Nu het reguliere seizoen voorbij is gaat de focus langzamerhand weer op de NFL Draft. En dus zijn er prospects om te bespreken. De komende twee maanden gaat elke positie onder de loep genomen worden. De op papier grootste talenten worden besproken, waarna de rest van de class kort wordt doorgenomen. Na een break van een week is het tijd om te beginnen aan de verdedigende posities. We trappen af met de defensive lineman, misschien wel de minst ingevulde positie van de aankomende NFL Draft. Na Barmore en Onwuzurike is het tijd om de rest van de DL class, waaronder Daviyon Nixon en Marvin Wilson, onder de loep te nemen.
DAVIYON NIXON
Daviyon Nixon is onze DL2 van deze DL class. Zijn statistieken afgelopen seizoen in acht duels waren fantastisch: 45 tackles, 13.5 tackles for a loss, 5.5 sacks, een interception en een forced fumble. Daarnaast kan ook Nixon rekenen op een korte blessuregeschiedenis. Waar Nixon vooral in uitblinkt is het snel penetreren van de offensive line. Hij is zo snel en explosief uit zijn stance dat hij vanaf de snap eigenlijk al een stapje voor heeft op de meeste centers en guards. Vervolgens is hij zowel qua pass rush als in de running game in staat om plays vaak compleet overhoop te gooien door de QB of de RB achter de line of scrimmage uit te schakelen. Hij gebruikt hierbij vooral zijn technische vaardigheden en niet zijn fysieke kracht, die wel degelijk aanwezig is.
Als hij al deze tools nog gaat combineren met een wat betere positionering, dan gaan zijn statistieken er nog angstaanjagender uitzien. Hij liet afgelopen seizoen namelijk zeker wat kansen liggen om zijn statistieken aan te vullen. Er zijn bij Nixon twee grote vraagtekens. Ten eerste zijn run defense, die op bepaalde momenten prima was maar soms ook te wensen overliet. Zijn positionering (gaan we weer) en inschattingsvermogen kunnen tijdens run defense nog wel wat hulp gebruiken, net zoals het wat effectiever van een block afkomen om een RB te tackelen. Wat dat betreft moet hij misschien wat beelden van Owuzurike gaan bekijken. Daarnaast speelde hij het afgelopen seizoen in de BIG 10, waar het niveau bedenkelijk was. Dit is dan ook een groot verschil met bijvoorbeeld Barmore, die het op het allerhoogste niveau in college al heeft laten zien.
Toch is Nixon een DL die in de NFL met goede coaching nog grote stappen kan gaan zetten. Nixon zal waarschijnlijk in de tweede ronde gekozen gaan worden, maar heeft qua potentie first round talent.
DE OVERIGE DL CLASS
Marvin Wilson
Dan misschien wel het meest trieste verhaal van deze class. Marvin Wilson kende een uitstekende 2019-seizoen en had als een van de beste DL in de 2020 class gedraft kunnen worden, maar besloot als senior terug te gaan naar Florida State. Dit bleek niet zo’n goed idee, aangezien hij veel verschillende blessures (waaronder zijn knie) opliep en zich nooit echt kon laten zien. Het was ook niet de eerste keer dat hij geblesseerd was. Ook in 2019, en in high school liep Wilson al aardig wat blessure op.
Dit, samen met zijn geringe atletisch vermogen zorgt ervoor dat hij flink is gedaald in de pikorde. Toch is Wilson ergens tussen ronde 3 en 5 een interessante nose tackle om te overwegen. Prima run defender en een aardig als pass rusher als hij zijn kracht kan gebruiken. Wilson was echter ook tegen de goede tegenstanders in de ACC vaak afwezig en heeft dus een flinke lijst aan blessures (en onzekerheid) die hij meeneemt richting de NFL.
Tommy Togiai en Jay Tufele
Twee spelers die veel op elkaar lijken. Togiai heeft het echter op het allerhoogste niveau laten zien; de BIG Ten en de playoffs. Tufele moest het daarentegen doen met de PAC-12. Voor beide spelers geldt dat hun waarde vooral ligt in run defense en hun atletisch vermogen om moves van RB’s te kunnen counteren. Togiai heeft echter al wat meer laten zien dat hij een goede pass rusher kan worden, daar waar Tufele daar toch nog wel een flinke non-factor is. Togiai heeft echter ook zo zijn zwaktes: hij is maar 1.88 en heeft tevens alleen vorig jaar echt als starter gespeeld. Small sample size dus.
Wat beide spelers echter wel hebben is explosiviteit en snelheid vanaf de snap. Hiermee brengen ze veel centers en guards in de problemen, alhoewel het zich dus tot nu toe voornamelijk vertaald in de running game. Beide spelers zullen als pass rushers beter moeten worden om in de NFL niet gelimiteerd te worden tot een 1st en 2nd down DL.
OVERIGE OPTIES
Tyler Shelvin
Tyler Shelvin is samen met Marvin Wilson het lastigst om in te schatten. Daar waar het bij Wilson vooral om zijn blessures gaat, is dat bij Shelvin vooral vanwege zijn small sample size. Hij speelde eigenlijk alleen in 2019 en was toen bij LSU niet eens echt de starter. Vervolgens besloot hij in 2020 niet in actie te komen, waardoor het aantal duels dat hij in college gespeeld heeft gering is.
Shelvin is vooral heel erg zwaar en sterk. Hij weegt bijna 160 kilo, maar is ook klein voor een DL (1.90) en heeft daarnaast niet het meest atletische profiel van deze DL class. Het is dan ook vooral een nose tackle die in de running game een goede verdediger zal zijn en zo af en toe met zijn 160 kilo op de QB zal komen te liggen. Aan de andere kant: nul sacks in 13 duels (2019) is ook niet erg overtuigend.
Jaylen Twyman
TWyman is, samen met Barmore, de beste pass rusher in deze DL class. Zo goed dat hij misschien wel eerder in de categorie EDGE hoort. Hoe dan ook: pass rush is duidelijk zijn grootste kwaliteit. In 2019 noteerde hij in 13 duels 10.5 sacks. Hij was sowieso veel in het backfield te vinden, met in totaal 12.0 tackles for a loss. Zijn run game defense en positionering kan nog wel wat werk gebruiken (wat wederom een goede reden is om hem misschien op DE/EDGE te zetten), maar over het algemeen is dat al op een acceptabel niveau.
Enige zorg: hij heeft maar een seizoen echt goed gepresteerd (small sample size) en hij is niet echt lang voor een DL (onder de 1.90). Kortom: wie extra pass rushing hulp nodig heeft: Twyman is de man.
SPORTAM DL RANKING
Photo: Patrick Gorski-USA TODAY Sports
