De Dutch Watch is terug van even weggeweest. In deze editie vatten we de laatste week vóór de ASG en de eerste week na de Summer Classic samen. Helaas komen we Ozzie Albies nog altijd niet tegen, maar veel sneller dan verwacht stond Jurickson Profar weer op het veld. Aan de andere kant blijft het helaas behelpen met Andrelton Simmons. Na het lezen van deze extra lange editie van de Dutch Watch ben je weer helemaal op de hoogte van de prestaties van onze jongens in de MLB.
SEIZOENSSTATS: 352 AB, .318/.393/.463, .856 OPS, 56 R, 42 RBI, 27 2B, 8 HR, 7 SB, 142 OPS+
De weken rond de ASG waren voor Xander Bogaerts en de Boston Red Sox even lastig als belangrijk. Alex Cora hoopt met zijn manschappen op een wildcard in de American League, want in de divisie zijn de New York Yankees al lang gevlogen. En laat dat nou net een tegenstander zijn die als een rode draad door de laatste weken liep. Daarnaast troffen de BoSox in Tampa Bay en Toronto twee concurrenten voor de tweede plaats in de divisie. Belangrijke series en Boston kon een goede Bogaerts dus prima gebruiken.
De rivaliteit tussen de Red Sox en de Yankees is een bijzondere en vanaf donderdag 7 juli konden de fans hun hart dan ook ophalen. Vier dagen achtereen stonden de rivalen tegenover elkaar, maar de serie dreigde voor de Red Sox uit te lopen op een drama. De ploeg die in juni nog zo goed presteerde, ging kopje onder in de eerste twee wedstrijden. Op vrijdag 8 juli tekende Xander Bogaerts middels een productieve out nog wel voor een RBI, maar die run was slechts een heel klein doekje voor het bloeden in dit met 5-12 verloren duel. Met 0-for-7 kon de kortestop in deze twee wedstrijden niet overtuigen.
Op zaterdag en zondag lukte dit beter. Met 4 hits in 10 AB’s tilde Bogaerts zijn slaggemiddelde weer omhoog en in beide wedstrijden was hij goed voor één run. De dadendrang van onze landgenoot werkte aanstekelijk. Na nederlagen in de eerste twee duels wisten de Red Sox de serie gelijk te trekken met zeges op zaterdag (6-5 in 10 innings) en zondag (11-6).
X-MAN RIJGT HITS AANEEN
Het slaggemiddelde van Xander Bogaerts behoorde lange tijd tot de absolute top in de MLB. In juli zakte dit weg naar .306, maar dankzij de 4 hits tegen New York klom het op naar .311. Tijdens de serie tegen de Tampa Bay Rays, die startte op maandag 11 juli, bewees de infielder dat die hits geen toeval waren. In Florida was Bogaerts 6-for-14 in de vier wedstrijden en 3 van die 6 hits waren doubles. Xander Bogaerts sloeg in de eerste en de vierde wedstrijd een run binnen en zou zelf 3 runs scoren in deze serie. Al dit geweld hielp de Red Sox echter niet aan ook maar één overwinning. Vier keer op rij werd verloren en dat kwam in de strijd om de wildcards bijzonder slecht uit.
Na de sweep in Florida hoopten de Red Sox voor de ASG nog één keer te vlammen. Dit was gemakkelijker gezegd dan gedaan, want de laatste serie van de eerste seizoenshelft moest worden afgewerkt in de Bronx. Daar begon het op vrijdag 15 juli uitstekend voor Bogaerts en de zijnen. Voor de derde wedstrijd op rij kwam de kortestop zelf tot 2 hits en daarbij scoorde hij in de elfde inning de winnende run vanaf het derde honk na een wild pitch van Michael King. Deze zwaarbevochten 5-4 overwinning kon niet op een beter moment komen.
Die nederlaag schudde de Yankees wakker, want in de twee wedstrijden daarna werd Boston volledig van het veld geblazen. Na 12 hits in zijn voorgaande 7 wedstrijden kwam Bogaerts op 16 juli (1-14) en 17 juli (2-13) niet verder dan 1 hit in 5 at-bats. In beide gevallen haalde hij het einde van de wedstrijd niet. De Red Sox begonnen zo met een slecht gevoel aan hun korte pauze, maar die uitslagen tegen de Yankees vielen in het niet bij wat hen direct na de ASG zou overkomen.
HISTORISCH…
Op vrijdag 22 juli pakten de Red Sox de draad weer op. Dat was althans de bedoeling. Op het eigen Fenway Park ontvingen zij de Toronto Blue Jays, maar de trouwe aanhang kon voor de eerste pitch niet vermoeden dat zij een historische wedstrijd te zien kregen. Zij zagen hun favoriete team met maar liefst 28-5 verliezen. Een record voor zowel de Blue Jays als de Red Sox.
Bijna 100 jaar geleden scoorde Cleveland eens 27 runs tegen de Red Sox, maar dit record is nu uit de boeken. Logischerwijs zag ook Fenway Park, toch al bijna 8750 wedstrijd de thuishaven, nooit eerder een bezoekend team zoveel runs produceren. Deed Bogaerts nog iets in deze slachtpartij? Nee, de kortestop werd drie keer met drie slag terug naar de dug-out gestuurd.
VRIJE VAL
The only way is up, maar dat was in dit geval slechts gedeeltelijk waar. Boston incasseerde 55 runs in hun laatste drie wedstrijden, dus viel de 4-1 nederlaag op zaterdag 23 juli alleszins mee. Xander Bogaerts bereikte twee keer de honken. Hij opende met een single en sloot af met een HBP.
Afgelopen zondag opende de kortestop (1-for-4) met een RBI-single waarop Jarren Duran kon scoren. Zijn 38e RBI was wederom de bekende druppel op een gloeiende plaat, want Toronto nam met een 8-4 overwinning afscheid van Fenway. Ze trakteerden Boston daarmee op de vijfde achtereenvolgende nederlaag en de negende in de laatste tien wedstrijden.
AAN DE HAND VAN BOGEY
Die vrije val zorgt ervoor dat de Red Sox onderaan de AL East bungelen. De Blue Jays hebben ze niet meer binnen handbereik en een wildcard wordt, met enig gevoel voor understatement, lastig in de huidige vorm. Tegen de Cleveland Guardians werd er deze week zowaar weer eens gewonnen. De serie van vier wedstrijden werd gelijk verdeeld. Xander Bogaerts was met name in de tweede wedstrijd (3-for-4 met 2 doubles, een run en 1 RBI) en de vierde goed op dreef. Waar hij zijn ploeg op 26 juli niet aan de zege (3-8 nederlaag) kon helpen, lukte dit op 28 juli wel.
In de zesde inning kwam onze landgenoot donderdag door met een 3-run homerun. Het was “pas” zijn achtste van dit seizoen, maar wel een heel belangrijke. Die klap maakte namelijk het verschil in dit door Boston met 4-2 gewonnen duel. Zijn aantal RBIs tilde de kortestop naar 42. Daarnaast was hij erg bedrijvig op de honken getuige zijn twee stolen bases. Bogaerts is inmiddels bezig aan een 6-game hitting streak en heeft een slaggemiddelde van .318.
SEIZOENSSTATS: 193 AB, .218/.275/.321, .596 OPS, 16 R, 18 RBI, 9 2B, 1 HR, 1 SB, 69 OPS+
Didi Gregorius heeft wel eens een betere eerste seizoenshelft gehad. Een blessure aan zijn linkerknie hield hem een maand aan de kant en diezelfde knie speelde hem aan het begin van deze maand opnieuw parten. Het is de vraag in hoeverre de Amsterdammer pijnvrij was in de wedstrijden die hij wél speelde. Didi Gregorius was in zijn tijd bij de Yankees doorgaans wel goed voor minimaal 20 homeruns, maar halverwege deze jaargang is het nog altijd wachten op de eerste. Voor de ASG had hij tegen St. Louis, Toronto en Miami nog kans om van die hatelijke nul te komen.
De Philadelphia Phillies staan meer bekend om hun aanvallende kwaliteiten dan hun verdedigende, maar tegen de St. Louis Cardinals draaiden ze de rollen om. In het weekend van 8 juli noteerden Didi Gregorius en consorten back-to-back shutouts waarbij de Cardinals met respectievelijk 2-0 en 1-0 werden verslagen. Alleen op vrijdag 8 juli kreeg Gregorius zijn knuppel tegen de bal voor een single. Hij deed dit in de negende inning en met het tweede honk bezet. Mickey Moniak kon daardoor opschuiven naar het derde honk en even later de winnende run binnenlopen na een sac fly van Alex Bohm.
WISSELEND SUCCES
Meer dan die ene, toch niet onbelangrijke, hit zat er voor de Amsterdammer niet in. Didi Gregorius kwam in de derde ontmoeting slechts één keer aan slag, maar ook in de vierde wist hij geen potten te breken. Met 1-for-11 vertrok de kortestop uit St. Louis en deze serie werd eerlijk over de twee teams verdeeld. Nadat Philadelphia de eerste twee won, harkten de Cardinals de volgende twee binnen.
Op 12 en 13 juli speelden de Phillies twee wedstrijden in Toronto, maar zonder veel succes. De Blue Jays waren twee keer te sterk, waardoor Philadelphia vier nederlagen op rij leed. Gregorius maakte zeven keer de gang naar het slagperk in dit tweeluik en wist alleen in de negende inning van de eerste wedstrijd een hit te noteren. Met een slaggemiddelde van .252 begon hij aan deze road trip en met nog drie wedstrijden in Miami voor de boeg was dit nu gedaald naar .236.
Om het zicht op een wildcard niet te verliezen, hadden de Phillies in Florida overwinningen nodig. Mede dankzij Didi Gregorius kwamen die er ook. Drie stuks om precies te zijn. De wedstrijd van zaterdag 16 juli werd die van onze landgenoot. Zijn ploeg versloeg de Marlins met 10-0 en Gregorius sloeg 4 runs over de thuisplaat. Met de honken bezet was zijn single in de zesde inning goed voor 2 runs en daardoor een 5-0 voorsprong.
EINDELIJK!!!
Voor Gregorius zat er echter nog meer in het vat. In de achtste inning, bij een 7-0 voorsprong, was daar dan eindelijk zijn eerste homerun in 2022. De kortestop nam Alec Bohm mee over de thuisplaat en bracht de stand op 9-0. Deze hits waren overigens de enige die Gregorius in deze serie wist te slaan. De infielder was 2-for-10 dit laatste weekend voor de break.
Helaas kon Gregorius zijn productieve avond in Miami na de ASG geen vervolg geven. In het weekend van 22 juli gingen de Phillies thuis tegen de Cubs drie keer de bietenbrug op. Gregorius kwam alleen in het duel van zaterdag tot een hit. Zijn single in de vijfde inning kon een nederlaag echter niet voorkomen. Opmerkelijk was wel dat de ploeg die in Miami slechts één run incasseerde tegen de Cubs maar liefst 25 runs moest toestaan.
REVANCHE
In de eerste week van de tweede seizoenshelft lijken de Phillies een eigentijdse versie van Dr. Jekyll en Mr. Hyde. Tegen de bepaald niet fameuze Cubs lukte niet veel, maar tegen de veel sterker geachte Braves legden Gregorius en de zijnen dan weer beslag op de serie. In de met 6-4 gewonnen eerste wedstrijd kwam Sir Didi niet in actie, maar in de twee overige duels wel.
Aanvallend speelde de kortestop echter niet veel klaar, al mocht hij met een sacrifice fly in de derde wedstrijd nog wel een RBI aan zijn totaal toevoegen. Na de ASG noteerde Gregorius slechts 1 hit in 18 AB’s waardoor zijn slaggemiddelde is gezakt naar .218. Aan het begin van deze maand stond dit nog op .255.
SEIZOENSSTATS: 37.1 IP, 4-0 (23 SV), 3.62 ERA, 0.938 WHIP, 2.48 FIP, 16 R, 15 ER, 8 BB, 50 K, 118 ERA+
Een onregelmatige hartslag hield Kenley Jansen zo’n twee weken aan de kant, maar op woensdag 13 juli maakte de closer zijn rentree. In de weken die Jansen miste, waren zijn Atlanta Braves steeds wat dichter bij de divisieleider uit New York gekomen. Diezelfde Mets waren ook nog eens de eerste tegenstander die Jansen tegenover zich kreeg.
Op het moment dat Kenley Jansen even pas op de plaats moest maken, had hij de top van de berg wat aantal saves betreft in zicht. Na zijn terugkeer werd dat uitzicht niet minder. Na een moeizame start was de wereldkampioen op indrukwekkende wijze in gang geschoten en dit betekende voor Kenley Jansen veel saves. Of in elk geval kansen daarop.
Op 16 juli kreeg Jansen de kans om weer wat ritme op te doen. De New York Mets hadden al een 7-1 voorsprong toen Kenley Jansen in de achtste inning de gang naar de heuvel maakte. Hij werkte een foutloze inning af en had 9 pitches nodig voor de drie benodigde nullen. Helaas voor Jansen en de Braves ging niet alleen dit duel, maar ook de serie verloren.
RITME SNEL TE PAKKEN
Nog voor de ASG kreeg Jansen zijn kans om zijn aantal saves wat op te vijzelen. Op bezoek in Washington wonnen de Braves drie van de vier wedstrijden tegen de Nationals. Het eerste duel werd een krappe 5-4 zege en voordat Jansen zijn 21e save mocht bijschrijven, moest hij eerste zijn vierde homerun van dit seizoen toestaan. Met niemand op de honken kon hij de klap van Maikel Franco lijden, maar de closer had wel 24 pitches nodig om de uiteindelijke overwinning veilig te stellen. Twee dagen later ging het al veel eenvoudiger. Slechts 10 ballen had Jansen nodig om de 6-3 overwinning over de streep te trekken en zijn 22e save te noteren.
Na de ASG begonnen de Braves met twee eenvoudige overwinningen op de LA Angels. Een hoofdrol voor Jansen zat er dus niet in en dat gold evenmin voor de derde ontmoeting. Nu waren het de Halos die korte metten maakten met de wereldkampioen en mocht Jansen even opdraven in de achtste inning. Bij een 8-1 achterstand was er voor Jansen geen eer te behalen. Hij stond 2 hits en één ER toe en zag zijn ERA oplopen naar 3.68.
In Philadelphia verging het de Braves deze week ook niet zoals gewenst. Zij waren de Mets tot op één wedstrijd genaderd, maar moesten in deze serie twee van de drie duels aan de Phillies laten. Bij die ene zege, afgelopen dinsdag, moest Jansen er onverwachts nog aan te pas komen. Met Will Smith op de heuvel werd het manager Brian Snitker net iets te spannend. Smith zag een 6-1 voorsprong slinken naar 6-3 en het was aan Jansen om de rotzooi op te ruimen. De closer stelde zijn team gerust en had 12 pitches nodig voor de twee noodzakelijke nullen. Zijn 23e save hielp zijn ERA naar 3.62.
SEIZOENSSTATS: 343 AB, .242/.343/.394, .737 OPS, 54 R, 40 RBI, 21 2B, 9 HR, 4 SB, 115 OPS+
Het laatste beeld dat we van Jurickson Profar hadden in de Dutch Watch was die akelige botsing met teamgenoot C.J. Abrams. De San Diego Padres zetten hun Nederlandse outfielder met een hersenschudding op de IL. In dit soort gevallen betekent dan dat spelers minimaal 7 dagen aan de kant staan. Gevreesd werd echter voor een veel zwaardere blessure. Profar zou ook problemen met zijn nek hebben. Gelukkig voor de international viel het uiteindelijk allemaal mee. Al op 15 juli werd hij van de IL gehaald en nog diezelfde dag maakte hij zijn rentree in de line-up.
PROFAR ALS MEDICIJN
Zijn terugkeer kon Profar niet opluisteren met een hit, maar hij kwam wel twee keer op de honken terecht. In de tweede en vierde inning kreeg Profar vier wijd, maar voor de Arizona Diamondbacks bleef dat zonder gevolgen. Met Jurickson Profar terug in de ploeg boekten de Padres echter wel hun eerste overwinning (5-3) na drie opeenvolgende nederlagen.
De rentree van onze landgenoot deed wonderen, want op 16 juli werden de Diamondbacks opnieuw verslagen. Profar kwam al in de eerste inning door met een single, maar zou niet scoren. San Diego liet de 5-3 in de eerste wedstrijd volgen door een 4-3 zege in de tweede. Op zondag 17 juli mocht Profar zijn 21e double bijschrijven. Zijn 1-for-4 kon een 1-3 nederlaag dit keer niet voorkomen.
De tweede seizoenshelft begon voor de Friars met een road trip die begon in New York. In twee van de drie wedstrijden tegen de sterke Mets bleken de Padres te sterk. Profar was in de eerste twee wedstrijden goed voor een hit en in de tweede ontmoeting volgde ook nog eens een cruciale run. Op 23 juli werd NY met 2-1 verslagen. In de zesde inning kwam de outfielder door met een single. Met al twee out timmerde Manny Machado de bal het park uit voor de achteraf beslissende 2-run homerun. Het laatste duel werd, ondanks een run van Profar, door de thuisploeg met 8-5 gewonnen.
LONG BALL WERKT NOG
De oh zo ambitieuze Padres zagen de achterstand op de Dodgers in de divisie steeds verder oplopen. Te vaak verliest San Diego van teams die op papier (veel) minder zijn en deze week kregen we daar weer een mooi voorbeeld van. Twee van de drie wedstrijden in Detroit gingen verloren voor Profar en de zijnen. En dat terwijl de outfielder maandag nog zo sterk aan deze serie begon. Jurickson Profar was 2-for-3 met een homerun in de derde inning. Het was voor hem zijn eerste sinds 16 juni en de negende van dit seizoen. Daarvan sloeg hij er vijf in de eerste maand van deze jaargang.
Met 4 hits in 11 AB’s had onze landgenoot het wel naar zijn zin in Motown. In zowel de eerste (die homerun) als de derde ontmoeting mocht Profar een RBI aan zijn totaal toevoegen, waardoor dat aantal nu op 40 staat. Veel mensen waren verbaasd dat Jurickson Profar slechts een week miste na zijn akelige botsing, maar de Oranje-international lijkt goed hersteld. Zijn slaggemiddelde heeft er niet onder geleden en Profar mocht inmiddels ook weer 2 RBIs en een homerun bijschrijven.
SEIZOENSSTATS: 356 AB, .211/.243/.309, .552 OPS, 33 R, 25 RBI, 15 2B, 6 HR, 5 SB, 58 OPS+
Op deze plaats is al veel geschreven over de matige prestaties van Jonathan Schoop in de eerste drie maanden van dit seizoen. Aan het einde van de maand juni gaf het slaggemiddelde van de infielder slechts .190 aan en voor een speler van zijn kaliber is dat wel erg mager. Vorig jaar schoot de international in gang toen de kalender juni aangaf. In 2022 moest Schoop nog een maandje langer geduld hebben. De laatste keer dat wij over hem berichtten stond zijn slaggemiddelde op .209 en was Schoop bezig aan een bescheiden hitting streak van vier wedstrijden.
ON THE ROAD AGAIN…
Vanaf donderdag 7 juli speelden Schoop en zijn Detroit Tigers vier wedstrijden tegen de Chicago White Sox. In The Windy City tilde onze landgenoot zijn hitting streak naar acht wedstrijden. Jonathan Schoop kwam namelijk in elk van de wedstrijden tot een hit en scoorde op vrijdag 8 juli een belangrijke run.
Met al twee nullen op het bord kwam Schoop in de zevende inning, met een 2-2 stand, door met een single. Jeimer Candelario sloeg zijn infielder over de thuisplaat voor een 3-2 voorsprong. Detroit won dit duel uiteindelijk met 7-5. De eerste hadden ze met 2-1 gewonnen. Helaas voor de Tigers werd deze serie verdeeld over de twee teams, want Chicago legde beslag op de derde en vierde wedstrijd.
Op maandag 11 juli begonnen de Tigers aan een serie van vier tegen de Kansas City Royals. Drie van de vier wedstrijden gingen naar de Royals, maar voor Schoop was er wel degelijk succes. Nadat hij de eerste wedstrijd van de doubleheader op 11 juli niet in actie kwam, bleef hij zijn hitting streak maar uitbreiden. In de derde ontmoeting was Schoop goed voor een double, 2 hits en een RBI. Met name dat laatste was wel bijzonder, want ondanks dat hij aardig aan zijn slaggemiddelde had gewerkt, was Schoop met al zijn hits nauwelijks productief. Zijn laatste RBI dateerde namelijk van 4 juli, acht wedstrijden geleden. Mede dankzij zijn RBI en 2 runs wonnen de Tigers dat duel met 7-5.
EINDE VAN DE STREAK
Voor Detroit was de road trip pas halverwege na het bezoek aan Kansas City. De volgende stop was in Cleveland en ook in de eerste wedstrijd tegen de Guardians kwam Jonathan Schoop door met een single. Dankzij die tik in de vijfde inning kwam zijn streak op twaalf wedstrijden te staan. Zijn slaggemiddelde steeg in die periode van .191 naar .217. Je voelt ‘m waarschijnlijk al aankomen, want op 15 juli eindigde de streak van Schoop. In de met 6-5 verloren wedstrijd scoorde hij na een fielder’s choice nog wel een run, maar tot een hit kwam hij niet. De Tigers verloren overigens al hun drie wedstrijden in Cleveland.
Tijdens de break mochten de Tigers thuis even op adem komen, maar direct daarna werd de road trip afgesloten met een doubleheader tegen de Oakland A’s. Deze werd afgewerkt op 21 juli en met name in deel 1 deed Schoop het niet onverdienstelijk. De infielder was 1-for-4 in zijn officiële AB’s, maar sloeg wel 2 runs binnen. Eric Haase kon scoren na zijn RBI-double in de achtste inning en een inning later bepaalde Schoop met een sac fly de eindstand op 7-2 in het voordeel van Detroit. Met deze 2 RBIs verdubbelde Jonathan Schoop zijn aantal in juli en bracht hij zijn totaal op 25.
Deel 2 van die doubleheader was minder succesvol. Schoop tekende weliswaar voor een hit, maar daar stonden ook 3 K’s tegenover. Met een 0-5 nederlaag werd deze enorme road trip afgesloten, maar eenmaal thuis in Comerica Park ging het tegen de Minnesota Twins niet veel beter. Een tweeluik werd afgesloten met twee nederlagen. Door zijn 0-for-7 in deze serie zag Schoop zijn slaggemiddelde dalen naar .209.
REUZENDODER…?
Bij Jurickson Profar meldden we de uitkomst van de serie tussen de Tigers en Padres al. Detroit verloor de laatste tijd vaak en ruim, maar zette in deze serie de Padres aardig voor schut. Jonathan Schoop was in dit drieluik goed voor 2 runs. De eerste scoorde hij in de met 12-4 gewonnen eerste wedstrijd op 25 juli. Zijn tweede run was veel belangrijker.
In de series finale keek Detroit woensdag tegen een 3-2 achterstand aan toen Jeimer Candelario (double) en Jonathan Schoop (single) de honken bereikten in de negende inning. Een double van Victor Reyes was vervolgens genoeg om de fans én de Tigers tevreden naar huis te sturen. Schoop was 3-for-11 in deze serie en hield zijn slaggemiddelde stabiel op .211.
SEIZOENSSTATS: 75 AB, .173/.244/.187, .431 OPS, 8 R, 7 RBI, 1 2B, 0 HR, 4 SB, 24 OPS+
Na een teleurstellend seizoen in Minneapolis wilde Andrelton Simmons zijn carriere weer op de rit krijgen in Chicago. Nu we halverwege zijn, kunnen we de conclusie trekken dat dit niet is gelukt. In tegendeel zelfs. De viervoudig winnaar van een Gold Glove begon het seizoen op de IL met een blessure aan zijn rechterschouder en dit gewricht speelde hem de laatste weken opnieuw parten. Ruim een week voor de ASG zetten de Cubs hem op de IL en daardoor miste Simmons de series tegen de Orioles, Mets en Phillies.
GEDULD BELOOND
Op 6 juli, in zijn 32e wedstrijd van het seizoen, kwam Simmons tegen de Brewers door met zijn eerste XBH van 2022. Zijn Cubs wonnen dat duel met 2-1. Wat volgde was een serie tegen de LA Dodgers. Het betrof een serie van vier wedstrijden, maar Simmons maakte alleen in de eerste en vierde zijn opwachting. De kortestop kreeg vier officiële AB’s achter zijn naam, maar bleef verstoken van een hit. Zijn slaggemiddelde daalde daardoor naar .173 en daar zou het enige tijd op blijven staan.
De Cubs werden zeker niet van het veld geslagen tegen LA, maar verloren vier keer op rij. Drie keer met een verschil van 2 runs en één keer met het kleinst mogelijke verschil. Na deze serie belandde Simmons wederom op de IL. Opnieuw dus met een blessure aan zijn rechterschouder. Vanaf de zijlijn zag Simba zijn team twee keer verliezen van de Baltimore Orioles en vervolgens drie keer op rij van de Mets. Na negen nederlagen op rij wonnen de Cubs op 17 juli hun laatste duel voor de ASG. Zonder Simmons werden de Mets met 3-2 verslagen.
VEEL VRAAGTEKENS
De Oranje-international is inmiddels op de weg terug, maar of we hem direct terugzien in de majors is de vraag. Voor manager David Ross was Simmons al geen zekerheidje in de line-up en zijn fysieke ongemakken maken het er voor de infielder niet beter op. Andrelton Simmons zal zich waarschijnlijk eerst in de minors mogen melden en vanaf daar zijn weg omhoog werken.
Zijn tweede matige seizoen op rij én zijn fysieke problemen komen ook voor de lange termijn bijzonder ongelegen. Simmons tekende een contract voor één seizoen in Chicago en zal de Cubs of een andere club in de MLB ervan moeten overtuigen dat hij nog steeds van waarde kan zijn.
SportAmerika en de KNBSB zijn een mediapartnership aangegaan. Als onderdeel daarvan deelt Honkbalsoftbal.nl wekelijks de SportAmerika Pro Update en zullen we in de toekomst nog meer content tussen onze sites delen. Voor al het laatste nieuws over Major League Baseball kijk je op www.sportamerika.nl. De mooiste highlights van de Kingdom sterren zie je vanaf dit seizoen op www.honkbalsoftbal.tv.
Cover art: Bo Schalbroeck (BoGraphix)
