Honkbal op het hoogste niveau is aan het veranderen. Invloeden uit het buitenland en vanaf MLB headquarters stuwen het spel allerlei nieuwe kanten op. Een opvallende ontwikkeling is de opkomst van de two way player. Meer en meer wordt van spelers gevraagd om zowel op de heuvel als aan slag van waarde te kunnen zijn. En dan het liefst in het veld ook iets te kunnen. Waar komt deze ontwikkeling vandaan?
Two way players zijn niets nieuws. Babe Ruth was tot 1917 één van de beste linkshandige werpers in de league om vervolgens te worden omgetoverd tot de meest gevreesde slagman. Er was zelfs een tijd waarin hij beide functies combineerde. Aan de andere kant was The Bambino misschien wel de enige speler ooit die op MLB-niveau meer dan één kwaliteit van topniveau had. Daarna bleef het een eeuw stil en was specialisatie het hoogste goed. Op Brooks Kieschnick na, misschien.
Jansen, Bumgarner en Bethancourt
Schuiven met spelers is een goed gebruik in de Major League. Wie niet voldoet als corner outfielder kan misschien wel een prima pion zijn op het derde honk. En mocht je op een onbewaakt moment ineens een wonderlijke worp uit de losse pols gooien, dan verander je zomaar van catcher in topreliever, zoals Kenley Jansen eens overkwam.
In recente jaren is er ook een pitcher in de Major League opgestaan die waarschijnlijk geen slecht figuur zou slaan in een rechtstreeks duel met bijvoorbeeld Giancarlo Stanton tijdens de jaarlijkse homerun derby. We hebben het dan natuurlijk over Madison Bumgarner. De linkshander deed op Opening day nog van zich spreken toen hij als eerste werper ooit twee homeruns op de eerste dag van het nieuwe seizoen sloeg.
De facinatie voor de two way player werd eind februari van dit jaar pas echt gestalte gegeven toen de San Diego Padres bekendmaakten dat back-up catcher Christian Bethancourt ook in het outfield en als reliever werd klaargestoomd voor 2017. De norm die een eeuw lang gold werd ineens verlegd. Zeker toen bleek dat Bethancourt het roster definitief ging halen. Dat zijn ERA na zijn eerste beurt als reliever op 20.25 staat mag de pret niet drukken.
Om tot een obscuur lijstje van spelers die zowel op de heuvel als op het veld volwaardig lid van hun team waren door te dringen moet Bethancourt tenminste twintig innings pitchen en ook tenminste twintig keer op willekeurig welke andere positie als slagman fungeren. Slechts acht spelers gingen hem ooit voor en zelfs Babe Ruth presteerde dit nooit.
Naast Bethancourt was ook Jordan Schafer van St. Louis Cardinals lange tijd bezig om zichzelf zowel als pitcher als in het outfield te bekwamen tijdens Spring Training. Hij mist echter het seizoen 2017 nadat hij halverwege maart een elleboogoperatie heeft moeten ondergaan.
Het kroonjuweel Otani
De echte reden waarom two way players ineens weer hot zijn speelt zich ver buiten het gezichtsveld van de MLB af. De meest besproken naam in de internationale honkbalwereld is zonder twijfel Shohei Otani. Tot enkele maanden terug was de Japanner de enige echte two way player die op het hoogste niveau actief was. Een ambitie die hij bovendien ook heeft als hij straks wel naar de MLB verhuist.
Otani is een speler die in 2016 als pitcher een ERA van 1.86 noteerde en als slagman 22 ballen over de hekken wist te rammen. Hoewel hij vooral als aangewezen slagman speelde kwam hij toch ook meer dan twintig duels in het veld in actie in de Japanse NPB in 2016. In Amerika wordt met smart gewacht op de komst van de Japanner die afgelopen maart jammerlijk de World Baseball Classic moest missen. Velen zien in hem het antwoord of de two way player-trend zich zal voortzetten. Als Otani slaagt zal dit een vliegwieleffect hebben voor andere spelers. En die blijken er voldoende te vinden te zijn.
De verrassing Lorenzen
In de eerste weken van het seizoen stonden ineens een aantal verrassingen op die ook zowel met de knuppel als met de bal voor het nodige gevaar blijken te kunnen zorgen. Michael Lorenzen van Cincinnati Reds is daarvan een voorbeeld. De jongeling speelde in zijn jeugdjaren als outfielder, werd in Cincy als reliever ontwikkeld en heeft nu weer de vrije hand om min of meer te doen wat hij wil.
“Het is iets wat al lang niet meer op deze manier is gedaan”, vertelde Lorenzen tijdens Spring Training. “Het is iets waar ik me op wil concentreren en waarvan ik hoop dat het tot volle wasdom komt. Ik ben er heel enthousiast over dat ik me op deze manier mag ontwikkelen van de Reds. Ik zie mezelf niet als pitcher, ik zie mezelf als allround honkballer.”
De draftclass van 2017
Dat de two way player zo lang een rariteit was in de MLB had vooral te maken met de manier waarop naar pitching werd gekeken. Een goede werper werd behandeld alsof hij van het duurste Chinese porselein was. Er mocht niets mee gebeuren en zijn arm werd bij voorkeur de hele dag door een lakei met een fluwelen kussen ondersteund. In de American League bedachten ze er zelfs de designated hitter voor.
Jonge spelers krijgen tegenwoordig echter meer kansen om zich op verschillende gebieden te ontplooien als honkbaltalent. De twee topprospects in de ogen van het gezaghebbende Baseball America, Hunter Greene en Brendan McKay, kunnen beide zowel op de diamond als op de heuvel uit de voeten. De opkomst van dit duo is een volgende stap in de ontwikkeling van zogenaamde multi-position players die al enige jaren aan de gang is. Denk aan de eerder genoemde corner outfielder die ook op het derde honk kan staan bijvoorbeeld.
Greene, een Californiër die actief is in Sherman Oaks, zou weleens de eerste keus van de Minnesota Twins kunnen gaan worden bij de draft van 2017, komende juni. De rechtshander kan een fastball van meer dan honderd mijlen per uur gooien en speelt daarnaast ook als korte stop met flink wat power in zijn knuppel.
Ook McKay, actief op de University of Louisville, Kentucky staat op de radar van de Twins. Zijn fastball haalt 94 mijl per uur. De overige dagen staat hij op het eerste honk. Ook Jo Adell, Joe Perez en Hagen Danner zijn onderdeel van de class of 2017 en kunnen zowel pitchen als hitten. Voor de komende jaren is Dazon Cole een interessante naam, .400 BA en 4.13 ERA als tweedejaars student dit seizoen. Leuk feitje, de Reds (die van two way players Lorenzen en Kieschnick) kiezen in 2017 als tweede.
Foto: Wikimedia Commons
Super interessant artikel! Dank 🙂