De trein die play-offs heet, dendert door richting de Stanley Cup Final, maar in deze update staan we ook even stil bij ander nieuws. Deze week besloot Jason Spezza zijn actieve loopbaan te beëindigen en kwamen de Boston Bruins met nieuws over Brad Marchand. Feest was ’t in het land van de 1000 meren. Finland is namelijk de nieuwe wereldkampioen!
JASON SPEZZA BERGT SCHAATSEN OP
Afgelopen weekend kondigde Jason Spezza zijn pensioen aan. De zevende wedstrijd tegen de Tampa Bay Lightning was niet alleen de laatste wedstrijd van de Toronto Maple Leafs dit seizoen, maar tevens de allerlaatste in de indrukwekkende loopbaan van Jason Spezza. Zijn NHL-loopbaan begon op 24 oktober 2002 met een assist tegen de Boston Bruins en eindigde dus twee decennia en bijna 1350 wedstrijden (inclusief play-offs) later met die nederlaag in Game 7.
In 2001 werd Spezza als tweede gekozen in de draft. Alleen Ilya Kovalchuk werd eerder opgepikt door de toenmalige Atlanta Trashers. Het waren de Ottawa Senators die zich over de jonge Spezza ontfermden. Of was het andersom? Spezza debuteerde in het seizoen 2002-2003 voor de Sens. De club verloor dat seizoen in de Conference Finals van de Devils (4-3), maar een grote rol was voor de jeugdige Jason Spezza nog niet weggelegd. Hij speelde 33 duels in het reguliere seizoen en slechts 3 in de play-offs.
GEVESTIGDE NAAM
Hoe anders was dit een jaar later. In een team met onder meer Marian Hossa, captain Daniel Alfredsson en een 26-jarige Zdeno Chara eindigde Spezza met 22 goals en 33 assists. Het was een voorbode voor wat komen ging, want de productie werd in de jaren daarna flink opgeschroefd. Spezza kreeg gezelschap van onder meer de iets oudere Dany Heatley en zou achtereenvolgens 90 punten, 87 punten en 92 punten noteren. In 2004-2005 deed hij het met 117 punten zelfs nog veel beter, maar dit was in de AHL, tijdens de lockout.
De centre uit Ontario groeide uit tot een elitespeler in de NHL en zou met Team Canada in 2015 wereldkampioen worden. Dat toernooi in Tsjechië leverde Canada de 25e titel op, Spezza verzamelde 14 punten en werd verkozen tot beste aanvaller. De titel MVP ging overigens naar Jaromir Jagr, die toen 43 was en aankondigde te stoppen als international. Een olympische titel ontbreekt op het palmares van Spezza. In 2010, de Spelen van Vancouver, kampte de centre met blessureleed en was ’t ondanks 57 punten niet zijn meest gelukkige seizoen. Sommige fans in Ottawa waren hem zelfs liever kwijt dan rijk, omdat Spezza defensief nog wel eens een steekje liet vallen.
BIJNA RAAK
Drie jaar eerder, in 2007, hadden Spezza en de Senators de heilige graal voor het grijpen. Jason Spezza was dat jaar goed voor 34 goals en 87 punten in het reguliere seizoen en 22 punten in de play-offs. Via Pittsburgh, New Jersey en Buffalo plaatsten ze zich betrekkelijk eenvoudig voor de SCF, maar in vijf wedstrijden waren de Anaheim Ducks daarin te sterk. Jason Spezza zou daarna nooit meer zo dicht in de buurt van de Stanley Cup komen.
In Ottawa was een haat-liefdeverhouding ontstaan en in 2014 wenste Jason Spezza een trade. Hij had de Senators 11 jaar gediend, 686 wedstrijden gespeeld, 251 goals gescoord en 687 punten verzameld. Dallas werd zijn nieuwe werkomgeving in ruil voor onder meer een piepjonge Nicholas Paul. De man die namens de Tampa Bay Lightning de allerlaatste wedstrijd van Spezza in de NHL besliste.
ENE DEUR OPENT, WAAR DE ANDERE SLUIT
Met respectievelijk 62 punten en 63 punten waren de eerste seizoenen in Dallas nog goed. Vanaf 2016-2017 begonnen heel voorzichtig de jaren te tellen voor de tweevoudig All-Star. Hij bleef vijf seizoenen in Texas om in 2019 terug te keren naar Canada. Met de Maple Leafs hoopte Jason Spezza de Stanley Cup te kunnen winnen, maar helaas zal dat een klein smetje op een grootse carriere blijven. Na 1248 wedstrijden in het reguliere seizoen, 363 goals en 995 punten is het mooi geweest. De centre blijft behouden voor de sport en de Maple Leafs. Spezza wordt assistent van general manager Kyle Dubas.
BRAD MARCHAND GEOPEREERD AAN HEUP
Brad Marchand zal de eerste weken van het nieuwe seizoen moeten missen. De aanvaller van de Boston Bruins is vorige week geopereerd aan beide heupen en zal zo’n zes maanden uit de roulatie zijn. Marchand, 34 inmiddels, was dit seizoen namens Boston nog goed voor 32 goals en 80 punten tijdens de 70 wedstrijden die hij speelde. In de play-offs waren zijn 4 goals en 11 punten niet genoeg om de B’s voorbij Carolina te loodsen.
FINSE LEEUW BRULT OOK OP WK
Voor de tweede keer in een paar maanden tijd mochten de Finse ijshockeyers een gouden medaille in ontvangst nemen. In Beijing veroverden ze hun eerste olympische titel en in het eigen Tampere legden ze zondag beslag op hun vierde wereldtitel. Voor het derde WK op rij ging de finale tussen Finland en Canada en voor de tweede keer trokken de Finse Leeuwen aan het langste eind. In OT kroonde Sakari Manninen zich tot goudhaantje van zijn land. De 30-jarige aanvaller, die na de Russische invasie in Oekraïne zijn contract bij Salavat Yulaev UFA inleverde, besliste de finale met een curieuze PPG: 4-3.
Na de groepsfase schakelden de Finnen in de kwartfinale Slowakije uit. Daar kunnen ze het blauw-wit van de Finnen inmiddels niet meer zien, want in Beijing overkwam de Slowaken hetzelfde. Ook toen vonden ze hun Waterloo tegen Finland. In de halve finale versloeg de olympisch kampioen vervolgens de VS met 4-3. Met een goal en twee assists was Miro Heiskanen erg belangrijk in dat duel. Canada maakte in de halve finale korte metten met de Tsjechen: 6-1. Het scheelde echter niet veel of ze hadden die halve finale nooit bereikt.
CANADEES KARAKTER
In de kwartfinale tegen Zweden keken de Canadezen na 40 minuten tegen een 3-0 achterstand aan. Karl Klingberg, William Nylander en Max Friberg toonden zich trefzeker voor de Tre Kronor. Ryan Graves blies de Canades hoop nieuw leven in, maar pas in de slotminuten kwam Team Canada langszij. Pierre-Luc Dubois zorgde voor aansluiting en Matt Barzal voor de gelijkmaker. Beide spelers waren eveneens betrokken bij de gamewinner van Drake Batherson, slechts 43 seconden in OT.
TWEE PRACHTIGE FINALES
De Finnen hadden dan ook gewaarschuwd moeten zijn. Nadat Dylan Cozens de score in de finale had geopend in de tweede periode sloeg het gastland in de derde keihard terug. Twee goals van Mikael Granlund en één van Joel Armia brachten de Finnen op de tribune in vervoering. Zach Whitecloud en Max Comtois legden hen in de laatste minuten echter het zwijgen op. Een dubieuze hooking call op Thomas Chabot leidde de ondergang van Canada in. Op aangeven van Granlund en Heiskanen schoot Manninen de Finnen naar de wereldtitel. Zij zijn na Zweden in 2006 het enige land dat in één jaar zowel de olympische titel als de wereldtitel veroverde.
De troostfinale tussen de VS en Tsjechië werd een ongekend spektakelstuk. Team USA begon met een 3-2 voorsprong aan de derde periode, maar daarin kreeg de ploeg maar liefst 6 Tsjechische goals om de oren. Mede dankzij onder meer een hattrick van David Pastrnak en twee goals van David Kampf wonnen de Tsjechen met 8-4. Met een goal en een assist deed Roman Cervenka het rustig aan in die wedstrijd, maar met 17 punten kroonde de Tsjech zich wel tot topscorer van dit WK. De Finse goalie Juhi Olkinuora werd verkozen tot MVP van het toernooi. Hij noteerde een .948 sv% en 1.11 GAA.
Cover photo: John E. Sokolowski/USA Today Sports
