30-in-30 Season Preview 2019: Boston Red Sox


Terugkijken op 2018 is iets dat de Boston Red Sox met een brede glimlach zullen doen. Amerikaanse topsport schrijft voor dat de nummer twee de eerste verliezer is en er dus maar één team écht tevreden kan zijn. Dat team kwam in 2018 uit Boston. Het begon met het aantrekken van J.D. Martinez en eindigde met een ogenschijnlijk simpele 4-1 World Series-winst tegen de Los Angeles Dodgers.
Dat is prachtig, maar Boston zou Boston niet zijn als het management van de club niet nu al bescheiden onder vuur zou liggen. Aan de vooravond van het 2019-seizoen blijft er bij de titelverdediger nog een aantal vraagtekens staan, dat de kans op eventuele nieuwe successen danig onder druk zou kunnen zetten.

2018: HISTORISCH SEIZOEN

Eén ding lijkt bij voorbaat al duidelijk: het kan nauwelijks beter. Het debuutjaar van manager Alex Cora verliep uitermate voorspoedig. Martinez bleek de investering meer dan waard. De slugger sloeg de bal in het reguliere seizoen 43 keer over de hekken en voerde de MLB aan met 130 binnengeslagen runs. De komst van de DH nam ook wat van de druk op Mookie Betts weg, die direct liet zien weer de speler van 2016 te zijn. Het leverde de outfielder de American League MVP-award op. Belangrijker: de Red Sox denderden door het reguliere seizoen heen en sloten af met 108 overwinningen: een clubrecord.

ZE WILDEN BOSTON…

Hoe historisch dat reguliere seizoen ook was, het betekende nog niets. Voor een team als de Red Sox begint het seizoen eigenlijk pas in oktober. Als AL East-kampioen en ploeg met het beste record mocht Boston rustig afwachten of het Oakland of New York zou worden in de ALDS. De Yankees wonnen de wedstrijd om de wildcard en Yankee Stadium scandeerde zijn wens luidt en duidelijk: ‘We want Boston!’ 
De kermis waar New York een week later van thuis kwam, kon haast niet kouder. Yankees-outfielder Aaron Judge draaide, na de serie op 1-1 te hebben gebracht in Boston, nog snoeihard ‘New York, New York’ in de catacomben van Fenway Park. Twee avonden later moest hij lijdzaam toezien hoe Boston de aartsrivaal verpulverde. De 16-1 van Game 3 werd een dag later gevolgd door de beslissende overwinning voor Boston, dat in de ALCS titelverdediger Houston Astros tegenkwam. Na hen met 4-1 weggezet te hebben waren uiteindelijk de Dodgers de klos in de World Series, die na vijf wedstrijden tegen dezelfde einduitslag aankeken.

SLEUTELMOMENTEN

Toeval of niet: hoewel de Red Sox in de ALCS en World Series lieten zien het betere team te zijn, kwamen er twee specifieke momenten aan te pas die de series duidelijk in het voordeel van Boston deden kantelen. De serie tegen Houston stond 1-1 toen Andrew Benintendi met een geweldige vangbal een einde maakte aan Game 3. Zou hij die bal gemist hebben, dan scoorden voor de Astros zeer waarschijnlijk de gelijkmakende en winnende punten. In plaats daarvan werd het 2-1 voor Boston.
Net zo cruciaal, maar minder flashy: juist in de enige wedstrijd die Boston in de World Series niet won, hield Nathan Eovaldi zijn team inning na inning in de race. De Dodgers pakten weliswaar de winst in de 18e inning, maar Eovaldi had Bostons bullpen gespaard en zijn team een sterke, wellicht beslissende uitgangspositie gegeven. De afloop is immers bekend: op 31 oktober hielden de Red Sox hun victory parade door de straten van ’title town’.

2019: OP JACHT NAAR MEER

De repeat is iets magisch. Het waren de New York Yankees die er in 2000 voor het laatst in slaagden een titel in de MLB te prolongeren. Het winnen van de World Series is voor een groot team als de Red Sox elk jaar het doel, maar zelden zal de potentie er zo duidelijk zijn geweest als komend seizoen. Wie namelijk een blik werpt op de personele bezetting, ziet dat er weinig verschillen zijn tussen het kampioensteam en het 2019-roster.
Na jaren van grote acquisities in de wintermaanden, bleef het deze winter stil rond Boston. Al snel was duidelijk dat Craig Kimbrel zijn heil elders zou gaan zoeken. De Red Sox maakten duidelijk nog best door te willen met de closer, maar niet voor het bedrag dat op de open markt waarschijnlijk nodig zou zijn om hem opnieuw in te lijven. Of dat waar is, is niet duidelijk: Kimbrel is nog steeds op zoek naar een nieuwe club.
Ook het feit dat Vrouwe Fortuna de Red Sox in 2018 goed gezind was, maakt 2019 bij voorbaat lastiger. Van de dragende spelers miste alleen starter Chris Sale een deel van het seizoen door een schouderblessure. Toen het er echter om ging, bijvoorbeeld in de negende inning van Game 5 in de World Series, was Sale gewoon beschikbaar. Het is wellicht ten overvloede, want het geldt voor elk team, maar de fitheid van het roster is en blijft een sleutelelement.

VRAAGTEKENS

En juist daar, in dat roster en wat er gebeurt bij eventuele blessures en tegenvallende prestaties, liggen vraagtekens. De rotatie is na het wegvallen van de 80 wedstrijden geschorste Steven Wright niet dieper geworden. Belangrijker: voor de vertrokken closer Kimbrel is geen vervanger gehaald, waardoor veel neerkomt op de armen van Ryan Brasier en Matt Barnes. Kunnen zij de bullpen-kar wel trekken? In het veld liggen de zorgen met name op het tweede honk, bij Dustin Pedroia. Is de voormalig MVP nog wel in staat om op niveau te spelen?

LINEUP

Never change a winning team. Zou het iemand verbazen als de Red Sox op Opening Day ongeveer dezelfde namen het veld in stuurt als in de World Series? Dat betekent dat het ‘win, dance, repeat’-outfield met Betts, Benintendi en Jackie Bradley jr. behouden blijft. Verwacht dus ook komend seizoen de nodige web gems in Boston. Het infield is aan de linkerkant stabiel met Rafael Devers en Xander Bogaerts. Op het eerste honk zullen Mitch Moreland en World Series MVP Steve Pearce elkaar afwisselen. Het tweede honk behoort op papier Pedroia toe, maar de vraag is of zijn gezondheid hem toestaat die rol als starter lang weg te houden bij Brock Holt of Eduardo Nunez. Net als vorig jaar heeft Boston drie spelers voor de catcherpositie. Eén van hen zal Christian Vazquez zijn, wat betekent dat Sandy Leon of Blake Swihart wellicht nog zal moeten afvallen.
Uiteraard blijft aangewezen slagman Martinez een meer dan belangrijke factor in de slagorde, die ook in 2019 aangevoerd zal worden door Benintendi, direct gevolgd door Betts. Alex Cora experimenteerde deze lente veel met de derde plek in de slagorde, door onder meer Pedroia, Pearce en Devers daar laten slaan. Die laatste zou wel eens favoriet kunnen zijn. Martinez is de clean-up-hitter, gevolgd door Pearce of Moreland, Bogaerts, Pedroia, Vazquez of Leon en Jackie Bradley jr.

PITCHING

Boston heeft geen closer. Voor het argument dat Kimbrel het laatste seizoen niet meer zo ‘automatisch’ was als daarvoor, valt zeker iets te zeggen, maar zijn Brasier en Barnes echt in staat de 9e inning over te nemen? Volgens Cora wel. Hij liet deze week nog in een interview vallen dat waar de buitenwacht denkt dat de bullpen niet diep genoeg is, hij meent dat dat zeker wél het geval is. Een seizoen beginnen zonder een closer die zichzelf al bewezen heeft in de gelederen, is altijd een risico.
In de rotatie zien we geen vernieuwing, wat betekent dat Boston gokt op gelijkblijvende prestaties. Hoe vanzelfsprekend dat is, valt echter af te wachten. David Price beleefde eindelijk een goed jaar in Boston en rekende af met zijn Postseason-demonen, terwijl Rick Porcello een beter jaar had na een matig 2017. Zij zullen moeten bewijzen hun niveau van 2018 vast te kunnen houden. Datzelfde geldt voor Chris Sale. Ja, de onbetwiste ace van de Red Sox is en blijft een van de beste pitchers in honkbal. Het valt echter niet te ontkennen dat Sale in 2018 een minder harde fastball gooide dan ooit tevoren. Dat zou te maken kunnen hebben met de eerdergenoemde schouderproblemen. Mochten die zich doorzetten in 2019, dan zou Sale wel eens wat minder dominant kunnen zijn dan we van de starter gewend zijn.
De overige twee plekken in de rotatie zullen worden gevuld door Eduardo Rodriguez en Nathan Eovaldi, die deze winter een vierjarig contract voor 68 miljoen dollar tekende in Boston. Met zijn elite fastball zou die laatste wellicht ook nog een optie kunnen zijn voor de 9e inning, mocht de nood daar hoog worden.

CONCLUSIE

Ook in 2019 lijken de Boston Red Sox en de New York Yankees de dienst uit te gaan maken in de American League East. De Red Sox beschikken over de betere rotatie en lijken defensief sterker, waar de Yankees meer power en zeker een sterkere bullpen in huis hebben. het ‘experiment’ met Brasier en Barnes zou gigantisch kunnen mislukken en de Red Sox in moeilijkheden kunnen brengen. Zelfs dan heeft Boston echter de middelen om de rivalen uit New York opnieuw voor te blijven, al zal dat niet weer met 8 games verschil zijn.
Kortom: we zien de 2019 Boston Red Sox zeker terugkomen in oktober. Wat daar vervolgens gebeurt, is moeilijk te voorspellen. Een titel prolongeren is moeilijker dan er eentje winnen. Er wacht Boston dus een hels karwei, maar als er ooit een roster in Beantown heeft rondgelopen dat er toe in staat is, dan is het dit team.

Coverfoto: Sean M. Haffey/Getty Images

Jurian Ubachs
Jurian Ubachs
Jurian volgt Amerikaanse sporten al sinds de jaren '90, toen jij een NHL-game kreeg voor zijn SEGA MegaDrive. In de jaren daarna ontdekte hij steeds meer sporten. Inmiddels genieten de NFL en MLB zijn voorkeur, met de Patriots en Red Sox daarbij als favoriete teams.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen