste kwaliteit van Phillips is dan ook zijn pass rush. Hij is technische gezien al veel verder dan de eerder deze week besproken Paye en teamgenoot Rousseau en heeft dezelfde explosiviteit en atletisch vermogen. Daarnaast heeft hij in het backfield het geduld om bij handoffs niet in de war te raken en de juiste man op te pakken. Misschien wel zijn beste trade.
Als we dan over de speler Phillips wat te klagen moeten hebben, is het zijn run defense. Het is alles behalve slecht en zijn geduld en inzicht zal ervoor zorgen dat hij op lange termijn een hele goede run defender kan worden, maar momenteel ontbreekt het op dat gebied aan consistentie. Met goede coaching op het volgende niveau zal hij ook daar heel erg goed in kunnen worden.
De grote rode vlaggen hangen echter boven het hoofd van Phillips als we het over blessures moeten hebben. Zijn carrière bij UCLA werd eigenlijk ronduit verpest door blessures. Het lijstje: pols, enkels, kuit en drie hersenschuddingen. Vooral dat laatste is natuurlijk zorgwekkend. Phillips heeft maar een volledige seizoen mogen meemaken en kon dus maar een seizoen echt laten zien waar hij toe in staat is. Dit tast, hoe oneerlijk het ook is, zijn draft-waarde wel aan. Want de vraag, zeker voor een first round pick, is: hoe lang en hoeveel kan hij fit blijven? Hij kan in ieder geval in zowel een 3-4 als 4-3 systeem prima uit de voeten (kan in zowel twee/drie techniek als staand aan een play beginnen), wat hem dan wel weer een veelzijdige optie maakt.
AZEEZ OJULARI: ALLROUNDER MET CONSISTENTIE PRESTATIES OP SEC-NIVEAU
Net zoals Jaelan Phillips heeft ook Azeez Ojulari al een blessure gehad. In 2018 ging zijn freshman-seizoen dankzij een ACL-blessure verloren. In 2019 presteerde hij vervolgens uitstekend voor Georgia, waarna hij er in 2020 nog een schepje bovenop deed. Hij noteerde 31 tackles, 12.5 tackles for a loss en 9.5 sacks. Ojulari zit nog niet helemaal op het technische niveau van Jaelan Phillips, maar is al verder gevorderd dan Paye en Rousseau en heeft het tevens bewezen op het allerhoogste college-niveau: de SEC. Hij maakt zijn plays vooral dankzij zijn explosiviteit, snelheid en atletisch vermogen. Hierdoor staat hij meestal in no time voor de QB of voor de line of scrimmage om een play compleet te verpesten.
Er zijn natuurlijk wel wat vraagtekens. Zijn run defense is prima (zeker achter de line of scrimmage), maar net zoals bij Phillips zal het nog consistenter moeten. Ook bij Ojulari zijn alle tools daar, ook al zal hij vooral wat geduldiger en inzichterlijker moeten worden. Hij maakte plays verder nog te vaak niet af, terwijl hij daarvoor wel in de juiste positie was. Kun je nagaan hoe zijn statistieken er dan uit zouden zien. Daarnaast is hij niet de langste rusher en mist hij tevens wat kracht/gewicht om ook op die manier offensive lineman te verslaan.
Ojulari is in een 3-4 systeem waarschijnlijk een outside linebacker, een positiek die hij zowel als twee als drie techniek prima in kan vullen. Daarvoor is hij namelijk, in tegenstelling tot de meeste EDGE-spelers in deze class, meer dan prima in coverage. Dat krijg je er dus ook nog eens bij. Gewoon als bonus. In een 4-3 systeem kan Ojulari verder prima de DE-positie invullen. Zeker als hij nog beter wordt als run defender.
JOSEPH OSSAI: POWER RUSHER EN TURNOVERMACHINE MET VEEL DOORGROEIMOGELIJKHEDEN
Joseph Ossai is misschien wel de ruwe diamant van deze EDGE class. De afgelopen twee seizoenen speelde hij in het 4-3 systeem van Texas als DE, maar kwam hij ook vaak in coverage terecht. Zijn kwaliteit bleek echter het forceren van turnovers. Vooral fumbles zijn een specialiteit van Ossai, die dit voornamelijk veroorzaakt dankzij zijn fysieke speelstijl. Dit is dan ook de manier waarop hij in pass rush functioneert. Hij is niet de meest technisch-begaafde speler in deze class, maar krijgt het met zijn explosiviteit, atletisch vermogen en power voor elkaar om tackles for a loss (15.5) en sacks (5.5) te noteren en turnovers te forceren. Dit komt deels ook door zijn grote inzet, want Ossai is overal op het veld te vinden.
Mede hierdoor is hij soms nog iets te enthousiast en mist hij soms wat makkelijke plays, maar dit zal met ervaring en leeftijd alleen maar gaan afnemen. Daarnaast moet er ook rekening gehouden worden met zijn schouderblessures die hij in 2020 en 2019 opliep. Het waren geen ernstige blessures (hij kon er doorheen spelen), maar teams zullen dit wel moeten monitoren.
Als Ossai zijn consistentie kan verbeteren en beter kan worden in coverage, dan kan hij zowel als OLB als EDGE/DE in actie komen in een 3-4 of 4-3 systeem (meest effectief als hij rechtop staat en niet in een twee/drie techniek). Ossai is een borderline first round pick die waarschijnlijk in de tweede ronde zijn nieuwe team zal gaan vinden.
OVERIGE DE/EDGE CLASS
PATRICK JONES EN CARLOS BASHAM JR
Patrick Jones II is misschien wel de meest underrated pass rusher in deze draft class. Dit komt mede omdat hij bij Pittsburgh enorme concurrentie had. Toch is Patrick Jones een van de beste pure pass rushers in deze draft class. Zijn run defense kan zeker nog beter en consistenter, maar zijn combinatie van techniek en fysieke kracht is in pass rush bijna niet te stoppen. Als hij nog effectiever om kan gaan met zijn fysieke kracht en zijn voetenwerk wat kan verbeteren, dan is Patrick Jones II straks in de NFL een pass rusher om rekening mee te houden.
Carlos Basham Jr is samen met Jayson Oweh het meest interessante pass rush talent in deze draft. Basham heeft afgelopen seizoen een minder jaar gehad, terwijl hij het jaar daarvoor bij Florida State meer dan 10 sacks noteerde. Zijn run defense kan, net zoals bij Patrick Jones, nog stukken consistenter worden, maar als pass rusher is en gaat hij lastig te stoppen zijn. Hij is echter fysiek gezien niet de sterkste, kan ook zijn voetenwerk nog verbeteren en daarnaast is hij soms nog iets te enthousiast (zoals Ossai dat ook is), waardoor hij plays mist of zijn positionering niet goed is. Allemaal dingen die met ervaring zullen verdwijnen.
OVERIGE OPTIES
JAYSON OWEH EN JOE TRYON
Jayson Oweh heeft dankzij blessures en andere oorzaken maar weinig ervaring opgedaan in college. In 2019 presteerde hij prima, maar afgelopen seizoen was hij niet bepaald in vorm. Hij noteerde zelfs geen enkele sack, wat als pass rusher natuurlijk niet helemaal de bedoeling is. Oweh is een fysiek freak met een bizarre combinatie van kracht, atletisch vermogen en explosiviteit. Het probleem is dat hij nog niet zo goed weet hoe hij daar mee om moet gaan. Zijn techniek (zeker als pass rusher) laat nog te wensen over en is te inconsistent. Het team dat Oweh draft gaat een project aan met een ruw talent dat kan uitgroeien tot een soliede starter in de NFL.
Voor Joe Tryon geldt dat hij afgelopen seizoen bij Washington gespeeld heeft. Dat gegeven alleen maakt je eigenlijk al een hele goede verdediger. Tryon is niet de grootste atleet uit deze draft class en is ook niet de meest technische of explosieve. Wat hij echter wel heeft is doorzettingsvermogen, fysieke kracht en prima positionering. Dat laatste helpt hem vooral in run defense. Tryon zal nog consistenter moeten worden en is, zoals dat in mindere mate voor Rousseau ook geldt, gelimiteerd zijn tot een bepaald scheme, maar zal zeker voor teams die een toevoeging aan bijvoorbeeld een playoffs-team zeer interessant zijn.
RASHAD WEAVER EN QUINCY ROCHE
Tot slot twee DE/EDGE die vooral uitblinker in run defense. Quincy Roche is daar een van. Hij kwam afgelopen seizoen uit bij, jawel, Miami. Daar waar zijn pass rush-kwaliteiten gelimiteerd zijn (desondanks daar wel degelijk productief in), blinkt hij uit in run defense en zijn positionering/inschattingsvermogen. Daarnaast kan Roche ook prima in coverage spelen, iets wat hij bij Miami al liet zien. Het ontbreekt Roche misschien wat aan fysieke kracht, maar elk NFL-team dat een multifunctionele DE/EDGE zoekt zit bij hem prima.
Rashad Weaver is geen grote atleet en zal je ook niet verrassen met zijn explosiviteit of snelheid. Weaver is echter misschien wel de meest slimme en ervaren speler in deze class en beschikt over fantastische tape. Weaver is zo’n speler die bij een playoff-team meteen zou kunnen functioneren en kan produceren. Zijn plafond is niet extreem hoog en ook van zijn pass rush moet niet al te veel verwacht worden, maar inzet en doorzettingsvermogen krijg je bij Weaver zeker.
SPORTAM DE/EDGE RANKINGS
