Deze rubriek betreft slechts een simpele vraag: Wie is er nou eigenlijk beter? In Versus bekijken we iedere week een match-up tussen twee op het oog gelijkwaardige spelers of teams uit heden of verleden. Ze worden gewikt en gewogen en uiteindelijk beslist u, door middel van een poll onderaan het artikel, wie er beter is. In de vorige Versus wonnen de Spurs uit 2016 vrij eenvoudig met 73% van het kampioensteam uit 2014.
Deze week gaat de strijd tussen twee nog actieve legendes want de carrière van Tim Duncan neemt het op tegen die van Kevin Garnett!
Tim Duncan
Over Tim Duncan valt weinig grappigs te schrijven. Duncan is niet excentriek, draagt geen hippe kleding en speelt het liefst computer games of knutselt aan oude auto’s.
Dat hij meer dan 200 miljoen dollar op zijn rekening heeft staan is in dit geval ook geen aanleiding. Zijn talent is dat echter wel. Net als z’n voetenwerk, het beruchte ‘bankshot’, zijn leiderskwaliteiten, tactisch inzicht zowel aanvallend als verdedigend maar vooral winnen zonder een spiertje in het flegmatieke gezicht te vertrekken.
Duncan werd geboren op de Amerikaanse Maagdeneilanden met een groot talent voor wedstrijdzwemmen. Op de 50, 100 en 400 meter excelleerde hij en de Spelen van ’92 in Barcelona werd z’n doel.
Toen kwam daar orkaan Hugo die het enige zwembad met Olympische afmetingen op het eiland vernietigde. Hij werd gedwongen om te trainen in de oceaan maar vanwege zijn angst voor haaien besloot hij te stoppen met zwemmen. Een verlies voor de zwemwereld bleek al snel een aanwinst voor het basketball.
In 1997 wanneer Duncan tweehonderd en dertien centimeter is en gaat spelen voor de San Antonio Spurs, start de carrière van één van de beste basketballers ooit. Aan het eind van dat eerste seizoen wordt hij verkozen tot beste rookie en met teamgenoot David Robinson vormt hij een uniek duo. De Twin Towers, toen die naam nog nét niet beladen was, is geboren. Een voor tegenstanders niet te passeren hindernis; ben je de ene reus voorbij wacht de volgende je op.
In 1999, 2003, 2005, 2007 en 2014 wordt hij kampioen en is het overheersen van de sterkste competitie ter wereld een feit. Robinson is in 2016 al dertien jaar met pensioen maar Duncan blijft op zijn 39ste stoïcijns doorgaan.
Tim Duncan vecht tegen de tijd én zwaartekracht én wint die strijd vrij eenvoudig.
Kevin Garnett
Kevin Garnett is qua persoonlijkheid alles wat Duncan niet is. Garnett is uitgesproken, energiek, intens en agressief. KG is een baasje en dus erg aanwezig. Garnett kan op het parket van de Minnesota Timberwolves fantastische statistieken neerzetten maar echt spelen voor goud lukt maar niet. KG komt de NBA in als een SF in het lichaam van een ultra atletische PF. Hij kan behoorlijk verdedigen maar ook passen, rebounden en scoren (vooral face up) gaan hem goed af.
Ondanks dat Garnett van alles wat kan (op erg hoog niveau, dat moet zeker gezegd) komen zijn Minnesota Timberwolves maar niet in de buurt van een titel. Een transfer naar de Boston Celtics brengt daar gelukkig voor hem verandering in. In het historische groen/witte jersey van de Celtics lukt het Garnett eindelijk om enkele jaren voor de echte prijzen te spelen. KG wordt onder leiding van Doc Rivers en met Paul Pierce, Ray Allen en een nog jonge Rajon Rondo aan zijn zijde kampioen in Boston.
Kevin Garnett verandert zijn spel en wordt naarmate de jaren beginnen te tellen een speler die vooral als vocal leader erg sterk is. De superster met die geweldige stats is een speler geworden die midrange schotjes maakt maar verdedigend vooral zorgt dat alles op orde is.
De laatste jaren van KG’s carrière, bij Brooklyn en Minnesota, zijn niet echt om over naar huis te schrijven al is de terugkeer naar zijn Wolves sentimenteel gezien wel een belangrijke.
Foto & Infographics: Erik
(Van beide heren zijn de gebruikte statistieken gemiddelden van hun drie beste seizoenen)
Duncan zal door iedereen gezien worden als de betere. Maar Kevin heeft bijna 12 jaar zitten harken met de Wolves en heeft daar eigenlijk nooit echt iets kunnen bereiken. Wat als Pierce en Allen samen met Garnett veel eerder bij elkaar gekomen zouden zijn, dan was de c.v. van Garnett een stuk indrukwekkender geweest en dat had ook mogelijk meer uit KG gehaald. Dan zou de strijd tussen Duncan en KG ook interessanter zijn.
Duncan. Niets ten nadele van KG, want dat is ook gewoon een hele grote, maar ik vind Timmah gewoon bepalender dan KG, bovendien mag ik Duncan en met Kevin heb ik persoonlijk een stuk minder (hoewel het gewoon een geweldige speler blijft).
Duncan is trouwens ook nu nog steeds een speler die af en toe zijn stempel op een wedstrijd kan zetten, KG… helaas niet meer, hoewel de terugkeer naar Minneapolis ook voor mij een positieve zit was.