We komen langzaam aan bij de betere teams in de NFL van 2016. En de Miami Dolphins waren daarin één van de verrassingen. Net als bij de Detroit Lions, werd een slechte start (1-4 in dit geval) weggewerkt en waren de Dolphins onder nieuwe hoofdcoach Adam Gase ineens één van de zes play-off teams in de AFC. Een seizoen waar dus tevreden op kan worden teruggekeken.
Wat ging er goed?
De aanstelling van de jonge Adam Gase als hoofdcoach blijkt vooralsnog een schot in de roos te zijn. De jonge coach wist zijn team bij elkaar te rapen na een 1-4 start, en bereikte daarna nog eens de play-offs ook. Dit was mede te danken aan de doorbraak van Jay Ajayi, die achter een goede offensive line de nodige yards bij elkaar liep. En verdedigend waren er playmakers als Ndamukong Suh en Cameron Wake die menig aanval wisten te stoppen.
Wat ging er fout?
Net als bij bijvoorbeeld Detroit het geval was, werden de blessures ook in Miami uiteindelijk teveel om nog een bedreiging te vormen in de play-offs. Ryan Tannehill viel uit, de offensive line raakte verzwakt, en ook de secondary verloor enkele belangrijke krachten. Daarnaast leek de ploeg defensief soms los zand, want ondanks de aanwezigheid van Suh en Wake, behoorden ze statistisch tot één van de mindere in de NFL.
MVP
Een uitgesproken MVP was er dit seizoen niet echt in Miami, daar er meerdere spelers een goed niveau haalde waarmee ze hun team verder hielpen. De eerder genoemde Ndamukong Suh en Cameron Wake behoorden wederom tot de beste spelers op hun positie, Jay Ajayi was ineens één van de meest efficiënte runningbacks in de NFL, en Jarvis Landry behoorde stilletjes ook tot de top 10 receivers in de NFL wanneer we de cijfers mogen geloven.
Rookie of the Year
Hij was gedurende de NFL Draft ineens dé man die volop in de aandacht stond, en niet om de juiste redenen. Doordat oude filmpjes op social werden gegooid, waarin Laremy Tunsil aan het blowen was, zouden verschillende teams afgeschrikt zijn. De Dolphins stonden hier echter boven, en besloten Tunsil een kans te geven om hun offensive line te versterken. Dit deed hij meer dan prima, want als guard stond hij zijn mannetje, en vanwege het vertrek van Brandon Albert, mag hij volgend seizoen op zijn favoriete left tackle positie gaan spelen.
Verrassing van het jaar
Dit kan niemand anders dan Jay Ajayi zijn. De 23-jarige runningback leek aan het begin van het seizoen niet eens meer zeker van zijn plek op het team, maar door het wegvallen van Arian Foster en gebrek aan een echte #1 runningback, kreeg hij alsnog een kans en deze greep hij met beide handen aan. Ajayi eindigde het seizoen met 1,272 rushing yards, goed voor vierde in de NFL, en zal volgend jaar hoog gekozen worden in menig Fantasy League.
Teleurstelling van het jaar
De grootste teleurstelling was toch wel de kwaliteit in de breedte van hun front seven. Op Ndamukong Suh en Cameron Wake na, was de rest beneden gemiddeld in het genereren van druk, of het tegenhouden van de run. Enkel Kiko Alonso, de inside linebacker, haalde weleens een goed niveau, maar verder was de zwakte vooraan één van de redenen dat de Dolphins in de play-offs totaal vernietigd werden door Le’Veon Bell en de Steelers.
Offseason takenlijst
Willen de Dolphins in 2017 weer de play-offs halen, dan zal de verdediging aangepakt moeten worden. Vooraan moet niet alles van Suh en Wake afhangen, en vooral wanneer Kiko Alonso vertrekt, zal een goede inside linebacker gewenst zijn. De offense lijkt verder redelijk op orde, Tunsil zijn plekje als guard zal vervangen moeten worden, Julius Thomas is al toegevoegd als tight end, en de enige vraag is wat de toekomst van Kenny Stills is en of zij rookie Leonte Carroo (gedraft in de derde ronde in 2016) goed genoeg achten om zijn plek in te nemen.
NFL Season in Review – #11 Miami Dolphins
